Το κτήριο της Πέτρου Ράλλη 24 δείχνει απ' έξω ολοκαίνουργιο. Τοίχοι από τούβλο. Παράθυρα από αλουμίνιο. Φροντισμένος κήπος με κλαδεμένα δέντρα και κουρεμένο γρασίδι. Είναι ένα κτήριο που ξεχωρίζει στην απρόσωπη λεωφόρο. Στον δρόμο που πουλάνε καυσόξυλα. Με τις εκτάσεις - ισιώματα και τις στρατολογικές υπηρεσίες. Στον δρόμο που βρίσκεται μακριά από τους σταθμούς των μετρό και περπατάς τα πεζοδρόμιά του, μόνο άμα έχεις κάποια υποχρέωση, παρότι στη μία πλευρά του έχει θέα την Ακρόπολη.
Με μια δεύτερη όμως και πιο προσεκτική ματιά, γίνεται απόλυτα ξεκάθαρο γιατί το κτήριο εδρεύει στην παραμελημένη κι αδιάφορη για το περαστικό βλέμμα λεωφόρο. Ανάμεσα στους ορόφους με τα παράθυρα από αλουμίνιο, υπάρχουν τα παράθυρα με τα κάγκελα. Τα τυλίγουν κάθε τόσο οι παλάμες των απελπισμένων.
Κάποια στιγμή, ένα ζευγάρι χέρια άπλωσε δυο ρούχα. Ένα μαύρο κι ένα γκρι φούτερ. Με μια απλή κίνηση, ένα ζευγάρι χέρια έκανε θρύψαλα, λες και κρατούσε σφυρί, την πλαστή πραγματικότητα. Διότι πίσω από τη βιτρίνα του όμορφου κτηρίου στην οδό Πέτρου Ράλλη 24 στοιβάζονται κάθε μέρα δεκάδες ανθρώπινες ψυχές και άνθρωποι που ενώ δεν έχουν διαπράξει κανένα αδίκημα, βρίσκονται φυλακισμένοι επειδή απλώς γεννήθηκαν σε έναν άλλο τόπο. Επειδή είναι μετανάστες.
Αυτή την πραγματικότητα θέλησαν να αναδείξουν χθες οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι επέλεξαν ανήμερα της Παγκόσμιας Ημέρας Μεταναστών να επισκεφθούν το κέντρο κράτησης της Διεύθυνσης Αλλοδαπών στον Ταύρο και να δουν από κοντά την κατάσταση. Στο πλευρό τους ήταν αρκετά μέλη του κόμματος, αλλά και η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ, τα μέλη της οποίας κατά τη διάρκεια της κινητοποίησης άνοιξαν δύο πανό έξω από το κτήριο, τα οποία έγραφαν: "Τα κελιά σας δεν μπορούν να φυλακίσουν την ελπίδα των κατατρεγμένων" και “Πέτρου Ράλλη - Μόρια - Αμυγδαλέζα - Η κανονικότητα θέλει κολαστήρια”.
Χωρίς τηλέφωνο - Διακρίσεις στον προαυλισμό
Με τσάντες γεμάτες γλυκά, μπήκαν στο κτήριο, μίλησαν με τη διοίκηση, αλλά και τους ίδιους τους μετανάστες, οι οποίοι συλλαμβάνονται επειδή δεν φέρουν μαζί τους χαρτιά. Οι μετανάστες μένουν εκεί μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία για την αίτηση ασύλου είτε μεταφέρονται σε άλλα προαναχωρησιακά κέντρα. Συχνά αφήνονται ελεύθεροι με μια ειδοποίηση να φύγουν από τη χώρα μέσα σε ένα μήνα, με ελάχιστους ωστόσο να επιλέγουν τον δρόμο της επιστροφής.
Τα μέλη της αντιπροσωπείας αντίκρισαν κελιά παγωμένα. Γκρίζα και βρόμικα. Ανθρώπους αποκαρδιωμένους, που δεν έχουν να κάνουν τίποτα όλη μέρα, γιατί δεν υπάρχει ούτε μια τηλεόραση. Τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα για τους άντρες, τους οποίους δεν αφήνουν να έχουν τηλέφωνο και δεν τους επιτρέπουν να προαυλίζονται τις ίδιες φορές με τις γυναίκες.
Ανάμεσα στους κρατούμενους βρίσκεται και μια ανήλικη από το Αφγανιστάν. "Είμαι 16 ετών, τους το έχω πει”, επέμενε μιλώντας στην αντιπροσωπεία που πέρασε μέσα. Στα χαρτιά είναι περασμένη ως 19χρονη. Όμως, σύμφωνα με τους παριστάμενους, το παρουσιαστικό της έδειχνε ξεκάθαρα πως ήταν έφηβη.
"Άνθρωποι που μιλάνε καλύτερα ελληνικά από εμάς"
Στα κελιά αυτά, όπου μπορεί να παραμείνουν ακόμη και μήνες έγκλειστοι, καταλήγουν και μετανάστες οι οποίοι βρίσκονται για χρόνια στην Ελλάδα. Όπως ανέφεραν στην “Αυγή” από το Τμήμα Μεταναστευτικής και Προσφυγικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, "συλλαμβάνουν ανθρώπους που έχουν πολλά χρόνια στην Ελλάδα, οι οποίοι βρίσκονται χωρίς χαρτιά. Για διάφορους λόγους. Είτε γιατί δεν έχουν προλάβει λόγω της γραφειοκρατίας είτε γιατί δεν είχαν τον χρόνο. Είναι άνθρωποι που μιλάνε ελληνικά, καλύτερα κι από εμάς, με δουλειές και σπίτια”. Έτσι κι αλλιώς όμως, “η διοικητική κράτηση πρέπει να επιλέγεται, όπως ορίζει άλλωστε κι ο νόμος, ως το έσχατο μέσο. Γιατί να “πιάνουν τον άλλο στα χωράφια; Σημαίνει ότι έχει κάπου δουλειά. Ότι ζει κάπου. Δεν κινδυνεύει η χώρα σου έτσι”.
Και ο ΣΥΡΙΖΑ τι έκανε τόσο καιρό; “Θέλω να σας θυμίσω ότι επί των ημερών μας ο χρόνος κράτησης είχε μειωθεί στο ελάχιστο. Και μάλιστα, όταν βρισκόμασταν αντιμέτωποι με περίπτωση παρανόμως κρατούμενων και αυτό αφορούσε είτε ανήλικα παιδιά είτε έγκυες γυναίκες, το θέμα επιλυόταν το συντομότερο δυνατόν» δήλωσε ο γραμματέας του κόμματος Πάνος Σκουρλέτης, ο οποίος ήταν επικεφαλής της αντιπροσωπείας. Μαζί του βρίσκονταν ακόμη οι βουλευτές Σία Αναγνωστοπούλου, Θοδωρής Δρίτσας, Τρύφωνας Αλεξιάδης και Θεανώ Φωτίου, η οποία δήλωσε μεταξύ άλλων: “Είμαι εδώ γιατί ανησυχώ πολύ. Γιατί βλέπω έναν άδικο διαχωρισμό, πρωτοφανή για ανήλικα κάτω των 15 και πάνω των 15. Άνω των 15 θεωρείται ότι μπορεί να είναι μετανάστες και να έρχονται από ασφαλείς χώρες. Αυτό είναι πρωτοφανές, τα παιδιά είναι παιδιά και πρέπει να τύχουν της παιδικής προστασίας του κράτους.”
Στην επίσκεψη ήταν παρόντες επίσης ο Πάνος Λάμπρου υπεύθυνος του Τμήματος Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ, ο Μανώλης Σαρρής, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος και συντονιστής του Τμήματος Προσφυγικής και Μεταναστευτικής Πολιτικής, ο πρώην βουλευτής Μάκης Μπαλαούρας και η ΛΟΑΤΚΙ ακτιβίστρια Στέλλα Μπελιά.
