ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΓΟΥΡΙΔΗΣ
Οι ιδεολογικές εμμονές του ΔΝΤ υπήρχαν, υπάρχουν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν, κάτι το οποίο επιβεβαιώνεται σε κάθε περίσταση, παρά το ότι το Ταμείο έχει διαψευστεί διαχρονικά, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τη χώρα μας. Το παραπάνω βρήκε τον... χώρο του και εντός της τελευταίας έκθεσης του ΔΝΤ που αφορά τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, στην οποία για ακόμη μία φορά το Ταμείο επιβεβαιώνει ότι υποεκτίμησε τις οικονομικές συνθήκες εντός των οποίων εφαρμόστηκε το τρίτο ελληνικό πρόγραμμα.
Εντούτοις, τα... βάζει με την αύξηση του κατώτατου μισθού στην Ελλάδα, δείχνει την αντίθεσή του στην επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και εμμένει στην ανάγκη μείωσης των συντάξεων για το 2019 και μείωσης αφορολογήτου το 2020, αφήνοντας τα επίσης ψηφισμένα αντίμετρα που τα συνόδευαν να αιωρούνται.
Το παράδοξο
Ένα από τα βασικά παράδοξα στις διατυπώσεις του Ταμείου έχει να κάνει με τα περίφημα μέτρα για συντάξεις και αφορολόγητο. Τα συγκεκριμένα αποτελούσαν απαίτηση του Ταμείου κατά τη δεύτερη αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος, καθώς η εκτίμησή του ανέφερε πως η ελληνική οικονομία δεν θα μπορέσει να επιτύχει πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης του 3,5% από το 2018 και μετά. Τότε, και ύστερα από διαπραγμάτευση, η ελληνική κυβέρνηση πέτυχε να υπάρξει η λήψη των παραπάνω μέτρων με ταυτόχρονη ψήφιση ισόποσων δημοσιονομικά (2% του ελληνικού ΑΕΠ αντίμετρων) το καλοκαίρι του 2017.
Λανθασμένες προβλέψεις για πολλοστή φορά
Τηρώντας μια άκαμπτη στάση, το Ταμείο παρουσίασε σχετική έκθεσή του στις 11 Οκτωβρίου του 2017, η οποία ανέφερε την εκτίμηση πως το πρωτογενές της Ελλάδας για το 2017 θα ήταν στο 1,696% του ΑΕΠ και στο 2,221% το 2018. Τελικά, η Eurostat ανακοίνωσε ότι το πρωτογενές πλεόνασμα της χώρας μας το 2017 ανήλθε στο 4,2% (χωρίς να υπολογίζεται το κοινωνικό μέρισμα).
Σε σχέση με το πλεόνασμα του 2018, το Ταμείο εκτιμά, στην έκθεση που δημοσιοποίησε την Τρίτη 31 Ιουλίου, όχι μόνο πως το πρωτογενές πλεόνασμα θα είναι στο 3,5%, αλλά πως θα παραμείνει σε αυτό το ύψος μέχρι το 2022. Οπότε επινοήθηκε μια νέα αιτιολογία για να παραμείνουν ενεργά τα μέτρα του 2019 και του 2020, η οποία συγκεντρώνεται στο ότι ο τρόπος που επιτυγχάνεται “δεν είναι φιλικός προς την ανάπτυξη”.
Επηρεάζονται οι επενδυτές;
Σε αυτό το σημείο αξίζει να σημειωθεί ότι οικονομικοί αναλυτές ανέφεραν στην “Α” ότι το μεγαλύτερο μέρος των υποψήφιων επενδυτών για τη χώρα μας δεν επιθυμεί να εφαρμοστούν τα παραπάνω μέτρα, καθώς θεωρεί πως θα είναι επιζήμια για την ελληνική οικονομία, ένα άλλο μέρος τοποθετείται αδιάφορα, ενώ μικρό μέρος είναι αυτό το οποίο θεωρεί τα μέτρα αυτά προς τη θετική κατεύθυνση. Άλλωστε, το τελευταίο διάστημα μόνο η HSBC, από πλευράς οίκων, έχει τοποθετηθεί υπέρ της μείωσης των συντάξεων και του αφορολογήτου. Και ο ΣΕΒ... Επομένως, η ιδεολογική κατεύθυνση του ΔΝΤ είναι σαφής, όπως ήταν πάντα. Απλώς, μετά το τέλος των Μνημονίων η γνώμη θα είναι συμβουλευτική προς την ελληνική κυβέρνηση και σε καμία περίπτωση δεσμευτική. Άλλωστε, το γεγονός ότι δημιουργούνται βαθμοί ελευθερίας προκύπτει και από την αντίδραση της ελληνικής πλευράς στα όσα αναφέρονταν εντός της έκθεσης μέσω τρισέλιδης επιστολής του εκπροσώπου της χώρας μας στο Ταμείο Μιχάλη Ψαλιδόπουλου.
Σε ισχύ κατώτατος μισθός και συλλογικές συμβάσεις
Σαν να μην έφτανε η τοποθέτηση του Ταμείου περί πλεονασμάτων (στη νέα εκδοχή το ΔΝΤ υποεκτιμά τον δημοσιονομικό "χώρο" που θα δημιουργηθεί την περίοδο 2019-2022 και θα κατευθύνεται σε φοροελαφρύνσεις και αύξηση κοινωνικών δαπανών), υπεισέρχεται και στο ζήτημα του κατώτατου μισθού και των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, τα οποία, ωστόσο, έχουν αποφασιστεί ήδη. Το πρώτο περιλαμβάνεται στην τελευταία απόφαση του Eurogroup και το δεύτερο αποτέλεσε προϊόν της δεύτερης αξιολόγησης του ελληνικού προγράμματος κατά το 2017. Η βασική "λογική" του ΔΝΤ είναι ότι δημιουργούν προβλήματα στην παραγωγικότητα...
Σε αυτό το πλαίσιο, ο Μιχάλης Ψαλιδόπουλος εξέφρασε την έντονη αντίθεση της Ελλάδας, ήτοι της κυβέρνησης, στη διατήρηση των μέτρων για τον κατώτατο μισθό και τις συλλογικές συμβάσεις, καθώς, όπως υποστήριξε, η αναθεώρησή τους δεν συνιστά αθέτηση των υποχρεώσεων της Ελλάδας δεδομένου ότι είχε συμφωνηθεί εξαρχής ότι η αναστολή τους θα είχε προσωρινό χαρακτήρα και προέβλεπε την αποκατάστασή τους με τη σύμφωνη γνώμη όλων των αρχών. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, «οι αρχές λαμβάνουν γνώση της άποψης του ΔΝΤ σχετικά με τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και τους κατώτατους μισθούς, αλλά δεν μπορούν να συμμετάσχουν στην άποψη αυτή και παραμένουν πεπεισμένοι για την ανάλυση που έχουν παράσχει μέχρι στιγμής" και συμπλήρωσε: "Οι αρχές υπενθυμίζουν ότι οι αρχές της παράτασης και της ευνοϊκής μεταχείρισης ανεστάλησαν προσωρινά το 2012 με καθορισμένο χρονικό ορίζοντα για την αποκατάσταση. Επιπλέον, στο πλαίσιο της τρίτης αναθεώρησης του προγράμματος ESM δημιουργήθηκε μια ανεξάρτητη ομάδα εμπειρογνωμόνων με τη συναίνεση όλων των συνομιλητών, οι οποίοι έχουν επιφορτιστεί με την αξιολόγηση αυτών των αρχών". Ενώ πρόσθεσε με νόημα: "Οι εμπειρογνώμονες τάχθηκαν υπέρ της επαναφοράς των δύο αρχών: ομόφωνα υπέρ της άρσης της αναστολής της αρχής της παράτασης και της πλειοψηφίας υπέρ της άρσης της αναστολής της αρχής της ευνοϊκής μεταχείρισης. Δεδομένου ότι οι ρυθμίσεις αυτές ανεστάλησαν προσωρινά με ακριβή ημερομηνία επανένταξης, οι αρχές διαφωνούν με την άποψη ότι η επαναφορά αποτελεί αντιστροφή της πολιτικής». Να σημειώσουμε ότι οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ ήταν παρόντες σε όλες τις παραπάνω αποφάσεις...
