Στις προθήκες των βιβλιοπωλείων θα βρίσκεται από αύριο, Δευτέρα, το τελευταίο πνευματικό έργο του πολυγραφότατου, ούτως ή άλλως, Μανώλη Γλέζου.
«Η έξοδος», λοιπόν, από την κρίση, την καταπίεση, κατ' επέκταση, που ο ελληνικός λαός υφίσταται ιδίως τα τελευταία 3,5 χρόνια και η εφημερίδα του Μανώλη Γλέζου, η «Αυγή» προδημοσιεύει σήμερα τον σκελετό μαζί και αποσπάσματα από το βιβλίο.
Από τον πρόλογο ήδη, ο συγγραφέας επιχειρεί να απαντήσει το αν «υπάρχει λύση στο αδιέξοδο;», ενώ στη συνέχεια αναλύει τις πτυχές της κρίσης (χρηματοπιστωτική, οικονομική, κοινωνική, πολιτική, κρίση του συστήματος, τέλος, η εθνική κρίση).
Ακολουθεί το κεφάλαιο της αντιμετώπισης της κρίσης από το σύστημα, με το «ξεζούμισμα του λαού» μέσω της μείωσης μισθών και συντάξεων, της περικοπής επιδομάτων, της εκποίησης ΔΕΚΟ και δημόσιας περιουσίας. Επιπλέον, πώς τα δάνεια οδηγούν, εν τέλει, στην καταστροφή της χώρας, πώς τη δεσμεύουν οικονομικά αλλά και πολιτικά, αλλά και πώς επιστρέφουν στους δανειστές. Τελικώς, «τα χρέη αυξάνονται, δεν έχουν τελειωμό», αποφαίνεται ο Μανώλης Γλέζος, ο οποίος, εν συνεχεία, καταθέτει την πρότασή του για την αντιμετώπιση της κρίσης από τον λαό, με αντίσταση - αγώνα - αυτοοργάνωση - αλληλεγγύη, με μετουσίωση του θυμού σε πολιτική πράξη. Εδώ όμως βρίσκει ο αναγνώστης και το κρίσιμο: ανατροπή της κυβέρνησης, της τρόικας, του συστήματος, με συνεργασία όλων των πολιτικών δυνάμεων της ανατροπής.
Υπό τον τίτλο, «Η πολιτική της σωτηρίας - Η έξοδος», ο συγγραφέας διεκδικεί την κατάργηση όλων των Δανείων - απάλειψη των χρεών - κατάργηση όλων των νόμων των Μνημονίων - επιστροφή στο Δημόσιο όσων πήραν οι τράπεζες. Και ο Μ. Γλέζος δεν αποφεύγει το ερώτημα, πού θα βρεθούν τα λεφτά; γι΄αυτό και προτείνει δημοσιονομικό εξορθολογισμό, με αύξηση των εσόδων μέσω της πάταξης της φοροδιαφυγής, ενός δίκαιου φορολογικού συστήματος κ.ο.κ. Ενώ σε ό,τι αφορά τα έξοδα, άποψή του είναι ότι πρέπει να μειωθούν τα υπουργεία, να εκκαθαρισθεί το Δημόσιο από «αργόμισθους, πολυθεσίτες, υψηλόμισθους», ενώ, ταυτόχρονα, προτείνει την κατάργηση της επιχορήγησης των κομμάτων και του αντιμίσθιου του βουλευτή.
Ταυτόχρονα, αναπτύσσει, γνωστές ήδη στο κοινό, παλαιότερες ιδέες του, όπως το εσωτερικό δάνειο, αλλά και η εμβληματική προσπάθεια για τις γερμανικές οφειλές.
Ενώ μεγάλο βάρος δίνει στο «πώς» θα βγει η χώρα από την κρίση -θέμα που αναπτύσσει και στον επίλογο-, με την ανάπτυξη της οικονομίας, και ειδικότερα του πρωτογενούς τομέα (αγροτική οικονομία), της ηλεκτροκίνητης συγκοινωνίας σταθερής τροχιάς (με αναλυτική επιχειρηματολογία για την καταστροφή που επιφέρει η χρήση του αυτοκινήτου), επίσης, της αξιοποίησης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, της βαριάς βιομηχανίας, της μεταποιητικής βιομηχανίας, της βιοτεχνίας και του ολικού τουρισμού.
Παρουσίαση: Νίκος Παπαδημητρίου
