Φίλοι και συνάδελφοι του Τάκη Σπυριδάκη τον «αποχαιρέτησαν» χθες Δευτέρα στον Άγιο Δημήτριο της Πλάκας. Η ταφή έγινε στο νεκροταφείο Παλαιού Φαλήρου σε στενό οικογενειακό κύκλο.
Είχε γεννηθεί στις 4 Φεβρουαρίου 1958 στην Αίγινα και μεγάλωσε στον Πειραιά, όπου παρακολούθησε νυχτερινό Γυμνάσιο δουλεύοντας παράλληλα. Φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, την οποία εγκατέλειψε λίγο πριν από το τέλος.
Έχει συμμετάσχει σε 13 ταινίες ως ηθοποιός, ενώ το σκηνοθετικό του ντεμπούτο το έκανε το 1989 με τη μεσαίου μήκους "Βέρα Κρουζ", που απέσπασε το πρώτο βραβείο καλύτερης ταινίας στο Φεστιβάλ Δράμας, τιμήθηκε από το υπουργείο Πολιτισμού και βραβεύτηκε από το Εθνικό Κέντρο Ταινιών της Γαλλίας, το 1990. Το 1994 γύρισε τη μεγάλου μήκους "Ο κήπος του Θεού", της οποίας έγραψε και το σενάριο. Η ταινία τιμήθηκε με 7 βραβεία στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, «αλλά με γέμισε χρέη» όπως έλεγε με πικρία. Βρέθηκε ένα βήμα πριν από τη φυλακή για τα χρέη, αλλά εκείνη την περίοδο είδε την ταινία ένας κριτικός της «Liberation» σε κάποιο φεστιβάλ έγραψε μια διθυραμβική κριτική με αποτέλεσμα να προβληθεί σε δεκάδες κινηματογράφους του Παρισιού.
Λίγα 24ωρα πριν συλληφθεί για χρέη έλαβε τα χρήματα από τις προβολές στη Γαλλία, τα οποία ήταν όλο του το χρέος και το εξόφλησε με τον δικό του μοναδικό τρόπο: Πήγε στην εταιρεία στην οποία τα χρωστούσε και άρχισε να τα πετάει στον αέρα, επί μια ώρα!
Ο Σπυριδάκης εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη μεγάλη οθόνη ερμηνεύοντας έναν από τους βασικούς ρόλους στην ταινία "Γλυκιά Συμμορία" σε σκηνοθεσία του Νίκου Νικολαΐδη (1983). Για την ερμηνεία του εκείνη απέσπασε το ειδικό βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης τον ίδιο χρόνο. Αξιοσημείωτη ήταν και η δεύτερη συμμετοχή του στη "Λούφα και παραλλαγή" του Νίκου Περάκη (1984).
Ακολούθησαν η "Πρωινή περίπολος" (Νίκος Νικολαΐδης, 1986), "Προστάτης οικογένειας" (Νίκος Περάκης, 1997), "Αυτή η νύχτα μένει" (Νίκος Παναγιωτόπουλος, 1999), "Μαύρο γάλα" (Νίκος Τριανταφυλλίδης, 1999), "Κανείς δεν χάνει σε όλα" (Διονύσης Γρηγοράτος, 2000), "Φτηνά τσιγάρα" (Ρένος Χαραλαμπίδης, 2000), "Κουράστηκα να σκοτώνω τους αγαπητικούς σου" (Νίκος Παναγιωτόπουλος, 2002), "Λούφα και παραλλαγή: Σειρήνες στο Αιγαίο" (Νίκος Περάκης, 2005), "Ισοβίτες" (Θόδωρος Μαραγκός, 2008) και "Τέσσερα μαύρα κοστούμια" (Ρένος Χαραλαμπίδης, 2009).
Τα τελευταία τέσσερα χρόνια πρωταγωνιστούσε στο θέατρο, στο έργο του Γιάννη Τσίρου "Άγριος σπόρος", στο θέατρο "Επί Κολωνώ", σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη.
Η τελευταία του εμφάνιση στο σινεμά ήταν στο «The Republic» του Δημήτρη Τζέτζα το 2015 και στο μικρού μήκους της Μυρσίνης Αριστείδου «Aria» το 2017.
