Η κίνηση Σαμαρά να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης είναι αμυντική και συνιστά ομολογία της κυβερνητικής αποσάθρωσης. Μοιάζει με οιονεί... ψήφο μομφής! Γίνεται σε μια περίοδο που έχει ξεσπάσει ο εμφύλιος πόλεμος μεταξύ και μέσα στις Κοινοβουλευτικές Ομάδες της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, με βουλευτές του ΠΑΣΟΚ μάλιστα να δηλώνουν ότι έχει τελειώσει η κυβερνητική συνεργασία με τη Ν.Δ.
Ακόμη κι αυτός ο Βενιζέλος, παρ' ότι στρατηγικά συμπεριφέρεται ως συνιστώσα του Σαμαρά, αναγκάστηκε να δηλώσει ότι αναζητείται "κυβέρνηση με προοδευτικό πρόσημο". Προφανώς η αιτούμενη ψήφος εμπιστοσύνης εκθέτει πολιτικά όσους εμφανίζονται να παίρνουν αποστάσεις από το δικέφαλο κυβερνητικό τέρας και δοκιμάζει την ειλικρίνεια των κατ' επάγγελμα "ανταρτών" βουλευτών.
Η κίνηση Σαμαρά γίνεται σε μια περίοδο που αμφισβητείται δημοσίως, ακόμη και από στελέχη του συντηρητικού χώρου, η ικανότητά του να παραμείνει στην πρωθυπουργία. Ο περιφερειάρχης Μακεδονίας Απ. Τζιτζικώστας μόλις προχθές είχε διατυπώσει την παράδοξη άποψη για κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης χωρίς τον Σαμαρά. Αυτή η εξέλιξη έχει ομοιότητες με όσα συνέβησαν τον Οκτώβριο του 2011, όταν η κυβέρνηση Παπανδρέου πήρε ψήφο εμπιστοσύνης και μετά παραιτήθηκε για να δώσει τη θέση της στην κυβέρνηση Παπαδήμου.
Οι ομοιότητες δεν διαγράφουν τις διαφορές, αλλά τονίζουν το γεγονός ότι η χώρα βουλιάζει ακόμη βαθύτερα σε ηθικοπολιτική κρίση. Τότε το σύστημα είχε ανασύρει τη μεταβατική λύση του τεχνοκράτη πρωθυπουργού. Τώρα τελειώνουν οι εφεδρείες. Η επόμενη μέρα ξημερώνει με νέους συσχετισμούς, με την Αριστερά στο προσκήνιο.
Η επιχείρηση Σαμαρά και Βενιζέλου να δημιουργήσουν πλαστή προεδρική πλειοψηφία αποκαλύπτεται. Ο πρωθυπουργός αναγκάστηκε χθες να αποσυνδέσει την προεδρική εκλογή από την ψήφο εμπιστοσύνης και να τη μεταθέσει σε "απόσταση ασφαλείας", τον Φεβρουάριο, στα απώτατα συνταγματικά όρια. Πρόκειται για άλλη μια απόδειξη ότι η παρούσα Βουλή είναι πολιτικά απονομιμοποιημένη, με προδιαγεγραμμένο το τέλος της. Συνεπώς η όποια ψήφος εμπιστοσύνης, η οποία θα είναι αποτέλεσμα εκβιασμένης ψήφου των κυβερνητικών βουλευτών, καταντά τέχνασμα και ξεπέφτει σε μεθόδευση πολιτικής "τεχνητής αναπνοής".
Με ακραίο όριο γι' αυτή τη Βουλή την προεδρική εκλογή, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τις εξελίξεις μέχρι τον Φεβρουάριο. Ο Σαμαράς θα προσπαθήσει να ξαναθερμάνει την εύνοια της τρόικας και να αποσπάσει κάποια δημόσια διαβεβαίωση ότι μπορεί να υπάρξει "έξοδος από το Μνημόνιο", υπό προϋποθέσεις. Το πιθανότερο είναι να μην τολμήσει να φέρει στη Βουλή τις "προϋποθέσεις", που έχει αναλάβει ως μνημονιακή δέσμευση, προκειμένου να στήσει το θέατρο της ηρωικής εξόδου.
Σε κάθε περίπτωση η περιδίνηση Σαμαρά - Βενιζέλου μέσα στην ηθικοπολιτική αποφορά της κυβέρνησής τους και η αναζήτηση τεχνασμάτων τύπου "ψήφου εμπιστοσύνης" πιστοποιεί το πολιτικό τέλος τους. Η επόμενη μέρα έχει ξεκινήσει, έστω κι αν αυτοί δίνουν την ύστατη μάχη τους, μάχη απελπισίας, σε κατάσταση πολιτικής νεκροφάνειας.
Νίκος Φίλης
