Live τώρα    
18°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
18 °C
15.3°C18.7°C
2 BF 54%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Ελαφρές νεφώσεις
13 °C
10.2°C14.6°C
3 BF 67%
ΠΑΤΡΑ
Ελαφρές νεφώσεις
17 °C
14.8°C16.6°C
4 BF 71%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Αίθριος καιρός
15 °C
14.4°C18.2°C
1 BF 74%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
12 °C
12.0°C12.0°C
2 BF 70%
Δημήτρης Καραντζάς / Μοναδικός τρόπος σωτηρίας είναι να επιμένεις σ’ αυτό που πιστεύεις
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Δημήτρης Καραντζάς / Μοναδικός τρόπος σωτηρίας είναι να επιμένεις σ’ αυτό που πιστεύεις

Διέτρεξε με ιλιγγιώδη ταχύτητα και αξιοζήλευτη ευελιξία πολλά χιλιόμετρα μέσα σε λίγο χρόνο σκηνοθετώντας κλασικά και σύγχρονα έργα σε κρατικές σκηνές, φεστιβάλ, ιδιωτικά ιδρύματα και ελεύθερο θέατρο. Κατάφερε να δημιουργήσει ένα κοινό που τον εμπιστεύεται και περιμένει τις παραστάσεις του, ενώ την ίδια ώρα η δεξιοτεχνία του απαντά στα κακόβουλα σχόλια ομοτέχνων του για το enfant terrible της εγχώριας καλλιτεχνικής σκηνής και το νεαρό της ηλικίας του.

Κάνοντας την έκπληξη, ο Δημήτρης Καραντζάς, μέσα στη ζοφερή χρονική στιγμή της πανδημίας με τη ζωή και την τέχνη μετέωρες, τα θεάματα υπό αίρεση και τους καλλιτέχνες σοκαρισμένους, εγκαταλείπει τη σιγουριά και την πολυτέλεια των πολλαπλών προτάσεων και αναθέσεων παίρνοντας το ρίσκο της καλλιτεχνικής διεύθυνσης ενός θεάτρου.

Με ορμή, πάθος, αποφασιστικότητα και τόλμη αιφνιδιάζει με το προσεκτικά επιλεγμένο ρεπερτόριο και κυρίως με τη συνεργασία με ένα καλλιτεχνικό δυναμικό αρίστων, που θα στελεχώσουν από το φθινόπωρο το Θέατρο «Προσκήνιο» της οδού Καπνοκοπτηρίου. Ταυτόχρονα, σκηνοθετεί τον «Οιδίποδα», που κάνει πρεμιέρα στις 21 Ιουλίου, και με τρεις ηθοποιούς προχωρά την έρευνα στην τραγωδία δωματίου που ξεκίνησε με τη «Μήδεια».

Στην οδό Καπνοκοπτηρίου

«Ήταν περίπου δύο χρόνια πριν που σκεφτόμουν ότι μια λύση για να συνεχίσω να νιώθω δημιουργικός ήταν ή να φύγω από τη χώρα, ή να βρεθώ σε έναν χώρο όπου μπορείς να κάνεις τη δουλειά που θέλεις, με τους όρους και με τους ανθρώπους που θέλεις. Μ’ αυτούς που θεωρείς κατά κάποιον τρόπο συνένοχους. Κάτι που φάνταζε πολύ μακρινό όνειρο ακριβώς λόγω των δυσκολιών που υπάρχουν στο να μπορεί να ‘σταθεί’ ένα θέατρο. Αλλά μέσα από κάποιες συγκυρίες και συνεργασίες και γνωρίζοντας τον Μάριο Τάγαρη, που στα 28 του χρόνια, διαθέτοντας κι αυτός μια ορμή και μια επιθυμία, ξανασκέφτεται και επανεξετάζει πράγματα γύρω από το πώς και γιατί κάνεις παραγωγή, ένιωσα μια μεγάλη ασφάλεια. Έτσι, η πρότασή του για το ‘Προσκήνιο’ ήρθε και συνάντησε τη δική μου ιδέα που δεν είχα τολμήσει έως εκείνη τη στιγμή να πω σε κανέναν».

Η συνεργασία είχε αποφασιστεί πριν τα γεγονότα της πανδημίας, τα οποία, όπως εξηγεί, όχι μόνο δεν τον έκαναν να αναβάλει την απόφαση, αλλά, αντίθετα, όπως υποστηρίζει, «ο μοναδικός τρόπος να αντιμετωπιστεί η τέχνη είναι να στηριχθούμε στις δικές μας δυνάμεις και να επιμείνουμε. Φυσικά και θα ήθελα να ζω σε μια κοινωνία όπου ο πολιτισμός να είναι συνυφασμένος με τη ζωή, αλλά είναι αυτονόητο και αυταπόδεικτο, χωρίς καμία πρόφαση και επίφαση, ότι στη χώρα μας αυτό δεν γίνεται. Πολλά χρόνια δεν γινόταν, απλώς τώρα τα πράγματα είναι πιο σκληρά. Κι αυτή τη στιγμή καθένας καλείται να υπερασπιστεί τον εαυτό του, την ταυτότητά του και την τέχνη του. Οπότε οφείλει να πάρει το ρίσκο χωρίς να έχει σημασία αν θα χάσει. Σημασία έχει να επιμένεις δημιουργικά και χωρίς να κάνεις εκπτώσεις. Νομίζω ότι ο μοναδικός τρόπος σωτηρίας είναι να επιμείνεις ‘πυρηνικά’ σ’ αυτό που πιστεύεις».

Έναρξη με «Φαίδρα»

Εναρκτήριο έργο της χειμερινής περιόδου στο «Προσκήνιο» θα είναι η «Φαίδρα» της Μαρίνας Τσβετάγιεβα, που παίρνει τη θέση τού αρχικά επιλεγμένου «Ιππόλυτου», και με θίασο αποτελούμενο από τους Στεφανία Γουλιώτη, Θεοδώρα Τζήμου, Μιχάλη Σαράντη, Αλεξία Καλτσίκη, Αναστάση Ροιλό. Θα ακολουθήσει ο «Θείος Βάνιας» με τους Χρήστο Λούλη, Γιώργο Γάλλο, Λυδία Φωτοπούλου, Θ. Τζήμου, Αινεία Τσαμάτη, Ηρώ Μπέζου.

«Από την επόμενη χρονιά θέλουμε να υπάρχουν προσκλήσεις σε ανθρώπους με τους οποίους υπάρχει μια καλλιτεχνική συγγένεια και ήδη συζητάμε με τη Γεωργία Μαυραγάνη» αποκαλύπτει ο γνωστός σκηνοθέτης, επιμένοντας πως «χρειάζεται να ξανασκεφτούμε τη λειτουργία του θεάτρου και τι είδους ταυτότητες αυτό φτιάχνει».

«Με αφορά το ερώτημα της ταυτότητας»

Τρεις ηθοποιοί, ο Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, που υποδύεται τον Κρέοντα, η Μαρία Κεχαγιόγλου, στον διπλό ρόλο της Ιοκάστης και του Τειρεσία, και ο Μιχάλης Σαράντης, στον ρόλο του Οιδίποδα, βρίσκονται σε μια άδεια σκηνή που στο πάτωμα «σαν να υπάρχουν τα υπολείμματα ενός λαβυρίνθου στον οποίο οι ήρωες τοποθετούν κάτι σαν μνημεία νεκρών ανθρώπων. Εικόνα που θυμίζει νεκροταφείο παιδιών στην Παλαιστίνη» που ο σκηνοθέτης είχε δει σε φωτογραφία και «παραπέμπει στον πρώτο θάνατο του Οιδίποδα» όπως εξηγεί.

Η παράσταση βασίζεται στο σενάριο της ταινίας του Παζολίνι, που «διαστέλλει στιγμές και στέκεται πολύ στο ζήτημα της ταυτότητας. Ο Οιδίποδας έχει άγνοια της προέλευσής του, που είναι το μεγάλο ερώτημα. Η ταυτότητα και το θέμα του ‘ποιος είμαι;’ με αφορούν προσωπικά ακόμα περισσότερο αυτήν την περίοδο, καθώς βρισκόμαστε σε μια πάρα πολύ περίεργη στιγμή της ανθρωπότητας, που οφείλουμε να ξαναθυμηθούμε τι έχουμε έρθει να κάνουμε εδώ. Κι αυτό το έργο οδηγεί διαρκώς στην ανάγκη να φτάσεις στον πυρήνα σου, να αντέξεις να δεις ποιος είσαι κι έχει κάτι πολύ κρίσιμο και κάτι πολύ σημαντικό για μένα στο παρόν» αποκαλύπτει.

Ελλιπείς οι έλεγχοι για την πανδημία

Περισσότερο αμήχανος, παρά ανήσυχος μπροστά στις εξελίξεις της πανδημίας, «στιγμή μεγάλης βίας και τρόμου», όπως λέει, οργίζεται με την ανυπαρξία ελέγχου και την ίδια ώρα τον καταιγισμό των ερωτήσεων που δέχεται τελευταία σε συνεντεύξεις του για το εάν τηρούνται τα μέτρα ασφαλείας στην πρόβα. «Δεν καταλαβαίνω γιατί οφείλουν οι καλλιτέχνες να απαντούν διαρκώς για το πώς κάνουν τη δουλειά τους ενώ την ίδια στιγμή είναι τόσο ελλιπείς οι βασικοί έλεγχοι που θα όφειλε να κάνει στοχευμένα ένα κράτος. Δεν μπορεί εμείς από σκηνής να καλούμαστε να κάνουμε τη βιτρίνα της διαπαιδαγώγησης όταν ο έλεγχος είναι ανεπαρκής ή και ανύπαρκτος σε πύλες εισόδου, μπαρ, παραλίες, εστιατόρια, ξενοδοχεία κ.λπ. Κι αυτό που με ενοχλεί πάρα πολύ και με τρομάζει είναι μια ένδειξη ανελευθερίας, καθώς οποιοσδήποτε αρθρώνει αντίθετο λόγο αυτή τη στιγμή θεωρείται πως κάνει αντιπολίτευση. Αυτό το φιάσκο και το αστείο οφείλει να σταματήσει. Όποιοι άρθρωναν έναν λόγο για τη ζοφερή και επείγουσα κατάσταση της τέχνης και των εργαζομένων της κατηγορήθηκαν γιατί μιλάνε αφού δουλεύουνε. Και το ίδιο το υπουργείο Πολιτισμού αναρωτιόταν γιατί παραπονιούνται όλοι όσοι εργάζονται. Αυτό δεν μπορεί παρά να είναι βαθιά αντιδημοκρατικό».

Στηρίξτε την έγκυρη και μαχητική ενημέρωση. Στηρίξτε την Αυγή. Μπείτε στο syndromes.avgi.gr και αποκτήστε ηλεκτρονική συνδρομή στο 50% της τιμής.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL