Ρεπορτάζ: Παναγιώτης Αντωνογιαννάκης
Την έλλειψη σχεδιασμού της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Υγείας και τη διαστρέβλωση της πολιτικής και των πεπραγμένων της προηγούμενης ηγεσίας του υπουργείου στηλιτεύει ο τέως γενικός γραμματέας Γ. Γιαννόπουλος τονίζοντας ότι οι κ. Κικίλιας και Κοντοζαμάνης, περισσότερο έδωσαν την εντύπωση ότι η μοναδική τους επιδίωξη να συμπεριφερθούν ως αντιπολίτευση στην προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου και πολύ λιγότερο -έως καθόλου- να δώσουν ένα σαφές στίγμα ως κυβέρνηση για το τι προτίθενται να κάνουν.
Πέρα από ένα συνηθισμένο επικοινωνιακό τρικ, που, χωρίς να παρουσιάζονται συγκρίσεις της κατάστασης του 2019 με αυτή του 2014, παραποιούνται οι ισχυρισμοί της προηγούμενης κυβέρνησης -η οποία βέβαια ουδέποτε ισχυρίστηκε ότι τα πράγματα είναι τέλεια στο σύστημα Υγείας, αντίθετα ισχυρίζεται ότι σταθεροποίησε μεν την κατάσταση, αλλά απαιτούνται σοβαρές παρεμβάσεις, στην πλειονότητά τους δρομολογημένες ήδη από την προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου, για να βελτιωθούν ριζικά οι παρεχόμενες υπηρεσίες- που διαστρεβλώνονται τα στοιχεία που αφορούν το ανθρώπινο δυναμικό, ταυτόχρονα και με μια σύντομη διαφήμιση για τον ιδιωτικό τομέα (για να μη ξεχνιόμαστε!), το πράγμα γίνεται πιο σοβαρό γιατί επιχειρήθηκε να διαχυθεί και μια αίσθηση ότι λίγο - πολύ, πολλά δημόσια νοσοκομεία μπορεί να είναι και επικίνδυνα!
Στο άρθρο του ο τέως γενικός γραμματέας υπογραμμίζει ότι ο υπουργός, επικαλούμενος στοιχεία που έδωσαν οι απερχόμενες διοικήσεις των ΥΠΕ και οι διοικήσεις των νοσοκομείων, ανέφερε ότι 4 στα 10 νοσοκομεία δεν καταρτίζουν «ασφαλή προγράμματα εφημέρευσης», αποσιωπώντας το γεγονός ότι αυτή η αναφορά έχει να κάνει με την ελλιπή αριθμητική σύνθεση γιατρών σε ορισμένα τμήματα των νοσοκομείων και όχι με την ετοιμότητα ανταπόκρισης στις ανάγκες της εφημερίας για επείγοντα περιστατικά.
Μάλιστα χαρακτηρίζει ανεύθυνη τη στάση του υπουργού καθώς δημιουργεί αίσθημα ανασφάλειας στους πολίτες χωρίς να υπάρχει οποιαδήποτε πραγματική βάση, όπως σημειώνει, προκαλώντας παράλληλα την ηγεσία του υπουργείου να δώσει στη δημοσιότητα οποιαδήποτε σχετική αλληλογραφία με τις ΥΠΕ και τα νοσοκομεία, στην οποία να αναφέρεται η μορφή με την οποία τέθηκε το σχετικό ερώτημα -αν τέθηκε ποτέ με ποια κριτήρια ορίστηκε το «ασφαλές πρόγραμμα εφημέρευσης» ανά τμήμα και ειδικότητα και ποια νοσοκομεία απάντησαν βάσει αυτών των κριτηρίων και για ποια τμήματά τους.
Η υποστελέχωση δεν εμφανίστηκε από το 2015
Αναφορικά με τις δηλώσεις των υπουργών για το μείζον θέμα της στελέχωσης των δομών με ανθρώπινο δυναμικό, ο πρώην γραμματέας τις χαρακτήρισε ως μνημείο διαστρέβλωσης και παραποίησης της αλήθειας, καθώς και έμμεση ομολογία προθέσεων.
Οι αναφορές στα Τμήματα Επειγόντων (ΤΕΠ), επισημαίνει ο κ Γιαννόπουλος, δεν είναι να επαναλαμβάνεις τις διαπιστώσεις δεκαετιών, αλλά να δεσμευτείς ότι θα ολοκληρώσεις τους διορισμούς των 500 γιατρών (σε μόνιμες θέσεις που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ προκήρυξε) σε αυτοτελή ΤΕΠ (που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δημιούργησε) και ότι θα λειτουργήσουν τα εκπαιδευτικά κέντρα για την εξειδίκευση της επείγουσας ιατρικής (που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θεσμοθέτησε). Αυτό είναι που θα εξαλείψει τα φαινόμενα ταλαιπωρίας του κόσμου.
Όπως χαρακτηριστικά σημειώνει: Ο υπουργός ισχυρίστηκε ότι οι προκάτοχοί του προκήρυξαν μεν μόνιμες θέσεις που δήθεν θα επαρκούσαν για την κάλυψη των αναγκών, αλλά λόγω των καθυστερήσεων στις διαδικασίες διορισμού αναγκάστηκαν να προσλάβουν επικουρικό προσωπικό. Δεν υπάρχει τίποτα ψευδέστερο, καθώς οι πάνω από 10.000 προκηρύξεις για μόνιμο προσωπικό που έγιναν από τα τέλη του 2015 μέχρι τις αρχές του 2019 (και με εξάντληση του επιτρεπτού ορίου που ξεκίνησε από 1/5 και κατέληξε σε 1/1), επαρκούσαν για να καλύψουν μόνο ένα μέρος από τις περίπου 25.000 κενές θέσεις που είχαν δημιουργηθεί λόγω αναστολής των προσλήψεων την πενταετία 2010 -2014.
Έτσι οι προσλήψεις επικουρικού προσωπικού (πάνω από 3.500 ιατρικό και μη ιατρικό προσωπικό), αλλά και προσωπικού με άλλες εργασιακές σχέσεις (πάνω από 4.000 μέσω προγραμμάτων καταπολέμησης της ανεργίας), δεν έγιναν για να καλύψουν κενά λόγω καθυστέρησης διορισμών, αλλά για να καλύψουν μέρος των επιπλέον κενών που είχαν προκύψει όλα τα προηγούμενα χρόνια και βοηθώντας στην ανάταξη του συστήματος.
Είναι χαρακτηριστικό ότι από το 2015 η υποστελέχωση άρχισε να διορθώνεται, αναφέρει, τονίζοντας ότι η αποτελεσματική κάλυψη των διαχρονικών λειτουργικών κενών στο σύστημα Υγείας απαιτεί ακόμα περισσότερες προσλήψεις.
Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, επισημαίνει, είχε εξαγγελθεί από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ μια δέσμη μόνιμων διορισμών σε 10.000 θέσεις μέσα στην επόμενη τετραετία.
Αυτή η ανάγκη έχει βέβαια πλήρως αποσιωπηθεί από την παρούσα κυβέρνηση καθώς ο Β. Κικίλιας όχι μόνο δεν αναφέρθηκε σε κάποιο πλάνο προσλήψεων, αλλά «ξέχασε» να διευκρινίσει προς τους δημοσιογράφους τι ακριβώς είναι αυτές οι 2.000 προσλήψεις που έχει εξαγγείλει ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης. Πρόκειται για τις προκηρύξεις που έχουν ήδη δρομολογηθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση; Πρόκειται για νέες προκηρύξεις; Η σιωπή του υπουργού και η προ των πυλών επάνοδος του κανόνα 1/5 μάλλον οδηγεί σε εύλογα συμπεράσματα.
Περίεργη όμως είναι και η σιωπή σχετικά με τις 900 θέσεις γιατρών που προκηρύχθηκαν μέσα στο 2019 (στοχευμένα για υποστελεχωμένα τμήματα νοσοκομείων) καθώς και των 450 θέσεων για τα ΚΥ και που οι διαδικασίες επιλογής «πάγωσαν» λόγω εκλογών. Δεν έπρεπε κάτι να ειπωθεί σε αυτή τη συνέντευξη, αφού οι υπουργοί ήθελα να δώσουν μια πιστή εικόνα για την κατάσταση του ΕΣΥ; Δεν αποτελούν οι δρομολογημένες προκηρύξεις μέρος της εικόνας του συστήματος;
Χρησμός της Πυθίας οι αναφορές για τις ΤΟΜΥ
Κανείς δεν κατάλαβε από τις δηλώσεις των υπουργών τι πρόκειται να γίνει με τις ΤΟΜΥ, όσο δε για τις συμβάσεις γιατρών ειδικοτήτων -πλην οικογενειακών- με τον ΕΟΠΥΥ η προσπάθεια να απαντήσει ο Β. Κικίλιας μάλλον περισσότερα ερωτηματικά δημιούργησε από όσα έλυσε και πιθανόν να δημιούργησε και αίσθημα ανασφάλειας για τους σημερινούς συμβεβλημένους, αναφέρει, αν σκεφτεί κανείς ότι έγινε λόγος για συμβάσεις με 800 γιατρούς (σήμερα οι συμβεβλημένοι αυτών των ειδικοτήτων είναι περίπου 3.000) και μάλιστα μόνο με νέους σε ηλικία (πτυχιούχους από το 2011 και μετά) με άγνωστη μέχρι σήμερα την τοποθέτηση του ΠΙΣ.
