Ξεπέρασε χθες τα όρια ο αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας και γνωστός ακροδεξιός Άδωνις Γεωργιάδης. Σε ομιλία του στη Χίο, σε ένα αντιαριστερό παραλήρημα, αφού διακήρυξε ότι «οι αριστεροί δεν είναι δημοκράτες» πρόσθεσε ότι «σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου τους βάζουν φυλακή, εδώ συμβαίνει το αντίθετο».
Ο κ. Άδωνις έρχεται από πολύ πίσω, από την κόλαση, από τις ημέρες του εμφυλίου πολέμου. Βέβαια η Νέα Δημοκρατία επισήμως αποδοκίμασε τις εμπρηστικές αυτές δηλώσεις. Αλλά αυτό δεν αρκεί. Ο Γεωργιάδης δεν είναι απλά ένας φανατισμένος οπαδός . Είναι αντιπρόεδρος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Δηλαδή ο υπ’ αριθμόν 2 της Ν.Δ., διορισμένος από τον πρόεδρο του κόμματος ο οποίος διεκδικεί τη θέση του πρωθυπουργού της χώρας. Είναι επομένως χρέος της ηγεσίας της Ν.Δ. να τον αποπέμψει.
Αυτή θα ήταν η πραγματική δημοκρατική αντίδραση που θα αντιστοιχούσε στη δημοκρατική απαίτηση της κοινωνίας.
Είναι καιρός για τις δυνάμεις που κινούνται στον χώρο του κέντρου και της Κεντροαριστεράς να σκεφτούν στα σοβαρά. Μπορεί η στρατηγική τους να περνάει μέσα από τη σύμπραξη με ένα κόμμα που στις γραμμές του διατυπώνονται τέτοιες απόψεις;
Εμείς ωστόσο συνεχίζουμε. Δίνουμε τη μάχη κατά της διαπλοκής, επιμένουμε στην πολιτική μας για την αποκατάσταση της νομιμότητας στον χώρο των τηλεοπτικών συχνοτήτων. Είναι μάχη για τη δημοκρατία, δεν είναι πείσμα ανάμεσα σε κυβέρνηση και Ν.Δ. Ανεξάρτητα από την απόφαση του ΣτΕ, που ελπίζουμε ότι θα είναι δίκαιη, ο αγώνας ενάντια στη διαπλοκή έχει δρόμο μπροστά του.
Το κόμμα βγαίνει από το Συνέδριο ενωμένο και ισχυρό, με τη βάση του αποφασισμένη να στηρίξει την κυβέρνησή της. Διακηρύξαμε στο Συνέδριο τη βούλησή μας για ένα μαζικό κόμμα της σύγχρονης ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Ένα κόμμα στην παράδοση του ΕΑΜ, της ΕΔΑ,του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος στις δόξες του.
Μια μεγάλη δημοκρατική παράταξη της Αριστεράς.
Ταυτόχρονα επιδιώκουμε μια πλατιά συμμαχία, έναν κοινωνικοπολιτικό συνασπισμό εξουσίας που θα αποτρέψει την παλινόρθωση που επιχειρούν στη χώρα μας οι δυνάμεις του παλιού και χρεοκοπημένου συστήματος.
Θα εφαρμόσει ένα σχέδιο στον αντίποδα εκείνου της Δεξιάς.
Στήριξη κατ’ αρχήν των κοινωνικών στρωμάτων που υπέστησαν τη μεγαλύτερη ζημιά από την κρίση. Αυτό αποτελεί ρητή δέσμευση και ταξική υποχρέωση μιας αριστερής διακυβέρνησης.
Ανάπτυξη αλλά με συνοχή, στον αντίποδα της ανάπτυξης που εννοεί η Δεξιά, δηλαδή υπέρ των εύρωστων κοινωνικών στρωμάτων που διευρύνει τις ανισότητες.
Η λυσσώδης επίθεση στην κυβέρνηση που δεν διστάζει να χρησιμοποιεί ακόμα και τις πιέσεις στη Δικαιοσύνη, τους εκβιασμούς, το υβρεολόγιο, παραπέμπουν σε μια παλιότερη Δεξιά που ζήσαμε κυρίως στη δεκαετία του ‘60.
Αυτή η Δεξιά πρέπει να αντιμετωπιστεί τώρα με όρους κοινωνίας. Δεν είναι απλά ζήτημα ΣΥΡΙΖΑ ή κυβέρνησης. Αφορά την κοινωνία και τη δημοκρατία. Αυτή θα βρεθεί με την πλάτη στο καναβάτσο σε περίπτωση, ο μη γένοιτο, μιας επιστροφής.
Βέβαια δεν θα τα καταφέρουν. Το ιδιώνυμο Γεωργιάδη δεν θα περάσει.
Η ρεβανσιστική Δεξιά μαζί με τους εταίρους της θα γνωρίσει άλλη μια ήττα, ίσως καθοριστική.
