Μέρες του 2018 μ.Χ.
Έπαινος Σοφιανού Χρυσοστομίδη
Από καιρού και κατά διαστήματα
Έρχεται πάλι
Και μου λέει πράγματα.
Και να, ο Ιωάννης, μου λέει,
Φωνή βοώντος δυνατή στην έρημο,
Και εν ταυτώ κρατεί την κεφαλή του επί πίνακι
Και ναι, γιατί το αίμα ποτέ δεν χάνεται,
Διακλαδίζεται μέσα στη νύχτα και καταρδεύει
Τα χρώματα της αυγής.
Α, ο δικός μας Σοφιανός, ο εξαίρετος.
Ο Κύπριος, ο Αιγυπτιώτης, ο Έλληνας
Ο έσχατος και ο πρώτος∙
Στην Κύπρο τον είχαν απειλήσει με θάνατο,
Από την Αίγυπτο τον είχαν εκδιώξει
Και τώρα στην Ελλάδα έγκλειστος,
Για την τιμή της πατρίδας, της κακορίζικης.
Χρίστος Ρουμελιωτάκης
