Δεν χρειαζόταν να παρακολουθήσει κανείς την τελευταία άτυπη σύνοδο κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Σάλτσμπουργκ για να πειστεί ότι κάτι δεν πάει καλά στην Ευρώπη, ότι χρειάζεται επειγόντως αλλαγή πλεύσης. Η αδυναμία των "28", όχι να βρουν, αλλά έστω να αναζητήσουν, ένα μίνιμουμ συναίνεσης για τη διαχείριση των προσφύγων που ήδη βρίσκονται σε ευρωπαϊκό έδαφος, και τα συνεχή αδιέξοδα στη συζήτηση για την αναθεώρηση του Δουβλίνου, ήταν εμφανή από πριν. Όπως και οι δραματικές καθυστερήσεις στην επιβολή φορολογίας στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές, στην ολοκλήρωση της τραπεζικής ένωσης, με μια κοινή εγγύηση των καταθέσεων, στην υπέρβαση του φορολογικού -αθέμιτου -ανταγωνισμού, που εκμεταλλεύονται με μαεστρία οι πολυεθνικοί γίγαντες.
Η Ευρώπη των "28", που σύντομα θα γίνει των "27" - το ερώτημα είναι πόσο επώδυνα- δεν έχει χάσει μόνο τη γοητεία της για τους πολίτες, αλλά και την ικανότητά της να βρίσκει αξιοπρεπείς συμβιβασμούς και να λύνει προβλήματα προς όφελος των πολλών. Είναι μια Ένωση κατακερματισμένη, με τις αντιθέσεις μεταξύ Βορρά και Νότου και Ανατολής και Δύσης να βαθαίνουν αντί να αμβλύνονται, όπως υποσχόταν κάποτε ο μείζων στόχος της σύγκλισης. Είναι μια Ένωση που "χρειάζεται επειγόντως μια ριζοσπαστική αλλαγή, χρειάζεται ένα προοδευτικό μέτωπο που θα παλέψει για να βρει λύσεις για δίκαιη κατανομή του εισοδήματος", όπως υποστηρίζει στην "Α" ο επικεφαλής των ευρωσοσιαλιστών Ούντο Μπούλμαν, που βρέθηκε τις προάλλες στην Αθήνα.
Σ’ αυτή την Ευρώπη, όμως, σήμερα τη μεγαλύτερη φασαρία κάνουν οι ιδέες της Ακροδεξιάς. Είτε άμεσα από τα σκληρά ακροδεξιά κόμματα, που έχουν βγει από το περιθώριο της Ιστορίας, είτε έμμεσα από τη διολίσθηση των κομμάτων της παραδοσιακής Χριστιανοδημοκρατίας στην ακροδεξιά ατζέντα. Απέναντι σ’ αυτή την κατάσταση η ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία προσπαθεί να αφήσει πίσω της τον θανατηφόρο εναγκαλισμό με τις συντηρητικές δυνάμεις και να δημιουργήσει ένα μέτωπο με την Αριστερά και τους Πράσινους για μια άλλη, κοινωνική Ευρώπη.
"Προσπαθούμε να βρούμε πλειοψηφίες για μια προοδευτική πολιτική για το μέλλον, κόντρα στη σκληρή αντίσταση των δεξιών φιλελεύθερων που δεν θέλουν ένα κοινωνικό κράτος πρόνοιας στην Ευρώπη. Και πρέπει να δούμε με ποιες ιδέες και με ποιους εταίρους θα υλοποιήσουμε την προοδευτική πολιτική", έλεγε στην "Α" ο Μπούλμαν.
"Νέο σχέδιο αλληλεγγύης"
Ο Γερμανός σοσιαλδημοκράτης ευρωβουλευτής εμφανίστηκε πολύ μαχητικός. Υποστήριξε ότι η μάχη ξεκινά τώρα, ότι οι δεξιές δυνάμεις μπορούν να ηττηθούν. Αρκεί να ανασκουμπωθούν οι προοδευτικές δυνάμεις, να συνεργαστούν και παρουσιάσουν στους πολίτες ένα νέο σχέδιο αλληλεγγύης. "Είναι πλέον σαφές ότι πολλοί άνθρωποι έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους στην Ε.Ε.", παραδέχεται. "Αλλά ακριβώς αυτοί είναι οι άνθρωποι που χρειαζόμαστε για να αλλάξουμε την Ευρώπη, οι εργάτες, οι υπάλληλοι, οι άνθρωποι που στηρίζονται στο κοινωνικό κράτος, οι άνθρωποι που στέλνουν στο σχολείο τα παιδιά τους και θέλουν γι' αυτά ένα καλό μέλλον, ενώ εργάζονται καθημερινά πολύ σκληρά. Γι' αυτούς τους ανθρώπους χρειαζόμαστε ένα νέο σχέδιο αλληλεγγύης". Σύμφωνα με τον Μπούλμαν, "αυτό έχει να κάνει με μια ευημερούσα οικονομία για όλους, με έναν τρόπο παραγωγής και κατανάλωσης που να σέβεται το περιβάλλον, και βεβαίως με έναν ισχυρό κοινωνικό πυλώνα. Αυτά τα τρία βρίσκονται στο επίκεντρο της ιδέας μας για μια νέα Ευρώπη".
Οι ευρωσοσιαλιστές θέλουν να κερδίσουν σ’ αυτή τη συμμαχία για μια νέα Ευρώπη και τον ΣΥΡΙΖΑ. Εδώ και πολύ καιρό είναι στενές οι επαφές τους με τον Έλληνα πρωθυπουργό -μόνιμο πλέον προσκεκλημένο στις μαζώξεις τους πριν από τις συνόδους κορυφής- καθώς θεωρούν ότι υπάρχει κοινό έδαφος. Επιπλέον, εκτιμούν ότι για να ξεπεραστεί ο κατακερματισμός της Ένωσης, απαιτείται ένα "masterplan", όπως το διατυπώνει ο Μπούλμαν, για τον Νότο, για τις χώρες που έχουν πληγεί περισσότερο από την κρίση, ώστε να καταφέρουν μεταξύ άλλων να δώσουν προοπτική στους νέους - που αναζητούν τώρα την τύχη τους στις χώρες του ευρωπαϊκού Βορρά. Ο Μπούλμαν θεωρεί ότι στην εκπόνηση αυτού του σχεδίου, πρωταγωνιστικό ρόλο μπορούν να παίξουν οι προοδευτικοί πρωθυπουργοί του Νότου, Αλέξης Τσίπρας, Πέδρο Σάντσεθ και Αντόνιο Κόστα.
"Παλεύουμε για πλειοψηφίες"
Και αυτή και οι άλλες προτάσεις του Μπούλμαν άφησαν μάλλον αδιάφορα πολλά στελέχη της ελληνικής Κεντροαριστεράς, που δεν θέλουν ούτε να ακούσουν για ΣΥΡΙΖΑ. Ο πρόεδρος των ευρωσοσιαλιστών, πάντως, απέφυγε να εμπλακεί στις ελληνικές αντιπαραθέσεις: "Το αν ο ΣΥΡΙΖΑ και οι σοσιαλδημοκράτες στην Ελλάδα θέλουν να συνεργαστούν αυτό αποφασίζεται στην Ελλάδα. Στην Ευρωβουλή η κατάσταση είναι διαφορετική. Εδώ δεν έχουμε συνασπισμούς - κι ευτυχώς όσοι επεδίωκαν έναν μεγάλο συνασπισμό εμποδίστηκαν. Εμείς παλεύουμε για πλειοψηφίες όταν φτιάχνουμε έναν νόμο π.χ. για τον προσανατολισμό του τραπεζικού συστήματος, ώστε αυτός να υπηρετεί πάλι τους ανθρώπους, ή για την κοινωνική ασφάλιση ή για τα καλά συμβόλαια εργασίας ή για τις επενδύσεις στην Ευρώπη. Χρειαζόμαστε πλειοψηφίες. Και προσπαθούμε να πείσουμε με την πολιτική μας και δυνάμεις που δεν ανήκουν στη δική μας κοινοβουλευτική ομάδα. Προσπαθούμε να πείσουμε κάποιους από τους φιλελεύθερους, προσπαθούμε να πείσουμε κάποιους από την Αριστερά -αυτούς δεν αρνούνται τα πάντα, όπως ο Μελανσόν- για να φτιάξουμε προοδευτικές πλειοψηφίες. Πιστεύω ότι όλα τα προοδευτικά πνεύματα πρέπει να βοηθήσουν ώστε να έχουμε προοδευτική πλειοψηφία στην Ευρώπη".
Για τον πρόεδρο των ευρωσοσιαλιστών είναι σαφές ποιοι -θα έπρεπε να- είναι οι σύμμαχοι, αλλά και ποιοι είναι οι αντίπαλοι: "Σ’ αυτούς που θέλουν να καταστρέψουν την Ευρώπη απ’ έξω, είτε λέγονται Πούτιν είτε Τραμπ, και σ’ αυτούς που θέλουν να καταστρέψουν την Ευρώπη από μέσα, όπως ο Όρμπαν, λέμε non pasaran", κατέληξε.
