Μέσα σε λίγες μόνο ημέρες, η επικοινωνιακή στρατηγική και η δημόσια εικόνα της Νέας Δημοκρατίας έχουν δεχτεί τρία σημαντικά πλήγματα:
Το πρώτο πλήγμα ήταν η παραδοχή ότι το χρέος του κόμματος δεν εξυπηρετείται. Το κόμμα χρωστάει εκατοντάδες εκατομμύρια, τα οποία κατάφερε να δανειστεί, όχι τις εποχές της θαλασσοδανειοδοτούμενης ευμάρειας -όπως ψευδέστατα υποστήριξε ο Άδωνις Γεωργιάδης- αλλά την περίοδο 2009-2012, την περίοδο της πιο σκληρής λιτότητας. Ο αντιπρόεδρος της Ν.Δ. αξίωσε, μάλιστα, κούρεμα, επικαλούμενος το αντίστοιχο δικαίωμα ολόκληρου του ελληνικού λαού, για κούρεμα του χρέους της χώρας. Το θράσος αυτής της αξίωσης και η αναισχυντία του παραλληλισμού είναι πρωτοφανή.
Το δεύτερο πλήγμα ήταν στο ασφαλιστικό. Ο Κ. Μητσοτάκης υπόσχεται οριζόντια μείωση 15% στις ασφαλιστικές εισφορές και εκχώρηση της επικουρικής ασφάλισης σε ιδιωτικά funds, χωρίς φυσικά να λέει τι άλλο θα συμβεί. Το αποκάλυψε ο κ. Καραγκούνης: πρόκειται για το ασφαλιστικό σύστημα του Πινοσέτ. Δεν είναι μόνο το πόσο άνετοι νιώθουν όταν εγκωμιάζουν τον Πινοσέτ. Είναι, κυρίως, ότι αναφέρονται σε ένα σύστημα που εφαρμόστηκε πριν 38 χρόνια. Και που έχει αποδείξει πόσο ολέθριο είναι για την κοινωνία. Η Ν.Δ. το υιοθετεί ως άκρως αναπτυξιακό.
Το τρίτο πλήγμα ήταν η αποτυχία της συγκέντρωσης για το "Μακεδονικό". Λίγος κόσμος, τραγική εικόνα, πλήρης κυριαρχία της Ακροδεξιάς. Όσο η ΝΔ σύρεται πίσω τους, τόσο περισσότερο εγκλωβίζεται, εκτίθεται και απομακρύνει τον μεσαίο χώρο.
Κατά τα άλλα, ο Κ. Μητσοτάκης θα πάει στη ΔΕΘ να μας πει πως το μέλλον της χώρας συναρτάται με την αξιοπιστία, την εντιμότητα, την ειλικρίνεια και τη σοβαρότητα της Ν.Δ. Θα έχει ενδιαφέρον.
