Η διαρροή των προσωπικών δεδομένων Ελλήνων ανά τον κόσμο, που αποκαλύφθηκε λόγω της… βιασύνης της κυρίας Ασημακοπούλου, δεν είναι το μοναδικό ατόπημα του επιτελικού κράτους του Κυριάκου Μητσοτάκη. Είναι ένας μηχανισμός που έχει ιδιαίτερη «αγάπη» στα προσωπικά δεδομένα.
Ήταν η κυβέρνηση Μητσοτάκη που συνεργάστηκε με την Palantir, την εταιρεία εξαγωγής Μεγάλων Δεδομένων (Big Data) με αφορμή τον κορωνοϊό. Χωρίς όμως να αποσαφηνιστεί ποια ακριβώς και ποιου όγκου, στοιχεία Ελλήνων πολιτών (data) επεξεργάστηκε η Palantir. Κι αν ξεπεράστηκαν τα όρια της νομιμότητας. Και πού τελικά βρίσκονται αυτά τα δεδομένα.
Κι όταν η πανδημία τελείωσε, αποκαλύφθηκε ότι το επιτελικό κράτος του Κ. Μητσοτάκη έχει μια εξαιρετική «αγάπη» και στις επικοινωνίες - τηλεφωνικές και ηλεκτρονικές. Ήταν η ώρα των υποκλοπών, με ένα παρακρατικό σύστημα να ακούει τους πάντες: παράγοντες θεσμικούς και μη, πολιτικούς και συνεργάτες τους, στελέχη και συνεργάτες του ίδιου του πρωθυπουργικού γραφείου.
Και μπορεί στην αρχή να αρνήθηκε η κυβέρνηση ότι είχε σχέση με το Predator, αποκαλύφθηκε όμως στη συνέχεια περίτρανα ότι όχι μόνο είχε, αλλά έγιναν και εξαγωγές του Predator από την Ελλάδα σε χώρες με περίεργα καθεστώτα. Η αμερικανική Δικαιοσύνη προχώρησε τώρα σε διώξεις για μια υπόθεση που εξελίχθηκε στην Ελλάδα, επί κυβέρνησης Μητσοτάκη παρακαλώ.
Το σκάνδαλο των e-mails δεν πρέπει να μας εκπλήσσει. Διότι έχει αποδειχθεί ότι η κυβέρνηση θέλει να... ξέρει τα πάντα. Και μετά να μπορεί και να επηρεάσει, ειδικά ενόψει εκλογών. Ήρθαν και πάλι ξένοι -όπως με τη Novartis, με τη Siemens, με τα εξοπλιστικά και τώρα με τα Τέμπη- να αποκαλύψουν όσα συμβαίνουν στη χώρα μας.
