Του Τρύφωνα Αλεξιάδη*
Τα όσα έγιναν τις τελευταίες ημέρες σχετικά με την «Κιβωτό του Κόσμου» και τον πατέρα Αντώνιο, επιβάλλουν διευκρινίσεις και ξεκάθαρες θέσεις. Ειδικά από όσους γνωρίζουμε και έχουμε ζήσει την αγωνία, τη διαδρομή και την τεράστια προσφορά της "Κιβωτού" και προσωπικά του πατέρα Αντώνιου.
Διευκρινίζω από την αρχή ότι φράσεις και επιχειρήματα που χρησιμοποιήθηκαν στο αρχικό έγγραφο της "Κιβωτού", δημιούργησαν προβλήματα και ουσιαστικά έρχονται σε αντίθεση με το ίδιο το έργο της "Κιβωτού", δηλαδή τη φροντίδα, τη στέγαση, τη σίτιση, την εκπαίδευση κ.λπ. μικρών παιδιών, ανεξαρτήτως χρώματος, θρησκείας, καταγωγής κ.λπ. Δηλαδή η δράση της "Κιβωτού" είναι το υπόδειγμα που έχουμε απέναντι σε λογικές ρατσισμού και μισαλλοδοξίας. Είναι η εφαρμογή του ευαγγελικού λόγου «ξένος ήμην και συνηγάγετέ με» (Ματθ.25,35).
Το όλο θέμα ξεκίνησε (και το 2017 και τώρα) από την αναγκαιότητα εξασφάλισης ασφάλειας στη δομή φιλοξενίας, σε ένα «χωριό για παιδιά» που δημιούργησε η Κιβωτός στη Χίο στο οποίο φιλοξενήθηκαν πάνω από διακόσια ασυνόδευτα προσφυγόπουλα, παιδιά για τα οποία έχουν εκδοθεί εισαγγελικές παραγγελίες, ορφανά, εγκαταλελειμμένα κ.λπ. μικρά παιδιά. Υπάρχει μεγαλύτερο αγαθό για τα παιδιά αυτά, από την ασφάλειά τους; Ειδικά όταν διαμένουν σε ένα (πρώην εγκαταλελειμμένο) χωριό από το οποίο περνάει δρόμος και πρέπει να υπάρχουν ειδικές συνθήκες για τις αθώες αυτές ψυχές, που βρήκαν καταφύγιο, μετά την κόλαση που έζησαν;
Για όσους δεν γνωρίζουν (αλλά ειδικά για όσους γνωρίζουν και βρήκαν ευκαιρία να ρίξουν ανάθεμα), υπενθυμίζω ότι ο πατέρας Αντώνιος ξεκίνησε μόνος του, αργότερα με εθελοντές και υποστηρικτές, από παιδιά του Κολωνού, παιδιά με κοινωνικά προβλήματα που βρήκαν μια ζεστή αγκαλιά αγάπης και φροντίδας, που τα τράβηξε από παραβατικές συμπεριφορές. Δημιούργησε δομές σε Αττική, Βόλο, Χίο, Καλαμάτα και Πωγωνιανή, στις οποίες βρήκαν στέγαση, φαγητό, αγάπη και φροντίδα κάθε είδους πάνω από 400 παιδικές ψυχές. Παρέχει στέγαση και στήριξη σε εκατοντάδες οικογένειες. Καθημερινά τροφοδοτεί με 400 γεύματα από τη δομή του Κολωνού. Ο κατάλογος είναι μεγάλος και μια επίσκεψη στο kivotostoukosmou.org δίνει επιπλέον απαντήσεις.
Όλα αυτά ο πάτερ Αντώνιος, οι εθελοντές και όσοι στήριξαν την "Κιβωτό" τα έκαναν δυστυχώς χωρίς τη στήριξη της Πολιτείας διαχρονικά και (αρχικά τουλάχιστον) χωρίς τη βοήθεια ακόμη και ορισμένων παραγόντων της Εκκλησίας. Όποιος αφιερώσει λίγο χρόνο και επισκεφτεί τις εγκαταστάσεις, θα δει κοριτσάκια με μαντήλα, παιδάκια από την Ασία και την Αφρική, ορφανά και εγκαταλελειμμένα παιδιά από την Ελλάδα, να κρέμονται από το ράσο του πατρός Αντώνιου. Και είναι σίγουρα η μεγαλύτερη ανταμοιβή για αυτόν.
Η πρόσφατη και απροσδόκητη απώλεια της διευθύντριας της "Κιβωτού" Μαρίνας Κατσίμπαλη σίγουρα δεν επέτρεψε την επαρκή και άμεση επικοινωνιακή διαχείριση του όλου θέματος. Θα κατακρίνουμε όμως αυτούς που καθημερινά αγωνίζονται να στεγάσουν, να σιτίσουν, να ζεστάνουν και να φροντίσουν τις πληγές αθώων ψυχών για επικοινωνιακό έλλειμμα ή θα τους κρίνουμε για το ίδιο τους το έργο;
ΟΥΑΙ ΥΜΙΝ, ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ!
* Ο Τρύφων Αλεξιάδης είναι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Β' Πειραιώς και το άρθρο δημοσιεύτηκε στο left.gr
