Ο Ισμαήλ Κανταρέ, ο επιφανέστερος σύγχρονος Αλβανός συγγραφέας, πέθανε σήμερα το πρωί σε ηλικία 88 ετών, όπως ενημέρωσε ο εκδότης του και το νοσοκομείο το Γαλλικό Πρακτορείο.
Ο Κανταρέ, ο οποίος αντιστάθηκε στο καθεστώς του Εμβέρ Χότζα, υπέστη έμφραγμα, σύμφωνα με το νοσοκομείο των Τιράνων.
Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο «χωρίς ζωτικές ενδείξεις», οι γιατροί προσπάθησαν να τον επαναφέρουν, αλλά «κατέληξε περίπου στις 06:40 GMT» (8:40 τοπική ώρα), ανακοίνωσε το νοσοκομείο.
Ο σπουδαίος Αλβανός συγγραφέας σπούδασε στη Σχολή Ιστορίας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου των Τιράνων και κατόπιν στο Ινστιτούτο Γκόρκυ της Μόσχας.
Παρουσιάστηκε στα αλβανικά γράμματα αμέσως μετά την επιστροφή του από τη Μόσχα, με ποιήματα και το πεζογράφημα Μια πόλη χωρίς διαφημίσεις (1959). Με τη δημοσίευση του μυθιστορήματος «Ο στρατηγός ενός νεκρού στρατού» (1963), καθιερώθηκε ως ένας από τους πλέον ταλαντούχους συγγραφείς της χώρας του, αναφέρει η Wikipedia.
Το 1981 δημοσίευσε το μυθιστόρημα Το παλάτι των ονείρων, το οποίο θεωρήθηκε ως μία αλληγορία κατά του καθεστώτος του Ενβέρ Χότζα και απαγορεύτηκε. Από το 1986, λίγα χρόνια πριν από την πτώση του κομμουνισμού στην Αλβανία, ο Κανταρέ άρχισε να φυγαδεύει τα χειρόγραφά του στη Γαλλία, όπου και άρχισαν να δημοσιεύονται από τις Εκδόσεις Fayard.
Τον Οκτώβριο του 1990, διέφυγε στη Γαλλία, όπου ζήτησε πολιτικό άσυλο, διακηρύσσοντας ότι «δικτατορία και αυθεντική λογοτεχνία είναι ασυμβίβαστες» και ότι «ο συγγραφέας είναι ο φυσικός εχθρός της δικτατορίας».
Η διαφυγή του Κανταρέ στη Γαλλία θεωρήθηκε από πολλούς ως μία κίνηση εντυπωσιασμού, αλλά ο Κανταρέ, που σήμερα ζει μεταξύ Γαλλίας και Αλβανίας, σε όλες του τις δημόσιες εμφανίσεις επαναλαμβάνει ότι δεν υπήρξε οπαδός του κομμουνιστικού καθεστώτος της χώρας του.
Ο Ισμαήλ Κανταρέ έγραψε και ιστορικά μυθιστορήματα, τα οποία αποτελούν ένα κράμα ρεαλισμού και φανταστικού στοιχείου.
Τα τελευταία χρόνια ήταν υποψήφιος για το βραβείο Νόμπελ. Η ανάγνωση των έργων του Κανταρέ αφήνει αίσθηση ανάλογη με την ανάγνωση ενός μεγάλου κατακυρωμένου «κλασικού».
Τα κυριότερα μυθιστορήματά του είναι: «Το γεφύρι με τις τρεις καμάρες», «Το λυκόφως των θεών της στέπας», «Το χρονικό της πέτρινης πόλης», «Τα ταμπούρλα της βροχής», «Το κονσέρτο», «Το τέρας», «Η πυραμίδα», «Ο στρατηγός της στρατιάς των νεκρών», «Ποιος έφερε την Ντορουντίν», «Spiritus», «Φεγγαρόφωτο», «Ο αετός», «Η εκκλησία της Αγίας Σοφίας και άλλες ιστορίες», «Φάκελλος Ο», «Τρία τραγούδια πένθιμα για το Κοσυφοπέδιο».
