Όπως αναφέρει, τα δύο τελευταία χρόνια, οι περισσότερες συνταξιοδοτικές μεταρρυθμίσεις χωρών - μελών του εστίασαν στη χαλάρωση των προϋποθέσεων αναφορικά με τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, την αύξηση των συντάξεων ή τη διεύρυνση της συνταξιοδοτικής κάλυψης.
Αυτό, σημειώνει, ενίσχυσε την αυξανόμενη μακροχρόνια πίεση στην οικονομική βιωσιμότητα πολλών συνταξιοδοτικών συστημάτων. Η υπαναχώρηση από μεταρρυθμίσεις που αντιμετωπίζουν μακροπρόθεσμες ανάγκες μπορεί να καταστήσει τα συνταξιοδοτικά συστήματα λιγότερο ανθεκτικά σε οικονομικά σοκ στο μέλλον και απροετοίμαστα για την αντιμετώπιση της γήρανσης του πληθυσμού, σύμφωνα με την έκθεση.
Όσον αφορά την ταχεία γήρανση του πληθυσμού στις χώρες του ΟΟΣΑ, σημειώνεται ότι συνεχίζει να πιέζει τα συνταξιοδοτικά συστήματά τους. Τα τελευταία 40 χρόνια ο αριθμός των ατόμων ηλικίας άνω των 65 ετών ως ποσοστό αυτών που βρίσκονται σε εργάσιμη ηλικία (15-64 ετών) αυξήθηκε από το 20% στο 31%, ενώ έως το 2060 το ποσοστό αυτό θα έχει πιθανότατα διπλασιαστεί, φτάνοντας στο 58%.
«Η γήρανση του πληθυσμού αναμένεται να είναι ιδιαίτερα γρήγορη στην Ελλάδα, την Κορέα, την Πολωνία, την Πορτογαλία, τη Σλοβακία, τη Σλοβενία και την Ισπανία, ενώ η Ιαπωνία και η Ιταλία θα παραμείνουν μεταξύ των χωρών με τους πιο γερασμένους πληθυσμούς», αναφέρει η έκθεση.
Το αντίστοιχο ποσοστό για την Ελλάδα εκτιμάται στο 37,8% το 2020 και στο 79,7% το 2060. Το εργατικό δυναμικό της Ελλάδας -τα άτομα ηλικίας 15 έως 64 ετών- προβλέπεται να μειωθεί έως το 2060 κατά 35% και πλέον στην Ελλάδα, την Ιαπωνία, την Κορέα, τη Λετονία, τη Λιθουανία και την Πολωνία, ενώ στον ΟΟΣΑ θα μειωθεί κατά 10%.
Σύμφωνα με άλλα στοιχεία της έκθεσης, η πραγματική μέση ηλικία συνταξιοδότησης στην Ελλάδα το 2018 ήταν τα 61,7 χρόνια για τους άντρες έναντι 65,4 κατά μέσο όρο στον ΟΟΣΑ και στα 60 χρόνια για τις γυναίκες έναντι 63,7 στον ΟΟΣΑ.
