8 Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Δυστυχώς και το 2018 ο "εορτασμός" της, ως καμπανάκι συναγερμού, παραμένει επίκαιρος και αναγκαίος, όπως φαίνεται από όλες τις έρευνες και τις στατιστικές. Τόσο το θέμα της ισότητας μεταξύ των δύο φύλων, ακόμη και στον "προηγμένο" κόσμο, παραμένει ζητούμενο, με τις προόδους να γίνονται με ρυθμό σαλιγκαριού, όσο και το θέμα της βίας κατά των γυναικών δεν έχει επ' ουδενί λόγω υποχωρήσει. Αντίθετα, φαίνεται να οξύνεται, πρωτίστως με τη μορφή ενδοοικογενειακής βίας στις ειρηνικές και στοιχειωδώς δημοκρατικές κοινωνίες και πολύ πιο άγρια σε εμπόλεμες περιοχές και σε χώρες της Αφρικής ή της Ινδίας, όπου συχνά ο βιασμός είναι είτε "όπλο" είτε σχεδόν αυτονόητο δικαίωμα των ανδρών, το οποίο σπάνια τιμωρείται.
Αν και θεωρητικά, τουλάχιστον στα κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ισχύει εδώ και δεκαετίες ο κανόνας "ίση αμοιβή για ίση εργασία", εν έτει 2018 οι γυναίκες συνεχίζουν να αμείβονται χειρότερα από τους άνδρες, είτε οι εργαζόμενοι ζουν σε συνθήκες κρίσης είτε όχι. Για την Ελλάδα, τα τελευταία στοιχεία είναι του 2014 και δείχνουν ότι οι γυναίκες αμείβονται κατά μέσο όρο 12,5% λιγότερο από τους άνδρες, ενώ το περιβόητο "άλλο μισό του ουρανού" επωμίζεται κατά κανόνα και το μεγαλύτερο βάρος των δουλειών του νοικοκυριού, της φροντίδας των παιδιών, των αρρώστων και των ηλικιωμένων. Επιπλέον, όσο κι αν η Κομισιόν επαίρεται ότι στην τρέχουσα θητεία της έχουν αυξηθεί οι γυναίκες σε διευθυντικές θέσεις -στο 36% τον Φεβρουάριο του 2018, από 25% το Νοέμβριο του 2014-, το ποσοστό είναι σημαντικά χαμηλότερο από το αυτονόητο 50%. Και δεν φτάνει ούτε για αστείο το 36% όταν πρόκειται για εταιρείες- γίγαντες ή για ηγέτιδες κομμάτων ή κυβερνήσεων.
Κάποτε, στις δεκαετίες του 1970 και του 1980, στην Ελλάδα το θέμα της ισότητας, της βίας, της χειραφέτησης -"δεν είμαι του πατρός μου, δεν είμαι του ανδρός μου, είμαι ο εαυτός μου"- κινητοποιούσε πολλές γυναίκες. Έστηναν ομάδες και περιοδικά, διοργάνωναν εκδηλώσεις και διαδηλώσεις, έκαναν μαθήματα γυναικείων σπουδών και νομικές επεξεργασίες π.χ. για το οικογενειακό δίκαιο - κι άλλαξαν πολλά στη χώρα. Στη συνέχεια το φεμινιστικό κίνημα φυλλορρόησε, αλλά τα αιτήματά του είναι ακόμη εδώ. Όπως και η 8 Μαρτίου.
