Live τώρα    
22°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
22 °C
20.2°C23.8°C
3 BF 42%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
22 °C
19.1°C22.7°C
2 BF 55%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
18 °C
18.0°C19.9°C
4 BF 60%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Σποραδικές νεφώσεις
20 °C
18.8°C20.8°C
5 BF 45%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
23 °C
22.9°C22.9°C
3 BF 31%
ΡΕΝΑ ΜΟΡΦΗ: / Ρένα Μόρφη : Πάνω στη σκηνή δεν είμαι παρά ο εαυτός μου
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

ΡΕΝΑ ΜΟΡΦΗ: / Ρένα Μόρφη : Πάνω στη σκηνή δεν είμαι παρά ο εαυτός μου

Γνωρίσαμε τη Ρένα Μόρφη ως βασική ερμηνεύτρια των "Ιμάμ Μπαϊλντί", του συγκροτήματος των αδελφών Ορέστη και Λύσανδρου Φαληρέα. Το 2016 κυκλοφόρησε τον πρώτο δίσκο της με το ψευδώνυμο / τίτλο "Σούλη Ανατολή" και πριν λίγο καιρό τον δεύτερο, με το αληθινό της όνομα πλέον και τον τίτλο «Σάμπα Τσικίτα», ο οποίος όμως συνέπεσε με την επιδημία και την έναρξη της καραντίνας.

Μια θαυμάσια ερμηνεύτρια, η οποία αγαπά αλλά και κατέχει σχεδόν όλη την ιστορία του λαϊκού τραγουδιού μας, και ταυτόχρονα μια νέα κοπέλα πλήρως ενταγμένη και προσαρμοσμένη στην εποχή μας, που βλέπει αυτό το οποίο κάνει και συνολικά τα πράγματα με έναν απόλυτα σύγχρονο, σημερινό τρόπο.

Συνέντευξη στον Θάνο Μαντζάνα

Εντέλει πόσο Ρένα ήταν η Σούλη Ανατολή, υπήρχε σε αυτήν ένα μέρος του εαυτού σου ή ήταν μια μεθοδικά κατασκευασμένη περσόνα; Και στις δύο περιπτώσεις, υπάρχει πιθανότητα να την ξαναβρούμε κάποτε στο μέλλον ή εκείνη ήταν και θα παραμείνει η μοναδική της εμφάνιση;

"Σούλη Ανατολή" είναι ο τίτλος του πρώτου προσωπικού δίσκου μου. Δεν υπήρξε ποτέ περσόνα στο πλαίσιο του να υποδύομαι κάτι έξω απ' τον εαυτό μου, ξέρεις, κάποιο τρολ ή μια διέξοδος για να βάλω έξαλλα ρούχα ή για να ερμηνεύσω τραγούδια που μου αρέσουν. Απλώς επέλεξα ένα όνομα για τίτλο γιατί αυτό ήταν το ψευδώνυμο της γιαγιάς μου όταν ήταν τραγουδίστρια και με αυτόν τον τρόπο της αφιέρωσα την πρώτη δισκογραφική εργασία μου.

Αυτός είναι απλώς ο δεύτερος δίσκος σου ή ένας δεύτερος δίσκος που φτιάχτηκε συνειδητά για να είναι πολύ διαφορετικός από τον πρώτο; Όπως και αν έχει, ποιες θα έλεγες ότι είναι οι κυριότερες διαφορές τους;

Είναι απλώς ο δεύτερος δίσκος μου και δεν έχει διαφορές από τον πρώτο. Με εκείνον έδωσα ένα πολύ συγκεκριμένο στίγμα, αυτό ακολουθώ και γι' αυτό συνεχίζω και με την ίδια ομάδα στην παραγωγή του. Ο στόχος μου είναι να αποδίδω εκατό τοις εκατό την ιδιοσυγκρασία μου στις δουλειές μου, είτε πρόκειται για έναν δίσκο είτε για μια συναυλία. Η κυριότερη διαφορά του δεύτερου από τον πρώτο δίσκο είναι ότι είμαι κατά τέσσερα χρόνια μεγαλύτερη, με ό,τι συνεπάγεται αυτό στον ήχο, τα τραγούδια και την ερμηνεία.

Γιατί να αποχωρήσεις από τους "Ιμάμ Μπαϊλντί", όταν ο Ορέστης Φαληρέας είναι και πάλι παραγωγός του δίσκου, όπως συνέβαινε και στον πρώτο; Θα μπορούσες να κρατήσεις μια πιο επιλεκτική σχέση και συμμετοχή μαζί τους, έτσι δεν είναι;

Μα είναι ακριβώς έτσι, δεν έχω αποχωρήσει, αλλά απλώς κρατώ μια επιλεκτική σχέση μαζί τους, άλλωστε έχουν διακόψει προς το παρόν τις συναυλίες. Μάλιστα το γεγονός ότι ο Ορέστης Φαληρέας είναι παραγωγός των δίσκων μου έχει ενδυναμώσει τη σχέση μου με το συγκρότημα και την έχει κάνει πιο δημιουργική.

Γιατί, αλήθεια, να μην υπάρχει και μπουζούκι στην μπάντα σου αντί για μια ηλεκτρική και μια ακουστική κιθάρα, οι οποίες, για να είμαστε ειλικρινείς, κυρίως παίζουν σαν αυτό, προσπαθώντας ακόμα και να μιμηθούν το ηχόχρωμά του; Τι κάνει εσένα και τους ενορχηστρωτές σου να αποφεύγετε να χρησιμοποιήσετε το ίδιο το όργανο;

Φυσικά και υπάρχει μπουζούκι στην μπάντα μου, και μάλιστα από τον καλύτερο εκτελεστή του, τον Χρήστο Σκόνδρα. Το ότι έχω την τύχη να συνεργάζομαι με κορυφαίους μουσικούς είναι που δίνει αυτή την ελευθερία στις ενορχηστρώσεις του Ορέστη Φαληρέα. Όταν έχεις τον Λάμπη Κουντουρόγιαννη στην ηλεκτρική κιθάρα, πώς να μην μπεις στον πειρασμό να φτάσεις τη δεξιότητά του στα άκρα; Αλλά δεν είμαι κολλημένη και ούτε κάνω διακρίσεις στα όργανα. Μου αρέσει να πειραματίζομαι με τους ήχους και γι' αυτό θα ακούσεις ηλεκτρική κιθάρα στο «Δεν έχει δρόμο να διαβώ», αλλά και σόλο μπουζούκι σε ένα τραγούδι με παραδοσιακό κουβανικό ρυθμό!

Γιατί το «Ιπποτικό» έπρεπε να είναι ντουέτο και να μην το ερμηνεύσεις μόνη σου όπως και τα υπόλοιπα τραγούδια και γιατί συγκεκριμένα με τον (τραγουδιστή και ηγέτη των "Locomondo") Μάρκο Κούμαρη;

Το «Ιπποτικό» είναι από τα πρώτα τραγούδια που γράφτηκαν για τον δίσκο και ανέλαβα να γράψω τους στίχους. Μόλις άκουσα τη μουσική, μου ήρθε στο μυαλό η φαντασίωση που πλάθουμε για τον έρωτα στην αρχή του. Το «Θ' ανέβω να σε βρω» είναι το μοναδικό ντουέτο που έχω κάνει μέχρι στιγμής σε δικό μου δίσκο. Ως "Ιμάμ Μπαϊλντιί" θαυμάζαμε πολύ τον Μάρκο Κούμαρη και συχνά συναντούσαμε τους "Locomondo" στο εξωτερικό όταν κάναμε παράλληλες περιοδείες και πάντα υπήρχε μια «αλληλεγγύη» μεταξύ μας. Μόλις άκουσε αυτή την πολύ ιδιαίτερη Cumbia του Δημήτρη Μπαλογιάννη, βρήκαμε το κοινό μας σημείο αναφοράς και έτσι προέκυψε αυτή η συνεργασία.

Τόσο εσύ όσο και η μπάντα σου προσπαθείτε και νιώθετε ότι κάνετε κάτι διαφορετικό, ίσως και λίγο πρωτοποριακό, σε σχέση με τους υπόλοιπους ή απλώς δίνετε τη δική σας, σημερινή εκδοχή για την ελληνική λαϊκή μουσική, μπολιασμένη και με αρκετή δόση latin βέβαια;

Η αλήθεια είναι ότι ακούω συχνά πως κάνουμε κάτι πρωτοποριακό, για να είμαι ειλικρινής όμως δεν ξέρω τι σημαίνει αυτό ούτε μπορώ να το συνειδητοποιήσω. Εγώ πάντα έτσι ντυνόμουν, πάντα αυτή η μουσική μού άρεσε, πάντα έτσι διασκέδαζα και αυτό συνεχίζω να κάνω. Από παιδί με οδηγεί η αισθητική μου απλώς γιατί έτσι περνάω καλά και νιώθω άνετα. Πιστεύω ότι, αν είσαι ο εαυτός σου, κάνεις τη διαφορά, καθώς όλοι είμαστε μοναδικοί.

Να υποθέσω ότι ο Μανώλης Χιώτης ως συνθέτης και η Μαίρη Λίντα ως ερμηνεύτρια είναι ό,τι αγαπάς περισσότερο από το παρελθόν της ελληνικής μουσικής ή όχι απαραίτητα;

Όλα σχεδόν τα παλιά λαϊκά μα και πιο ελαφρά τραγούδια μού αρέσουν. Περισσότερο όμως είμαι... Ζαμπετική και από φωνές έχω αδυναμία στη Βίκυ Μοσχολιού και τον Γρηγόρη Μπιθικώτση.

Ποιο είναι, αλήθεια, το τραγούδι του δίσκου που αγαπάς περισσότερο και γιατί;

Δύσκολο να απαντήσω σε αυτό, καθώς όλα είναι... παιδιά μου! Η συνεργασία μου με τον Φοίβο Δεληβοριά στο «Όταν σου χορεύω» από τον πρώτο δίσκο μου είναι σταθερή αξία και σημαίνει τα πάντα για μένα, όπως επίσης αυτό το δώρο Θεού που λέγεται Δημήτρης Μπαλογιάννης και μου χαρίζει φοβερά τραγούδια. Ξεχωρίζω όμως το «Μέχρι το πρωί», μια συνεργασία μου με το δημοφιλέστατο συγκρότημα στο Μεξικό "Los Angeles Azules". Έτσι, γιατί το ξένο είναι πάντα πιο γλυκό!

Σε στενοχωρεί, σε ενοχλεί, ίσως και σε ανησυχεί επίσης το ότι η δισκογραφία ουσιαστικά πλέον σχεδόν δεν υπάρχει στις ημέρες μας;

Με στενοχωρεί και με ενοχλεί πάρα πολύ, αλλά δεν μπορώ να πω ότι με ανησυχεί, γιατί δεν πρόλαβα αυτή την εποχή. Όταν άρχισα να τραγουδώ επαγγελματικά, είχαν ήδη μειωθεί πάρα πολύ οι πωλήσεις. Είμαστε σε κρίση και κάθε χρόνο γίνεται χειρότερη. Έτσι μάθαμε να ασχολούμαστε μόνο με τη μουσική και πιστεύω ότι, παρότι καταφέραμε να ανταποκριθούμε, θα επανέλθει η κανονικότητα και ο κόσμος θα συνεχίσει να υποστηρίζει τη μουσική, αλλά πλέον ψηφιακά.

Πώς αισθάνεται μια νέα ερμηνεύτρια για το ότι η σεζόν -που ήταν και η καλύτερη και πιο επιτυχημένη της μέχρι τώρα- διακόπηκε απότομα εξαιτίας της επιδημίας και τι πιστεύεις ότι πρέπει να γίνει από κρατικής πλευράς μετά ατό αυτή τη δοκιμασία για να μπορέσει η μουσική κοινότητα, η ίδια η ελληνική μουσική, να επανεκκινήσει;

Είναι αλήθεια ότι μου κόστισε ψυχολογικά αυτή η απότομη διακοπή, πρώτον γιατί μόλις είχα κυκλοφορήσει τον δίσκο μου και ανυπομονούσα να τον μοιραστώ με τον κόσμο στις συναυλίες και δεύτερον επειδή το πρώτο Σαββατοκύριακο που κλειστήκαμε μέσα ήταν τα γενέθλιά μου και αντί να τα γιορτάσω στη σκηνή, βρέθηκα σε μια εντελώς διαφορετική συνθήκη, όπως και κάθε άλλος/η. Δυστυχώς, βλέπω ότι ο χώρος του πολιτισμού και της τέχνης θα αντιμετωπίσει τεράστιο πρόβλημα. Αυτό που προέχει επί του παρόντος πάντως είναι να βγούμε όλοι μαζί νικητές από αυτή τη δοκιμασία.

Και πώς νιώθεις ως άνθρωπος τόσο για την επιδημία όσο και για την καραντίνα που ήταν επακόλουθό της; Τι σε έκαναν να σκεφτείς και πιστεύεις ότι υπάρχει κάτι που η ανθρωπότητα πρέπει να διδαχθεί από όλη αυτή την εμπειρία;

Έχω πολύ ελεύθερο χρόνο και έτσι έχω αναπτύξει διάφορες θεωρίες. Μου αρέσει που μένω στο σπίτι, μου αρέσει που σιωπούν όλα για λίγο, σαν να ήθελε ο πλανήτης να μας επιβάλει ένα διάλειμμα για να πάρει μια ανάσα. Όμως όσο σκέφτομαι τέτοια χαζά, αν το αξίζουμε από περιβαλλοντικής άποψης κ.λπ., δεν ξεχνώ ότι πρόκειται για μια πανδημία και χάνονται ζωές. Λίγο δύσκολο λοιπόν να πω πόσο τέλεια περνάω σπίτι μου και ότι όλα είναι σούπερ. Προσπαθώ να κρατήσω την ψυχολογία μου σταθερή και καλή αλλά έχω κάθε στιγμή επίγνωση του τι συμβαίνει και γιατί είμαι κλεισμένη στο σπίτι μου.

Όταν η καραντίνα τουλάχιστον θα έχει λήξει, ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θέλεις να κάνεις ως άνθρωπος αλλά και, από την άλλη, τι θέλεις, ελπίζεις και σχεδιάζεις ίσως κατά το δυνατόν να κάνεις επαγγελματικά;

Συναυλίες μόνο, τίποτε άλλο! Το ξέρω ότι θα αργήσει να ξανασυμβεί, αλλά καρτερώ την ώρα...

Και μαζί με τη Ρένα Μόρφη και όλοι/ες οι υπόλοιποι/ες μουσικοί, αλλά φυσικά και εμείς οι μουσόφιλοι/ες...

Στηρίξτε την έγκυρη και μαχητική ενημέρωση. Στηρίξτε την Αυγή. Μπείτε στο syndromes.avgi.gr και αποκτήστε ηλεκτρονική συνδρομή στο 50% της τιμής.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL