«Εξωτικό» σινεμά, που εστιάζει όμως και σε σύγχρονες ανθρώπινες ιστορίες, είναι το άγνωστο στην Ελλάδα σινεμά της Αφρικής, που έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε με την ετήσια Εβδομάδα Αφρικανικού Κινηματογράφου στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος (9-15/3). Διοργανώνεται για 6η χρονιά από την Ταινιοθήκη της Ελλάδος σε συνεργασία με τις διαπιστευμένες πρεσβείες και τα προξενεία αφρικανικών χωρών στην Ελλάδα, ενώ φέτος για πρώτη φορά οι προβολές θα μεταφερθούν και στη Θεσσαλονίκη, από τις 16 έως τις 22 Μαρτίου, στην αίθουσα «Παύλος Ζάννας». Όλες οι προβολές είναι με ελεύθερη είσοδο. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει 18 ταινίες που προέρχονται από εννέα χώρες, την Αλγερία, την Αγκόλα, την Κένυα, τη Νιγηρία, το Σουδάν, τη Νότια Αφρική, την Αίγυπτο, την Τυνησία και το Μαρόκο.
Κανένα από τα φιλμ δεν έχει προβληθεί ξανά στην Ελλάδα, ενώ τα περισσότερα αποτελούν παραγωγές της τελευταίας τριετίας. Ανάμεσά τους, το ντοκιμαντέρ του Αλγερινού σκηνοθέτη Σαλέμ Μπραχίμι για τον ανθρωπιστή ηγέτη και σούφι Αbd el-Kader, το «Ώρα Καΐρου», με πρωταγωνιστές έξι γνωστούς και δημοφιλείς Αιγύπτιους ηθοποιούς, και το «Κρίνοντας από την εμφάνιση», η ιστορία μιας νεαρής γυναίκας από την Αγκόλα, που αποφασίζει να μολύνει όσο το δυνατόν περισσότερους άνδρες με τον ιό του AIDS.
H Κένυα συμμετέχει με το «Ταξίδι της ψυχής» του Χάουα Εσουμαν, που έχει ήδη προβληθεί σε 40 φεστιβάλ σε όλο τον κόσμο, και η Νότια Αφρική παρουσιάζει μεταξύ άλλων την ταινία «Πρωταγωνίστρια» του παραγωγού, σεναριογράφου και σκηνοθέτη Χενκ Πρετόριους. Την ομορφιά της ερήμου της Νουβίας, στο Σουδάν, υμνεί το ντοκιμαντέρ του Αμπντουλχαγκάρ Αχμέντ. Από την Τυνησία, υπάρχει στο πρόγραμμα μια ταινία για τη μουσική κουλτούρα και τον χορό gougou, που εναντιώνεται στον ρατσισμό («Made in Gougou», Λατίφα Ντόγρι).
Μπορεί ο αφρικανικός κινηματογράφος να μην είναι ιδιαίτερα γνωστός παγκοσμίως, αλλά έχει ήδη μακρά ιστορία. Η πρώτη κινηματογραφική προβολή στη Μαύρη Ηπειρο ήταν στην Αλεξάνδρεια μόλις το 1896.
Ειδικά η Αίγυπτος ήταν πάντα σταυροδρόμι μεταξύ Δύσης και Ανατολής, και μάλιστα μέχρι πρόσφατα ήταν η τρίτη χώρα διεθνώς σε εξαγωγές κινηματογραφικών ταινιών μετά το Χόλιγουντ και το Μπόλιγουντ.
Εντελώς διαφορετική ήταν η κατάσταση στη Νότια Αφρική: Με την επιβολή του απαρτχάιντ, το 1948, οι περισσότερες ταινίες γυρίζονταν κυρίως στη γλώσσα των Αφρικάανς και αποτελούσαν εργαλεία εθνικιστικής προπαγάνδας. Ως απάντηση, θα εμφανιστεί, κυρίως κατά τη δεκαετία του '80, ένα κύμα αντι-απαρτχάιντ ταινιών από ανεξάρτητους κινηματογραφιστές.
