Την κυβερνητική μυθολογία και την αναίσχυντη προπαγάνδα πως «όλα βαίνουν καλώς» στη χώρα έρχονται να καταρρίψουν τα πρόσφατα δημοσιευμένα στοιχεία της Eurostat. Στοιχεία που φυσικά αποκρύπτονται από τα συστημικά ΜΜΕ, με τους μεγαλοδημοσιογράφους να παίρνουν τις ειδήσεις, όπως και παλαιότερα, «στο μαξιλάρι τους».1
Ενώ λοιπόν ο χρόνος εργασίας για τα άτομα ηλικίας 20-64 ετών ανά εβδομάδα στην Ε.Ε. είναι κατά μέσο όρο 37,5 ώρες (σύμφωνα με τη Eurostat, 20/9/2023), οι Έλληνες εργαζόμενοι δουλεύουν κατά μέσο όρο 41 ώρες την εβδομάδα. Θλιβερή πρωτιά για τη χώρα μας, που την ακολουθούν οι εργαζόμενοι στην Πολωνία (40,4), στη Ρουμανία και στη Βουλγαρία (40,2 ώρες και οι δύο).
Αντίθετα, η Ολλανδία είχε τη μικρότερη εβδομάδα εργασίας (33,2 ώρες), με τη Γερμανία (35,3) και τη Δανία (35,4) να την ακολουθούν.
Παράλληλα, δημοσιευμένα στοιχεία της Eurostat που αφορούν το ωριαίο κόστος εργασίας στην Ε.Ε. το 2023 (συνολικό κόστος εργασίας ανά ώρα εργασίας) καταγράφουν τον μέσο όρο στην Ε.Ε. να είναι στα 31,8 ευρώ και στα 35,6 ευρώ στην Eυρωζώνη.2 Στην Ελλάδα η έρευνα καταγράφει το ωριαίο κόστος εργασίας στα 15,7 ευρώ και την κατατάσσει στη δεύτερη φθηνότερη ζώνη της Ε.Ε. και 20ή ανάμεσα στους 27.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το 2008 το ίδιο μέγεθος στην Ελλάδα ήταν στα 16,8 ευρώ, δηλαδή μετά τη λαίλαπα της χρεοκοπίας, των Μνημονίων κ.λπ. αποδεικνύεται πως λαμβάναμε μεγαλύτερο μισθό τότε σε σχέση με σήμερα...
Την ίδια στιγμή, στην τελευταία έρευνα του Ευρωβαρόμετρου οι προτεραιότητες των Ευρωπαίων πολιτών ενόψει των ευρωπαϊκών εκλογών φαίνεται πως είναι η καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού (33%), η υποστήριξη της δημόσιας Υγείας (32%), η στήριξη της οικονομίας και η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας (31%), καθώς και η άμυνα και η ασφάλεια της Ε.Ε. με το ίδιο ποσοστό (31%). Στην Ελλάδα, δε, οι ερωτηθέντες έθεσαν ως προτεραιότητες τη δημόσια Υγεία (56%), τη στήριξη της οικονομίας και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας (55%), και την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού (55%).
Θα περίμενε κανείς, με βάση τα παραπάνω στοιχεία αλλά και το ότι σε αρκετά κράτη-μέλη της Ευρώπης (Βρετανία, Γερμανία) τίθεται σε εφαρμογή -πιλοτικά- η εβδομάδα των τεσσάρων ημερών εργασίας χωρίς μείωση μισθού, να ανοίξει ένας παρόμοιος διάλογος στη χώρα μας, να υπάρξει μια κυβερνητική απάντηση στα αιτήματα που θέτει η κοινωνία και όχι κάποιο κόμμα της αντιπολίτευσης.
Αντ’ αυτού η κυβέρνηση Μητσοτάκη και ο κ. Γεωργιάδης νομοθετούν τη 16ωρη και 6ήμερη εργασία. Χωρίς καθεστώς Μνημονίων, χωρίς απαιτήσεις της τρόικας, χωρίς τον φόβο να τους... κλέψει τη δόξα κανένας Τόμσεν, επιβάλλουν στη χώρα μας από 1ης Ιουλίου επιχειρήσεις συνεχούς λειτουργίας με εναλλασσόμενες βάρδιες να μπορούν να ζητούν από τους εργαζόμενούς τους να δουλεύουν και την 6η ημέρα.
Στο καθεστώς της 6ήμερης εργασίας ανήκουν οι φορείς του Δημοσίου, οι τράπεζες, οι ΔΕΚΟ, η βιομηχανία και κλάδοι του ιδιωτικού τομέα συνεχούς λειτουργίας που εφαρμόζουν σύστημα πενθήμερης εβδομαδιαίας εργασίας, με την εξαίρεση των εργαζομένων σε τουρισμό και επισιτισμό.
Χωρίς αιδώ, κόντρα στα αιτήματα και στις προτεραιότητες που θέτουν Έλληνες και Ευρωπαίοι πολίτες, η κυβέρνηση Μητσοτάκη -εξυπηρετώντας ξεκάθαρα οικονομικά εργοδοτικά συμφέροντα- καταργεί ιστορικά εργατικά κεκτημένα και πριμοδοτεί την εκμετάλλευση των εργαζομένων.
Η ξεδιάντροπη προπαγάνδα που εμφανίζει εργαζόμενους να παρακαλούν να δουλέψουν παραπάνω για ψίχουλα δεν πείθει ούτε τους κατασκευαστές της, η δε αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 50 ευρώ μεικτά από 1ης Απριλίου δεν φτάνει για να καλύψει τις απώλειες από την ακρίβεια.
Κέρδη στο Δημόσιο
Το τραγικό, βέβαια, είναι ότι ενώ οι εργαζόμενοι χάνουν, ενώ βλέπουν συνεχώς την αγοραστική τους δύναμη να μειώνεται, αυτός που κερδίζει ακόμη και από αυτή την πενιχρή αύξηση των σχεδόν 39 ευρώ καθαρά είναι το... Δημόσιο. Οι αυξημένες ασφαλιστικές εισφορές που θα καταβάλλουν οι εργοδότες, η αυξημένη φορολογία εισοδήματος λόγω υψηλότερων αποδοχών, η φορολόγηση των ελεύθερων επαγγελματιών και αυτοαπασχολούμενων, που θα φορολογηθούν επί τεκμαρτού εισοδήματος, αναμένεται να αποφέρουν στο Δημόσιο πάνω από 400 εκατ. ευρώ κέρδη.
Στις επιλογές της Ν.Δ. και στο προσωπείο της «φιλολαϊκής» και «κοινωνικής» πολιτικής που υλοποιεί, νομοθετώντας στην πραγματικότητα το ξεχείλωμα εργασιακών ρυθμίσεων και δικαιωμάτων που κατακτήθηκαν με σκληρούς αγώνες, να απαντήσουμε με την αυξημένη συμμετοχή μας στις ευρωεκλογές του Ιουνίου και να τους επιστρέψουμε την αλαζονεία του 41%.
* Η Αναστασία Σαπουνά είναι συντονίστρια τμήματος οικονομικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., υποψήφια ευρωβουλεύτρια
1 Την απόκρυψη είχε δηλώσει μία εξ αυτών παλαιότερα, απόκρυψη που την οδήγησε αργότερα σε έδρανο στην Ευρωβουλή
2 Τα στοιχεία αφορούν επιχειρήσεις με περισσότερους από 10 εργαζόμενους, ενώ από τους υπολογισμούς εξαιρούνται αγρότες, ψαράδες, η Δημόσια Διοίκηση κ.λπ.
