Εξέφρασε μετριοπάθεια και συμβιβαστικότητα στο εξωτερικό, έκλεισε το μάτι στον Ζάεφ, στον περίφημο καφέ με τη Μ. Σπυράκη, αλλά, στο εσωτερικό της χώρας, συμμάχησε με το σκληρό μπλοκ των ακροδεξιών σε ένα μέτωπο που έβριζε τη δημοκρατία και τα κόμματα, στοχοποίησε βουλευτές, επιχείρησε να καταλάβει σχολεία και επιδόθηκε σε πολυάριθμες χρυσαυγίτικου χαρακτήρα δολοφονικές επιθέσεις και τραμπουκισμούς.
Και επειδή θεώρησαν ότι αυτή η άθλια διπρόσωπη τακτική τούς πήγαινε, είπαν να τη συνεχίσουν και στα ελληνοτουρκικά, πότε καταγγέλλοντας τον Τσίπρα ότι "σχεδιάζει συμφωνία τύπου Πρεσπών με την Τουρκία" και πότε κατηγορώντας τον Κατρούγκαλο και τον Τσιρώνη για εθνική μειοδοσία.
Τώρα βέβαια, με την προσδοκία μιας εκλογικής νίκης, ο υπερπατριωτισμός τούς έχει περάσει και προσπαθούν να δείξουν κάπως σοβαρό πρόσωπο. Οι κατάρες για τη Συμφωνία των Πρεσπών έγιναν δεσμεύσεις ότι "θα κοιτάμε αν η συμφωνία τηρείται από τους γείτονες".
Και τώρα που η κατάσταση στην κυπριακή ΑΟΖ οξύνεται με τις γεωτρήσεις της Τουρκίας, η Ν.Δ., με πρώτο τον Κ. Μητσοτάκη, διαμαρτύρεται για "ανεύθυνη δραματοποίηση". Επειδή το ΚΥΣΕΑ συγκλήθηκε του Αγίου Πνεύματος…
Διαμαρτύρονται γιατί φοβήθηκαν ότι μια κρίση μπορεί να ενισχύσει τον Τσίπρα. Και αυτό αποδεικνύει ότι ο πατριωτισμός τους είναι της πλάκας. Είναι εργαλειακός. Υπηρετεί μόνο την προσπάθειά τους να ξαναέρθουν στην εξουσία. Γι' αυτό, κατά περίπτωση, συστρατεύονται με ακροδεξιούς και φασίστες ή ζητάνε να χαμηλώσουν οι τόνοι. Εργαλειακά λοιπόν και τα περσινά κηρύγματα μίσους. Και αυτό τα κάνει ακόμα πιο αισχρά και χυδαία.
