Πρωθυπουργός και υπουργός Οικονομικών εκφράζουν συχνά τη βεβαιότητα ότι με το πέρας των Μνημονίων τον προσεχή Αύγουστο η Ελλάδα θα επιστρέψει στην "κανονικότητα" των ευρωπαϊκών χωρών, ανακτώντας σε σημαντικό βαθμό την απολεσθείσα το 2010 ελευθερία κινήσεων. Η επαναφορά των κανονικών συνθηκών στην άσκηση της πολιτικής και η ευχέρεια στις επιλογές, στο πλαίσιο βεβαίως των διεθνών σχέσεων και των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η χώρα, αποτελεί μεγάλο στόχο και τη βάση πάνω στην οποία θα στηριχθεί το μελλοντικό οικοδόμημα. Υπό την έννοια, ωστόσο, ενός Ευρωπαίου πολίτη του 21ου αιώνα, η περίφημη "κανονικότητα" είναι ένας στόχος μακρινός, αν δεν χάνεται στο μέλλον: δεν επιτυγχάνεται αυτομάτως ούτε με την έξοδο από τα Μνημόνια ούτε με την επαναφορά στις προμνημονιακές συνθήκες. Με αυτές, μάλιστα, φαίνεται να έχει ελάχιστη σχέση.
Στη Γαλλία, πριν από τρεις ημέρες, ο πρώην Πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί σύρθηκε εκών άκων στη Δικαιοσύνη για να καταθέσει σχετικά με τις καταγγελίες περί χρηματισμού από τον Καντάφι. Η σαρανταοκτάωρη κράτησή του αντιμετωπίστηκε ως σημαντικό πολιτικο-δικαστικό γεγονός, αλλά το πολιτικό σύστημα παρέμεινε στη θέση του, "άθλιες συμμορίες" δεν ξεπρόβαλαν πουθενά και η Γαλλία δεν απειλήθηκε με "εθνικό διχασμό". Τι ειρωνεία, το ίδιο χρονικό διάστημα η ελληνική αντιπολίτευση, Ν.Δ. και Κίνημα Αλλαγής, αποχωρούν από την Προκαταρκτική Επιτροπή της Βουλής που διερευνά τις ευθύνες πρώην πρωθυπουργών και υπουργών στο σκάνδαλο Novartis για δήθεν διαδικαστικούς λόγους και, ακριβέστερα, επειδή δεν επιθυμούν να αποφανθεί η Επιτροπή κατ' αρχάς για την αρμοδιότητά της, με σοβαρό ενδεχόμενο αρκετές από τις κατηγορίες να παραπεμφθούν προς εξέταση στη Δικαιοσύνη. Μία ημέρα μετά και οι ίδιοι οι ελεγχόμενοι για το σκάνδαλο αρνήθηκαν να προσέλθουν στην Επιτροπή "για να μην νομιμοποιήσουν τη διαδικασία", όπως μας είπαν, ωσάν να μην το είχαμε αντιληφθεί.
Όχι ειρωνεία, κωμωδία. Μιλάμε για τα δύο κόμματα και επιφανή στελέχη τους που αρχικώς δεν ήθελαν διερεύνηση της υπόθεσης επειδή τα πιθανά αδικήματα είχαν "παραγραφεί" με βάση συνταγματικές διατάξεις που τα ίδια θέσπισαν και κόμματα και στελέχη που δήλωναν στη Βουλή ότι επιθυμούν "να δικαστούν" για να αποδείξουν την αθωότητά τους, αλλά -την ίδια ώρα- καταψήφιζαν τη σύσταση της Προκαταρκτικής και υπονομεύουν κάθε διαδικασία διερεύνησης. Τι κωμωδία; Τραγωδία.
Επειδή αυτού του είδους οι τραγωδίες είναι προφανώς στοιχείο της προ-μνημονιακής Ελλάδας, δηλαδή στοιχείο μιας "κανονικότητας", σώφρον είναι να ορίσουμε καλύτερα τι εννοούμε ως "κανονικότητα" μετά τον Αύγουστο. Δεν θέλουμε τα Μνημόνια, δεν θέλουμε και τη φαυλότητα. Θέλουμε δικαιοσύνη, και η Δικαιοσύνη (ΣτΕ) να μην παρεμβαίνει στο περιεχόμενο των Θρησκευτικών.
