Την ώρα που τα μάτια της ελληνικής κοινής γνώμης ήταν στραμμένα στη συνάντηση Τσίπρα - Ζάεφ στο Νταβός, έκαναν την εμφάνισή τους στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ -χωριστά, αλλά ο ένας μετά την άλλη- η υπηρεσιακή καγκελάριος της Γερμανίας Μέρκελ και ο Γάλλος Πρόεδρος Μακρόν. Οι ομιλίες τους είχαν εγείρει προσδοκίες πριν ακόμη ανέβουν στο βήμα, καθώς όλοι περίμεναν να δουν τι σκέφτονται Βερολίνο και Παρίσι για το μέλλον της Ευρώπης. Κι άκουσαν έναν ενθουσιώδη Μακρόν -τον οποίο και καταχειροκρότησαν- και μια ψύχραιμη Μέρκελ να συμφωνούν απόλυτα στην ανάλυση, αλλά όχι απαραίτητα στο τι δέον γενέσθαι.
Υποστήριξαν και οι δύο ότι η Ευρώπη έχει γύρω της ένα επικίνδυνο περιβάλλον, ότι δεν έχει κάνει και πολλά για να στηρίξει τη γειτονιά της, ότι έχει αργά ανακλαστικά και ότι, εάν όχι μετά την οικονομική, τουλάχιστον μετά την προσφυγική κρίση, είναι βαθύτατα διχασμένη. Εξέφρασαν τον κοινό τους φόβο ότι αυξάνεται η λαχτάρα του προστατευτισμού και στην Ευρώπη - κι ότι ο κίνδυνος του λαϊκισμού ελλοχεύει ακόμη τόσο στη Γαλλία, όσο και στη Γερμανία. Και δήλωσαν αποφασισμένοι να αντιμετωπίζουν αυτούς τους κινδύνους, χτίζοντας μια ισχυρή ανταγωνιστική Ευρώπη έναντι των δύο μεγάλων ανταγωνιστών, των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας, μια Ευρώπη η οποία θα συνδιαμορφώνει την παγκοσμιοποίηση και δεν θα της γυρνάει την πλάτη, αλλά και η οποία "δεν θα αφήνει κανέναν να μείνει πίσω", όπως είπε η Μέρκελ, και "θα προστατεύει τους πολίτες της", όπως τόνισε ο Μακρόν.
Όλα αυτά οι Μέρκελ και Μακρόν τα έχουν ξαναπεί πολλές φορές και σε διάφορους τόνους. Ωστόσο, ούτε στο παρελθόν, ούτε από το βήμα του Νταβός έγιναν πιο συγκεκριμένοι. Επανέλαβαν, απλά, τις γενικολογίες περί προώθησης της ψηφιακής εποχής, προστασίας των συνόρων, στήριξης του ευρώ, ενίσχυσης της κοινής άμυνας.
Προφανώς, δεν ήταν το Νταβός το βήμα από το οποίο θα ακούγονταν η μεγάλη κοινή πρόταση για το αύριο της Ευρώπης. Προφανώς, η Μέρκελ είχε πολύ στενά περιθώρια παρέμβασης, αφού ακόμη δεν έχει κατορθώσει να φτιάξει κυβέρνηση. Αλλά, όπως πολλές φορές έχει παραδεχτεί και η ίδια, ο κόσμος δεν περιμένει να αποκτήσει κυβέρνηση το Βερολίνο...
