Από πέρσι το καλοκαίρι υποτίθεται ότι όλοι περιμένουν με αγωνία πότε θα καταφέρει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να ασχοληθεί με τις προτάσεις για την απαραίτητη από καιρό μεταρρύθμιση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης. Κάθε μήνα που περνάει, ο αρχικός ενθουσιασμός που προκάλεσε με την πρωτοβουλία του ο Γάλλος Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν -για διαφορετικά θέματα στις διαφορετικές χώρες- ξεφτίζει λίγο περισσότερο, ενώ και τώρα, που "επιτέλους" απέκτησε κυβέρνηση η Γερμανία, τουλάχιστον οι μισοί στο κόμμα της καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ -αν όχι και η ίδια- κάνουν ό,τι μπορούν για να αποδομήσουν τις γαλλικές προτάσεις. Κι έτσι, χθες και σήμερα, σε ακόμη μία σύνοδο κορυφής, οι οσονούπω 27 ασχολούνται όχι τόσο με το πώς θα δράσουν στο εσωτερικό της Ένωσης, αλλά κυρίως με το πώς θα αντιδράσουν στα ζητήματα που τίθενται έξωθεν. Μεταξύ άλλων, από τις Ηνωμένες Πολιτείες, από την Τουρκία, από τη Ρωσία και, βεβαίως, από την αποχωρούσα Βρετανία.
Κι αν η Ελλάδα και η Κύπρος "καίγονται" πρωτίστως για την ευρωπαϊκή αντίδραση έναντι της Άγκυρας -το αυτί της οποίας δεν φαίνεται να ιδρώνει όσο η κριτική που της ασκείται είναι σκληρή μόνο στα λόγια-, οι μεγάλες χώρες της Ε.Ε. περιμένουν με αγωνία να ξημερώσει στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού για να δουν εάν ο Αμερικανός Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ θα υλοποιήσει την απόφασή του για επιβολή "τιμωρητικών", όπως τους χαρακτηρίζουν, δασμών στον εισαγόμενο χάλυβα και στο αλουμίνιο ή θα γίνει κάποιο θαύμα. Για τους Ευρωπαίους "θαύμα" θα είναι να εξαιρεθεί η Ε.Ε. από αυτούς τους δασμούς - γι’ αυτό άλλωστε παρέλασαν τις προηγούμενες μέρες από την Ουάσιγκτον πληθώρα Ευρωπαίων υπουργών, καθώς και η αρμόδια επίτροπος Σεσίλια Μάλστρομ.
Η Ευρώπη θέλει πάση θυσία να αποφύγει έναν εμπορικό πόλεμο, κυρίως οι εξαγωγικές της δυνάμεις, και, παρά τους λεονταρισμούς για την επιβολή αντιποίνων -π.χ. δασμών στις μοτοσυκλέτες Harley Davidson- και προσφυγή στα δικαστήρια του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, κρατά τους τόνους χαμηλά.
