Συνέντευξη στη Μάνια Ζούση
Ιστορίες για το νερό και τη δύναμή του, για τη ζωή που μπορεί να δώσει αλλά και να στερήσει, μέσα από τραγούδια για τη βροχή, τη θάλασσα, τα ποτάμια, τα δάκρυα, αλλά και το νερένιο σώμα μας, που αντλούν την καταγωγή τους από χώρες θαλασσινές και νησιωτικά συμπλέγματα, αλλά και τη Μεσόγειο της κοινής μας ιστορίας, παρουσιάζουν η Σαβίνα Γιαννάτου και οι Primavera en Salonico, στο Μικρό Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου, μεθαύριο Παρασκευή 14 και το Σάββατο 15 Αυγούστου.
Με έμπνευση που αντλείται από το τραγούδι του Άριελ, του αγαθού πνεύματος στην «Τρικυμία» του Σαίξπηρ, η Σαβίνα συνεχίζει την έρευνα και την αναζήτησή της που είχε ξεκινήσει από την προηγούμενη παραγωγή και είχε στο κέντρο της τους ανθρώπους, μετανάστες, πρόσφυγες, ναυτικούς και άλλους, που χάνονται στη θάλασσα.
«Είναι συγκλονιστική η περιγραφή του σώματος μέσα στη θάλασσα, όπως γράφει ο Σαίξπηρ, ‘τα κόκαλα γίνονται κοράλλια και τα μάτια μαργαριτάρια’, σαν ο θάνατος να μετατρέπεται, να μεταμορφώνεται σε κάτι καινούργιο, μια εικόνα μαγική που δεν ισχύει στην πραγματικότητα, αλλά κατορθώνει να μεταμορφώσει τις αρνητικές δυνάμεις σε απολύτως θετικές. Μέσα από την ποίηση, το παραμύθι, τη μεταμόρφωση. Μια μαγική εικόνα που υπήρξε η αρχή και στη συνέχεια εμπλουτίστηκε και άλλαξε. Έτσι το νερό και ο βυθός μπαίνει στο κέντρο της έρευνας και του ενδιαφέροντος», όπως μας εξηγεί η δημοφιλής τραγουδοποιός.
Ομολογεί μάλιστα πως αναζητώντας στοιχεία έφτασε στο βιβλίο του Σάντορ Φερέντσι, του ψυχαναλυτή συγχρόνου του Φρόιντ, με τίτλο «Θάλασσα: Δοκίμιο για μια θεωρία της γενετήσιας ζωής. Σύγχυση γλωσσών ανάμεσα στους ενήλικους και το παιδί».
«Ο συγγραφέας αναφέρει σε αυτό για την απαρχή της ζωής μέσα στο νερό. Και τη στιγμή που όταν εξαιτίας της ξηρασίας κάποια όντα και οργανισμοί βρέθηκαν εκτός νερού και αναγκάστηκαν να χρησιμοποιήσουν άλλα όργανα του σώματός τους για να επιβιώσουν».
«Το νερό συνδέεται με τα πάντα»
Σε μια παλαιότερη συναυλία της για το νερό είχε αναζητήσει παραδοσιακά τραγούδια για το υγρό στοιχείο από μια πλούσια, ανεξάντλητη παράδοση. Για τον άνθρωπο που λείπει και δεν μπορεί να επιστρέψει, με μαρτυρίες από μετανάστες που εργάζονταν εδώ, αλλά κι έναν εξόριστο και το γράμμα του.
Στο πέρασμα του χρόνου αναδείχθηκαν τραγούδια για την έλευση της βροχής, τραγούδια της βάφτισης και του εξαγνισμού, του γάμου, τραγούδια ακόμα και για το αμίλητο νερό, που δεν έπαψε ποτέ να αποτελεί μέρος της καθημερινής μαγείας της ύπαρξής μας. Τραγούδια παραδοσιακά και αναγεννησιακά, από διάφορες χώρες, που «συμπλέουν» με οπτικό υλικό που συνοδεύει την παράσταση, εξηγώντας με αυτόν τον τρόπο πως «το νερό μοιάζει να συνδέεται με τα πάντα», όπως σχολιάζει η ερμηνεύτρια. Τραγούδια για το νερό και την έρημο, για τη ζωή και τον θάνατο, τη γονιμότητα, τη μαγεία, την επιθυμία, τον εξαγνισμό.
«Μεταξύ άλλων υπάρχει ένα ιρλανδέζικο τραγούδι στο οποίο μιλάει μια φώκια που λέει ότι πριν γίνει φώκια ήταν άνθρωπος και μόλις βραδιάζει αφήνει το δέρμα της στην άμμο και γίνεται και πάλι μια γυναίκα με ξανθά μαλλιά. Κάποια τραγούδια έχουν να κάνουν με το παραμύθι της ιστορίας, άλλα είναι μαγικά, εξαγνιστικά και τόσα άλλα».
Ο τίτλος της παράστασης είναι «Watersong» και σε αυτήν συμμετέχει επίσης η Τυνήσια Λάμια Μπεντίουι, που μεταφέρει στη γλώσσα και το ηχόχρωμα της φωνής της τον κόσμο της ερήμου. Έτσι η αραβική γλώσσα και η διάλεκτος των Βεδουίνων διασταυρώνονται με τις γλώσσες της Μεσογείου.
«Υπάρχει ένα τραγούδι που είναι από την Αίγυπτο και το έχουμε συνδυάσει με ένα σπιρίτσουαλ. Ταιριάζουν τόσο πολύ, ώστε κάποιες φορές τα λέμε ταυτόχρονα, μαζί».
Η Σαβίνα μας αποκαλύπτει πως η μήτρα και η νέα ζωή που φέρει όταν γίνεται ένα με τον ωκεανό είναι αυτό που την απασχολεί και συνεχίζει να ερευνά.
Την ίδια ώρα, όπως διευκρινίζει, το video animation του Lokey λειτουργεί αντιστικτικά στη συναυλία φέρνοντας τον κόσμο της σημερινής πραγματικότητας, της οικολογικής καταστροφής και της αναγκαστικής μετανάστευσης σε σχέση με το «θέμα» νερό.
Ούτι, κανονάκι, νέι, βιολί, ακορντεόν, κρουστά, waterphone και κοντραμπάσο είναι τα όργανα που συνοδεύουν τις φωνές, συνδυάζοντας το παραδοσιακό στοιχείο με τον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό.
Στη συναυλία συμμετέχουν οι μουσικοί Κώστας Βόμβολος, Μιχάλης Σιγανίδης, Κυριάκος Γκουβέντας, Χάρης Λαμπράκης, Γιάννης Αλεξανδρής και Κώστας Θεοδώρου.
