Live τώρα    
24°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
24 °C
22.0°C24.8°C
3 BF 39%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
22 °C
21.0°C24.2°C
2 BF 52%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
19 °C
18.8°C20.5°C
4 BF 63%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Σποραδικές νεφώσεις
20 °C
19.3°C19.8°C
5 BF 60%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
23 °C
22.9°C24.0°C
3 BF 33%
Coti K: / Coti K: Χαίρομαι όταν κάποιος μαθαίνει από τις δικές μας μουσικές εξερευνήσεις
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Coti K: / Coti K: Χαίρομαι όταν κάποιος μαθαίνει από τις δικές μας μουσικές εξερευνήσεις

Ο Coti K. γεννήθηκε από Έλληνα πατέρα και Ιταλίδα μητέρα, μεγάλωσε, ζει και εργάζεται στην Ελλάδα. Μουσικός, ηχολήπτης και παραγωγός ήταν από τους θεμελιωτές της εγχώριας σύγχρονης σκηνής ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1980, τόσο με τις πολλές και ποικίλες συνεργασίες του με τις δύο πρώτες ιδιότητες του όσο και με τις προσωπικές δραστηριότητες του.

Οι τελευταίες περιλαμβάνουν από ambient και electronica δίσκους, αλλά και μερικά πολύ ενδιαφέροντα σχήματα μέχρι soundtracks κινηματογραφικών ταινιών. Από το '14 και με την κυκλοφορία του ομότιτλου άλμπουμ έχει επικεντρωθεί στο project "The Man From Managra", το οποίο αποκάλυψε για πρώτη φορά την αμιγώς τραγουδοποιητική (αλλά κα ερμηνευτική!) πλευρά του. Αφού μεσολάβησε ο δεύτερος δίσκος των TMFM το '17 πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησε ο τρίτος. Το «King Time» αναμφίβολα είναι όχι απαραίτητα η καλύτερη, αλλά η πλέον ώριμη και κατασταλαγμένη εργασία του Coti K. μέχρι σήμερα.

Συνομιλήσαμε μαζί του για τις αρετές της απλότητας (αλλά όχι απλοϊκότητας!) και της αμεσότητας που πρέπει να έχει το τραγούδι για να είναι, εκτός από καλό, λειτουργικό.

Συνέντευξη στον Θάνο Μαντζάνα

* Είναι παράξενο αλλά ενώ το "The Man From Managra" ξεκίνησε σαν ένα ακόμα από τα αρκετά projects σου έχει καταλήξει να σε κερδίζει όλο και περισσότερο. Έχεις αφήσει οριστικά στο παρελθόν τον εαυτό σου των πρώτων πειραματικών και ambient δίσκων ή θα τον ξαναβρείς κάποτε στο μέλλον;

Δύσκολο να απαντήσω για το που θα είμαι μουσικά σε δύο, πέντε ή δέκα χρόνια. Το μόνο σίγουρο άλλωστε είναι το παρόν. Επί του παρόντος, λοιπόν, μπορώ να πω ότι "Ο άνθρωπος από τη Μανάγκρα" έχει κεντρική θέση στις μουσικές αναζητήσεις μου. Η μουσική είναι ένα τόσο αχανές και βαθύ πεδίο που και σε ένα μόνο σημείο της να σταθείς, έχεις άπειρες δυνατότητες εξερεύνησης χωρίς να χρειάζεται να έχει την ταμπέλα του «πειραματικού» αυτό που θα κάνεις.

* Είναι η ιδέα μου ή σε κάθε δίσκο των "TMFM" έρχεσαι όλο και πιο κοντά στο τραγούδι και σε αυτόν κάνεις πλέον κανονικότατα τραγούδια;

Σε κάθε δίσκο προσπαθώ όλο και πιο πολύ να φτάσω σε έναν ισχυρότερο και πιο αποτελεσματικό τρόπο έκφρασης, ο κάθε άνθρωπος άλλωστε έχει τη δική του διαδρομή. Εγώ ξεκίνησα από μια πιο «abstract» μουσική (αναφέρομαι βεβαίως και στους δίσκους πριν το "TMFM") και κατευθύνομαι προς την «πηγή», προς μια πιο καθαρή φόρμα. Ίσως να είναι και κανονικά τραγούδια. Εγώ τα βλέπω πιο «ανοιχτά» τραγούδια. Είναι η διαφορά ανάμεσα στο να είμαι σκυμμένος στο laptop μου και στο να σε κοιτάζω στα μάτια.

* Οι αναφορές του άλμπουμ στη δεκαετία του '80 είναι φόρος τιμής ή αυθόρμητες και ασυνείδητες;

Εντελώς αυθόρμητες. Δεν με ενδιαφέρει καθόλου να κάνω έναν vintage δίσκο, ελπίζω να μην εκλαμβάνει κανείς έτσι τη μουσική μου. Από την άλλη τα '70s, '80s και '90s είναι σίγουρα οι καταβολές μου, οι συναισθηματικές αποσκευές μου. Θα ήταν λάθος να τις αποβάλλω. Ιδανικά θα ήθελα οι δίσκοι μου να είναι «άχρονοι», να μπορούσαν με έναν τρόπο να έχουν κυκλοφορήσει οποιαδήποτε εποχή.

* Τι είναι η τενόρα κιθάρα και το μπάσο σε πέμπτες και γιατί χρησιμοποιείς αυτά και όχι τις γνωστές εκδοχές των συγκεκριμένων οργάνων;

Αυτή είναι η άλλη πλευρά της μουσικής μου πορείας και εξερεύνησης μέσα από τους "TMFM". Δεν θυμάμαι καν πού είχα διαβάσει για το κούρδισμα σε πέμπτες (και όχι σε τέταρτες όπως είναι το σύνηθες) για το μπάσο, με το που το δοκίμασα σχεδόν αμέσως άρχισα να γράφω μουσική βασισμένη στην αρμονία και τη μελωδία, πράγματα που απόφευγα πριν. Κάπως το κούρδισμα αυτό το έκανε πιο εύκολο και φυσικό. Βέβαια, δεν είναι καθόλου πρωτότυπο, βιολί, βιολοντσέλο, μαντολίνο και πολλά άλλα τετράχορδα όργανα είναι κουρδισμένα έτσι. Αφού λοιπόν έπαιζα μερικά χρόνια με αυτό το κούρδισμα έπεσα πάνω στις τενόρο κιθάρες που και αυτές είναι έτσι κουρδισμένες συνήθως (και βεβαίως και στα λαουτοκίθαρα, όργανα που πλέον σπανίζουν). Με το κλασικό κούρδισμα της κιθάρας ποτέ δεν τα πήγαινα καλά. Είναι μάλλον πέραν από τις δυνατότητες κατανόησής μου (πολλά γέλια).

* Ξαφνικά όταν επί τόσα χρόνια στις προσωπικές δουλειές σου ήσουν πάντα μόνος σου ή το πολύ με έναν ακόμα συνεργάτη, απέκτησες μπάντα! Πώς αισθάνεσαι για το ότι αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά και μάλιστα σε ηλικία που οι περισσότεροι, αν έχουν συγκροτήματα, τα διαλύουν για να συνεχίσουν μόνοι;

Είναι και αυτό μέρος του «ανοίγματος» που προανέφερα. Γιατί να παίζω μόνος όταν μπορώ να το κάνω μαζί με μια ομάδα ανθρώπων; Και ας είναι, σε όλα τα επίπεδα, πιο δύσκολη στη διαχείριση της!

* Νομίζω ότι, ενώ, για ένα διάστημα είχες απομακρυνθεί, αν δεν απείχες, από τις παραγωγές άλλων τα τελευταία ένα - δύο χρόνια επιστρέφεις όλο και περισσότερο σε αυτή τη δραστηριότητα. Αν έχω δίκιο σχετίζεται μήπως αυτή η επιστροφή με την όλο και πιο τραγουδοποιητική κατεύθυνση που ακολουθείς προσωπικά;

Τα τελευταία δύο χρόνια πραγματοποίησα ένα όνειρο που είχα επί δεκαετίες και αυτό ήταν το να φτιάξω ένα στούντιο. Έτσι γεννήθηκε το Suono και ξεκίνησα πάλι να κάνω αρκετές παραγωγές. Το είχα ανάγκη να επανασυνδεθώ με διάφορα συγκροτήματα. Από την άλλη ήταν σκληρή δουλειά να στήσω το στούντιο και να το τρέχω και έτσι σύντομα περνάει σε νέο στάδιο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Θα το αναλάβει ένας παραγωγός που εκτιμώ πάρα πολύ, ο Άλεξ Μπόλπασης.

* Από ποια συνεργασία σου ως παραγωγός και ηχολήπτης έχεις τις καλύτερες αναμνήσεις και ποια θεωρείς τη σημαντικότερη για την εξέλιξη της μουσικής στη χώρα μας;

Οι καλύτερες αναμνήσεις είναι τόσες πολλές!! Σίγουρα με τους Στέρεο Νόβα, αλλά και με τους Μέντα και Ονειροπαγίδα από παλιά και αργότερα οι συνεργασίες με τον Γιάννη Αγγελάκα που τον λατρεύω και ως άνθρωπο. Η συνεργασία μα και φιλία μου με τον Νίκο Βελιώτη διαρκεί σχεδόν τριάντα χρόνια. Δεν είμαι σίγουρος ποιο είναι τα πιο σημαντικό σε εξελικτικό επίπεδο, οι Στέρεο Νόβα σίγουρα αλλά και η επιτυχία των Raining Pleasure... Δεν θυμάμαι. Έχω και μνήμη χρυσόψαρου ξέρεις! (περισσότερα γέλια)

* Εξακολουθείς αλήθεια να βλέπεις στις εργασίες του Κάπα Β. ένα «συγγενικό πνεύμα» ή όχι;

Θαυμάζω τη σεμνή παρουσία του Κωνσταντίνου. Σπάνια βρισκόμαστε πια. Συνήθως σχεδόν τυχαία, αλλά χαίρομαι πάντα όταν τον βλέπω. Έχουμε άλλωστε μοιραστεί τόσα πολλά στο παρελθόν. Πρέπει να παραδεχτώ όμως ότι δεν έχω παρακολουθήσει όσο θα ήθελα τη διαδρομή του τα τελευταία χρόνια.

* Έχεις αποχωρήσει από τους Mohammad ή απλά κάνεις ένα πολύ μεγάλο διάλειμμα; Αν ισχύει το πρώτο γιατί αφού, όπως μου είχες δηλώσει ο ίδιος, σε δημιουργικό επίπεδο ήταν η συνεργασία που σε ικανοποιούσε όσο σχεδόν και οι προσωπικές δουλειές σου;

Με τον Νίκο (Βελιώτη) και τον Δημήτρη (Ilios) ήμασταν φίλοι πολλές δεκαετίες πριν φτιάξουμε τους Mohammad και θα είμαστε πιστεύω για πολλές ακόμα. Είμαστε σαν αδέλφια. Κάποια στιγμή όμως το project "TMFM" απέκτησε τόση σημασία μέσα μου ώστε δεν μπορούσα πια να μοιράσω τις δυνάμεις μου. Είμαι και πατέρας πλέον ξέρεις με περιορισμένο χρόνο και έτσι αποχώρησα, με κοινή απόφαση και όλων μας. Βεβαίως δεν αποκλείω καμία μελλοντική επανάληψη της συνεργασίας με τους δύο φίλους μου.

* Προσαρμόζεσαι όλο και περισσότερο Η εμπειρία των ζωντανών εμφανίσεων σε ή εξακολουθεί να σου φαίνεται «ξένη»; Το ρωτάω αυτό γιατί ειδικά το καινούργιο άλμπουμ δίνει την αίσθηση ότι έχει φτιαχτεί ώστε να μπορεί να παιχτεί εύκολα live και το αποτέλεσμα να μην υστερεί σχεδόν καθόλου σε σχέση με τον δίσκο. Πώς πάνε οι μέχρι τώρα συναυλίες για αυτό;

Οι ζωντανές εμφανίσεις -με εμένα στο κέντρο της σκηνής- ήταν όντως κάτι πρωτόγνωρο στην αρχή, αλλά πιστεύω ότι πλέον νιώθω άνετα και μπορώ να το απολαμβάνω και να το υποστηρίζω. Ο νέος δίσκος δεν φτιάχτηκε με αυτό το σκεπτικό αλλά επειδή είναι σε γενικές γραμμές πιο εξωστρεφής μπορεί να παιχτεί ζωντανά μάλλον καλύτερα. Αν και πάλι είναι το θέμα της επιλογής του συναυλιακού χώρου που καθορίζει ποια κομμάτια λειτουργούν καλύτερα στη ζωντανή. Για την παρουσίαση του δίσκου πραγματοποιήσαμε ήδη τέσσερις συναυλίες σε Κρήτη, Αθήνα και Θεσσαλονίκη τον Μάρτιο και ελπίζουμε να υπάρξουν κάποιες ακόμα το καλοκαίρι.

* Πώς αισθάνεσαι βλέποντας ιδίως αρκετούς από τους εικοσικάτι δημιουργούς electronica στη χώρα μας να εφαρμόζουν ως μανιέρα αυτά που στην ηλικία τους ανακάλυπτες με συνεχείς πειραματισμούς μαζί με τους Στέρεο Νόβα αλλά και στις προσωπικές εργασίες σου;

Όλοι ερχόμαστε σε αυτόν τον κόσμο άδειοι από εμπειρίες και σιγά - σιγά μαθαίνουμε και γινόμαστε κατά το δυνατόν πλήρεις προσωπικότητες. Δεν θεωρώ καθόλου τον εαυτό μου ανώτερο ή καλύτερο από άλλους, απλά μπορεί να προηγούμαι σε αυτή τη διαδρομή λόγω ηλικίας και εμπειρίας. Ήμουν κι εγώ σε αυτό το σημείο και, βέβαια, ακόμα μαθαίνω σε πολλά επίπεδα. Αν κάποιος έμαθε κάτι από τις δικές μας εξερευνήσεις είναι μεγάλη μου χαρά!

* Έχεις αρχίσει να αποφασίζεις ποιες «περιοχές» θα εξερευνήσει ο "TMFM" στον επόμενο δίσκο ή όχι; Και ποια είναι γενικότερα τα βέβαια επόμενα πλάνα σου, προσωπικά αλλά και από πλευράς συνεργασιών;

Είναι νωρίς για να σκεφτώ τον νέο δίσκο, αλλά σίγουρα θα υπάρξει το λιγότερο ένας ακόμα των "TMFM". Άλλωστε ήδη υπάρχουν κομμάτια σε μορφή ιδέας. Τα πλάνα μου για το άμεσο μέλλον, μετά από έναν χειμώνα εντατικής δουλειάς που επιτέλους τελειώνει, είναι ξεκούραση και ελεύθερος χρόνος για περισυλλογή και κατάστρωση σχεδίων για... νέες περιπέτειες! Οι νέες κυκλοφορίες που έρχονται στις οποίες έχω με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αναμειχθεί είναι της Σtella, των Bokomolech και ο διπλός δίσκος Αγγελάκα - Βελιώτη. Και φυσικά, παράλληλα με όλα αυτά, αναμένω το καλοκαίρι για να βρεθώ ξανά δίπλα στην αγαπημένη μου θάλασσα!
 

Ένα «παιδί της πόλης» που όμως σχεδόν πάντα εμπνέεται τη μουσική του κοντά στη φύση, είναι ίσως αυτή η πολύ ενδιαφέρουσα αντίθεση η οποία κάνει τη διαδρομή του Coti K. τόσο προσωπική ώστε να καταλήγει σχεδόν μοναδική...

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL