Το απόγευμα της Μεγάλης Τρίτης περίπου εκατό ακτιβίστριες και ακτιβιστές σταθήκαμε σιωπηλά για δύο ώρες στην πλατεία Συντάγματος, σε μια ειρηνική διαμαρτυρία για να υπενθυμίσουμε στον κόσμο ότι τα έθιμά μας έχουν θύματα.
Πάνω από 2.000.000 μωρά αρνάκια και κατσικάκια κάθε χρόνο σφάζονται για να καταλήξουν στα πιάτα μας για μία μόνο ημέρα εορτασμού.
Τα άψυχα κορμιά τους κείτονται στα πιάτα μας ως άμορφες μάζες κρέατος που καταναλώνονται χωρίς καμία ηθική αναστολή.
Ο ειδισμός μας εμποδίζει από το να αναγνωρίσουμε ότι υπήρξαν ζωντανά όντα όπως εμείς, ότι και αυτά ήθελαν να ζήσουν όπως και εμείς, ότι η ζωή τους έχει εγγενή αξία όπως οι δικές μας.
«Δεν υπάρχει σωστός τρόπος να σκοτώσεις κάποιον που δεν θέλει να πεθάνει» αναγραφόταν στα πλακάτ των ακτιβιστών, και αυτή είναι η απόλυτη αλήθεια. Κανένα ζώο δεν θέλει να πεθάνει, όλα θέλουν να ζήσουν, πονάνε, έχουν συναισθήματα, συνείδηση του εαυτού τους και του κόσμου γύρω τους.
Ας αναγνωρίσουμε λοιπόν τα νεκρά κορμιά τους μέσα στα πιάτα μας.
Ας προσπαθήσουμε να τα δούμε με τα μάτια της καρδιάς.
Ας αναλογιστούμε ακόμα πόσο παράδοξο και αντιφατικό είναι να γιορτάζουμε την Ανάσταση «εκ νεκρών», την απόλυτη έκφραση της Αγάπης Του, με το να προκαλούμε πόνο, φόβο, αγωνία και θάνατο σε εκατομμύρια άλλα όντα.
Μπορούμε να σταματήσουμε τη γενοκτονία άλλων όντων στο όνομα της θρησκείας, της παράδοσης και των εθίμων.
Μπορούμε να γιορτάσουμε το Πάσχα αναίμακτα, χωρίς θύματα.
Μπορούμε να δημιουργήσουμε νέα ειρηνικά έθιμα με γνώμονα την αγάπη και τον σεβασμό προς όλα τα ζώα, ανθρώπινα ή μη.
