Live τώρα    
24°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
24 °C
22.2°C26.3°C
2 BF 36%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
24 °C
22.3°C26.0°C
3 BF 36%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
20 °C
19.4°C24.8°C
2 BF 52%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
21 °C
20.8°C21.6°C
2 BF 63%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
23 °C
22.9°C24.0°C
2 BF 38%
Το αληθινό πρόσωπο του δασκάλου «ζωντανεύει» στο σανίδι
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Το αληθινό πρόσωπο του δασκάλου «ζωντανεύει» στο σανίδι

Το άλλο σχολείο, αυτό με θέα στον άνθρωπο, στη ζωή και στο μέλλον, μακριά από το Μνημόνιο που περνάει σαν οδοστρωτήρας από την εκπαίδευση ισοπεδώνοντάς την, ζωντάνεψε στη θεατρική παράσταση «Χρόνια πολλά, δάσκαλε» που ανέβασε το 2ο Γυμνάσιο Ηλιούπολης. Η παράσταση ήταν αφιερωμένη στον δάσκαλο - παιδαγωγό, αυτόν που τιμά το λειτούργημά του, που αγωνιά και παλεύει κόντρα στους πονηρούς καιρούς και στα τετριμμένα, που με τη στάση του, τη γνώση και το πάθος, διδάσκει αλλά και διδάσκεται. «Ο δάσκαλος που θα επιθυμούσαμε να υπάρχει σε κάθε σχολείο, ο δημοκρατικός άνθρωπος, ο απαιτητικός με τη δουλειά του, που αγαπάει τα παιδιά, που τους ανοίγει απλόχερα τη γνώση, που καταστρατηγεί και καταργεί την έννοια της αυθεντίας. Ο δάσκαλος που θέλει ένα σχολείο ελεύθερο, με παιδιά με ανοιχτά μυαλά, ο άνθρωπος που βλέπει το σχολείο σαν ένα εκκολαπτήριο απελευθερωμένων ανθρώπων», λέει στην «Α» η εκπαιδευτικός Ευγενία Σιούτη, που βρίσκεται πίσω από το έργο.

Ο δάσκαλος που τα αλλάζει όλα

Κεντρικό πρόσωπο του έργου είναι ο δάσκαλος Γιώργος Νούσης, ορεσείβιος, με καταγωγή από το Νεστόριο Καστοριάς, που φτάνει στο Παντέλι Λέρου τον Νοέμβριο του 1954 μετά από δυσμενή μετάθεση λόγω ιδεολογικών πεποιθήσεων. Ένας πρώην ΕΑΜίτης που πληρώνει ακριβά το μάρμαρο. Το έργο επικεντρώνεται στις σχέσεις του με τους μαθητές, την κοινωνία του νησιού και τον ρόλο του ως παιδαγωγού. «Συγκρούονται πολιτιστικά δύο διαφορετικοί κόσμοι. Από τη μία ο κόσμος του βουνού και από την άλλη ο κόσμος της θάλασσας. Ο δάσκαλος πηγαίνει σε ένα σχολείο πολύ συντηρητικό, ένα σχολείο που είχε έναν πολύ αυστηρό και αυταρχικό εκπαιδευτικό, και τα αλλάζει όλα», σημειώνει η κ. Σιούτη. Η θεατρική παράσταση εντάσσεται στο πρόγραμμα «γράμματα - σπουδάματα», με αφορμή την «αποδόμηση του δημόσιου σχολείου. Πραγματεύεται το σχολείο και τους δασκάλους που θέλουμε αλλά και τη γνώση που θέλουμε να περάσουμε στους μαθητές», προσθέτει.

Από την Παλαιστίνη έως τους Απάτσι της Αμερικής

Η ύλη ξεφεύγει από τα αυστηρά πλαίσια του βιβλίου και ταξιδεύει τους μαθητές από την Παλαιστίνη έως την Αμερική των Ινδιάνων, παραδίδοντας μαθήματα ζωής. Το παλαιστινιακό λαϊκό παραμύθι «Η γριά και ο διάβολος» για τη δύναμη της συγχώρησης, που επιστρατεύει ο δάσκαλος για να μονιάσει δύο τσακωμένους μαθητές, και ο πολιτισμός των Ινδιάνων της Αμερικής, που ζωντανεύει μέσω της αφήγησης του εκπαιδευτικού, μετά και τον θάνατο του αδερφού του, με θέμα τα χνάρια που αφήνει ο άνθρωπος με τη ζωή του φεύγοντας. Η προσωπική τραγωδία και ο πόνος που βιώνει ο δάσκαλος μετατρέπονται σε μάθημα ζωής για τα παιδιά. Οι μαθητές αγκαλιάζουν τον δάσκαλο, με τον Μιχαλιό, τον μαθητή που είχε έρθει πιο κοντά από κάθε άλλο στον δάσκαλο, να τον προσκαλεί σπίτι του τα Χριστούγεννα για να μη μείνει μόνος. «Είμαστε φτωχοί, χωρίς χώρο στο τραπέζι, μόνο με ξεροτήγανα, κότες και μακαρούνες, αλλά η μάνα είπε 'όλοι οι καλοί χωράμε στο τραπέζι'», του λέει ο μικρός, λίγο πριν πέσει η αυλαία στην παράσταση.

«Δείξαμε πώς θέλουμε να είναι ο καθηγητής μας»

Παρά τις πολύωρες πρόβες, πάντα εκτός σχολικού ωραρίου, ακόμα και σαββατοκύριακα, συνολικά 26 μαθητές συμμετείχαν στο θεατρικό έργο, μεταξύ των οποίων και μαθητές του λυκείου που επέστρεψαν στα παλιά τους λημέρια για να βιώσουν τη χαρά της συμμετοχής. «Δημιουργήθηκε μια υπέροχη σχέση μεταξύ μας. Αυτό που κάνουμε εδώ πέρα είναι πάρα πολύ ωραίο, είναι κάτι που σπάνια συναντάς αλλού. Είμαστε τυχεροί που είμαστε σε αυτό το σχολείο» μας λέει με ενθουσιασμό η Βιβή, μαθήτρια της τρίτης γυμνασίου. «Η ενότητα μεταξύ μας, το γέλιο και το ωραίο κλίμα ανάμεσα στις πρόβες, είναι αυτά που δεν πρόκειται να ξεχάσω», συμπληρώνει η Ναταλία. Παρά τις ατελείωτες και εξαντλητικές πρόβες, το αποτέλεσμα αποζημίωσε τους μαθητές. Το θέατρο του δημαρχιακού μεγάρου γέμισε από εκατοντάδες ανθρώπους, ενώ πάρα πολλοί παρακολούθησαν την παράσταση όρθιοι. «Ήρθαν ακόμα και παλιοί μαθητές στο σχολείο. Μας πλησίαζαν και μας έλεγαν "μπράβο, συγχαρητήρια". Τους άκουγα και τους έβλεπα όλη την ώρα. Ήταν κάτι πολύ όμορφο...», μας λέει ο Κωνσταντίνος. «Δείξαμε στους ανθρώπους πώς θέλουμε να είναι ο καθηγητής μας», λέει από την πλευρά της η Αθηνά και προσθέτει: «Από αυτό που κάνουμε με την κ. Σιούτη αγάπησα περισσότερο το γυμνάσιο. Είναι κάτι που θα το θυμάμαι για πάντα!».

«Αυτά που κρατάω είναι η ζωντάνια, η δραστηριότητα και το μεράκι ανάμεσα στα παιδιά της ομάδας. Τις φοβερές κουβέντες που λένε 12χρονα και 14χρονα παιδιά, το πνεύμα αλληλεγγύης και αγωνιστικότητας που διαμορφώνεται και τον οργασμό της δουλειάς. Αυτή η φοβερή σχέση με τα παιδιά», λέει η Ευγενία Σιούτη. Όπως σημειώνει, ο στόχος της ομάδας δεν είναι να γίνουν τα παιδιά θεατρίνοι με την επαγγελματική έννοια, αλλά να δουλεύουν όλοι μαζί ως ερασιτέχνες, για τη χαρά της δημιουργίας. «Αυτό που δεν θα ξεχάσω είναι η στάση του δασκάλου προς τους μαθητές. Πώς ένας άνθρωπος έρχεται και κάνει τη διαφορά. Ένας δάσκαλος που δε βασίζεται μόνο στο βιβλίο αλλά χτίζει μια προσωπική σχέση με τους μαθητές. Αυτούς τους καθηγητές θέλουμε», υπογραμμίζει η Βιβή.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΑΣΠΑΡΑΚΗΣ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL