Σήμερα το πρωί στις 11 στο νεκροταφείο Ζωγράφου έχει οριστεί να γίνει η πολιτική κηδεία του σκηνοθέτη Σταύρου Καπλανίδη, που πέθανε το βράδυ της Παρασκευής, έπειτα από σύντομη μάχη με τον καρκίνο.
Γεννημένος στην Αθήνα το 1945, είχε σπουδάσει κινηματογράφο στη Γαλλία, όπου και έζησε έως το 1975. Ήταν από τους Έλληνες κινηματογραφιστές που δούλεψαν σε μεγάλες παραγωγές του ευρωπαϊκού και του αμερικανικού κινηματογράφου («Fedora» του Μπίλυ Γουάιλντερ, «Το εξπρές του μεσονυκτίου» του Άλαν Πάρκερ κ.ά.), ενώ υπήρξε βοηθός σκηνοθέτης σε πολλές σημαντικές ελληνικές παραγωγές («Μεγαλέξαντρος» του Θόδωρου Aγγελόπουλου, «Λούφα και παραλλαγή» του Nίκου Περάκη κ.ά.). Συνεργάστηκε ιδιαίτερα με κινηματογραφιστές όπως ο Σταύρος Τορνές, ο Δήμος Θέος, ο Σταύρος Τσιώλης, ο Δήμος Αβδελιώδης...
Γύρισε σε τηλεοπτική σειρά πέντε επεισοδίων τον «Λούσια» του Νίκου Χουλιαρά (1989). Ασχολήθηκε με το ντοκιμαντέρ, με έμφαση σε δημιουργικές προσωπικότητες με τις οποίες σχετίστηκε και συνεργάστηκε. Το 1994 γύρισε το ντοκιμαντέρ «Σταύρος Tορνές - O φτωχός κυνηγός του Νότου» και ακολούθησαν «Play it again, Χρήστο» (για τον Χρήστο Βακαλόπουλο, 2007, Βραβείο Κοινού στο 9ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης), «Anna Wich: Φωτογράφος» (2013).
Έχει γυρίσει ακόμα πολλά τηλεοπτικά ντοκιμαντέρ με θέματα Ιστορίας, καθώς και ένα τηλεοπτικό πορτρέτο της Μάρως Δούκα (2005).
Σκηνοθέτησε ακόμα τις ταινίες μυθοπλασίας «Les amants terribles» (1985), «Καντίνα» (2009, σε σενάριο του Σταύρου Τσιώλη). Με τον Ηλία Λάγιο έγραψαν το σενάριο «Εύα», για τη ζωή και τις ιδέες της Εύας Σικελιανού, αλλά δεν έγινε δυνατόν να προχωρήσει η παραγωγή.
Τον τελευταίο χρόνο γύρισε ένα ακόμα κινηματογραφικό ντοκιμαντέρ για τα Εξάρχεια της μεταπολίτευσης και τον Τέο Ρόμβο. Η ταινία, που ολοκληρώθηκε με τις οδηγίες του Σταύρου Καπλανίδη από τον Χρόνη Θεοχάρη, αναμένεται να προβληθεί μέσα στο επόμενο διάστημα.
Ο Σταύρος Καπλανίδης είχε διατελέσει μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών, η οποία, με ανακοίνωσή της, «αποχαιρετά με ανείπωτη θλίψη τον εξαιρετικό δημιουργό και μοναδικό φίλο όλων μας (...) Κατέθεσες την προσωπική σου γραφή με εξαιρετικές δημιουργίες, που χειροκροτήσαμε τόσο στον κινηματογράφο όσο και στα προγράμματα της δημόσιας τηλεόρασης. Σε όλα αυτά τα χρόνια της κινηματογραφικής σου καριέρας, Σταύρο, δήλωνες αδιάκοπα παρών σαν υπεύθυνος πολίτης και δημιουργός συμμετέχοντας σε υπεύθυνες διοικητικές θέσεις του σωματείου μας και ευρύτερα του οπτικοακουστικού χώρου, με άποψη και δυναμικό πάντα λόγο στις διεκδικήσεις και τους αγώνες των σκηνοθετών. Ένας καλλιτέχνης φορτισμένος αδιάκοπα από τα οράματα της Τέχνης σου, αρνούμενος να καμφθεί από τις πολλαπλές δυσκολίες των συνθηκών εργασίας και, αντίθετα, εμπνευσμένος σταθερά από εναλλακτικές προτάσεις δημιουργίας».
