Ενας παλιός διευθυντής που είχα κάποτε θυμάμαι που έλεγε, σαρκάζοντας το επάγγελμα του δημοσιογράφου, πως δεν πρέπει να αφήνεις μια είδηση να σου χαλάσει έναν ωραίο τίτλο. Το θυμήθηκα χθες διαβάζοντας στην ηλεκτρονική σελίδα της ΑΥΓΗΣ το ρεπορτάζ με τα λουκέτα των εργοστασίων επί ημερών Μητσοτάκη.
Παραφράζοντας τα λόγια του παλιού μου διευθυντή θα μπορούσα να πω: μην αφήνεις την πραγματικότητα να σου χαλάσει ένα ωραίο αφήγημα, πόσο μάλλον όταν το αφήγημα, παρότι φανταστικό, έρχεται και στηρίζει την πολιτική στρατηγική ενός κόμματος που παραμένει και διαχειρίζεται την εξουσία κόντρα στην πραγματικότητα.
Γιατί κόντρα στην πραγματικότητα είναι το αφήγημα της περίφημης ανάπτυξης όταν πίσω από το αφήγημα υπάρχουν εννέα τον αριθμό λουκέτα σε αντίστοιχες βιομηχανικές μονάδες και κάμποσα ακόμη να έρχονται. Γιατί κόντρα στην πραγματικότητα είναι η πολυδιαφημισμένη ανάπτυξη του Μητσοτάκη όταν η πλειοψηφία των μικρομεσαίων στερούνται ρευστότητας και ελπίδας επιβίωσης. Γιατί κόντρα στην πραγματικότητα είναι όλα όσα βιώνουν οι εργαζόμενοι που ανάπτυξη ακούν και ακρίβεια βλέπουν.
Ετσι λοιπόν πάει η ιστορία επί των ημερών Μητσοτάκη. Ένας ολόκληρος μηχανισμός δεν αφήνει την είδηση και την πραγματικότητα να τους χαλάσουν έναν ωραίο τίτλο που περιγράφει τη φοβερή και τρομερή ανάπτυξη που ζούμε χάρη στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ένας μηχανισμός που προπαγανδίζει επιτυχίες και εξαφανίζει τα λουκέτα, τους ανέργους, τους ανασφαλείς μικρομεσαίους, τους επισφαλείς εργαζόμενους και τους νεόπτωχους που έχουν πάψει πια να τα βγάζουν πέρα. Ένας μηχανισμός που πουλάει ανάπτυξη εξαφανίζοντας όλα όσα μπορούν να του χαλάσουν το αφήγημα επιτυχίας του εργοδότη του. Ένας μηχανισμός που παρουσιάζει ως παθογένεια και λαϊκισμό κάθε φωνή διεκδίκησης. Ένας μηχανισμός που κάνει πως δεν βλέπει τα λουκέτα, τις στρατιές των ανέργων και τη συστηματική αποβιομηχάνιση της χώρας.
