Η θέση του ήταν εξαιρετικά δύσκολη, καθώς τα Μνημόνια στα οποία είχε δεσμευτεί κατέστρεφαν με ραγδαίους ρυθμούς την οικονομία και την κοινωνία χωρίς να φαίνεται πουθενά η παραμικρή ελπίδα εξόδου.
Τότε το παλιό πολιτικό σύστημα σκέφτηκε μια διέξοδο: κήρυξε τον πόλεμο στους ξένους που ζούσαν στη χώρα μας. Το κανάλια γέμισαν τα σπίτια με φόβο και ανασφάλεια, ο Λοβέρδος έβγαλε την υπόθεση με τις οροθετικές, ο Σαμαράς ζήτησε να ανακαταλάβουμε τα κέντρα των πόλεων από τους μετανάστες.
Η επιχείρηση «Ξένιος Ζευς» γέμιζε τις Αμυγδαλέζες με ανθρώπους που δεν ήξεραν ούτε γιατί κρατούνται, ούτε τι έπρεπε να κάνουν για να φύγουν από 'κεί. Και όλο το σύστημα σιγοντάριζε τους «αγανακτισμένους» του Άγιου Παντελεήμονα. Το αποτέλεσμα ήταν η εκλογική έκρηξη της Χρυσής Αυγής.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται και σήμερα. Αυτή τη φορά το παλιό πολιτικό σύστημα, στην προσπάθειά του να ενισχυθεί πολιτικά, εργαλειοποίησε το μακεδονικό. Και η φασιστική Ακροδεξιά ξαναβγήκε στο προσκήνιο δημιουργώντας επεισόδια, χτυπώντας κόσμο, βεβηλώνοντας μνημεία, επιχειρώντας να καταλάβει σχολεία, με την κάλυψη της αντιπολίτευσης και των καναλιών, που δεν βλέπουν πουθενά φασίστες και ακροδεξιούς, παρά μόνο ανήσυχους πατριώτες.
Οι αυξανόμενες επιθέσεις σε πρόσφυγες -ακόμα και μικρά παιδιά- είναι απόδειξη ότι ο φασισμός και η Ακροδεξιά αντλούν δύναμη και θράσος από την κάλυψη που τους παρέχεται. Και οι κάλπες είναι πολύ κοντά.
Η δημοκρατική κοινωνία πρέπει να αντιδράσει υψώνοντας τη φωνή της αλληλεγγύης και του ανθρωπισμού. Ένα πρέπει να είναι το σύνθημα: Καμία ανοχή στον φασισμό!
