Της Ευγενίας Λουπάκη
Μη χάνω χρόνο: Ναι, η ιστορία είναι τουλάχιστον περίεργη και πιθανότατα τραγική. Ναι, μπορεί το ξανθόμαλλο κοριτσάκι να απήχθη από τους φυσικούς γονείς του και ναι, πιθανόν να βρισκόμαστε μπροστά σε κύκλωμα εμπορίας και εκμετάλλευσης παιδιών. Πιθανόν και όχι, δεδομένου ότι τα 10 από τα 14 παιδιά που είχαν δηλώσει ότι έχουν οι τσιγγάνοι γονείς δεν έχουν βρεθεί και ίσως υπάρχουν μόνο στα χαρτιά. Ίσως δηλαδή, το πολυμήχανο -και ως ράτσα- ζευγάρι να είχε δηλώσει 14 παιδιά για να εισπράττει το επίδομα πολυτέκνων, που μάθαμε ότι ήταν 2.800 ευρώ τον μήνα. Το παιδί πάντως δεν ήταν κακοποιημένο και, σύμφωνα με το Χαμόγελο του Παιδιού, έχει υποστεί "το φυσιολογικό σοκ αποχωρισμού από τους οικείους του". Τους Ρομά, δηλαδή, με τους οποίους ζούσε και μεγάλωνε, χωρίς, φαντάζομαι, ν' αναρωτιέται για το χρώμα των μαλλιών του.
Επειδή η ζωή δεν είναι σίριαλ, δεν θα σκεφτούμε ότι μπορεί να είναι παιδί του Μπαλαμού και της Ερατώς, από τους αξέχαστους "Ψίθυρους καρδιάς" (αξέχαστους και για το όνομα Ερατώ που έδωσαν οι σεναριογράφοι στη γυφτοπούλα που ερωτεύεται ο ξανθός αρχιτέκτων Γκλέτσος). Θα σκεφτούμε όπως η αστυνομία. Αλλά και λίγο παραπάνω. Θα σκεφτούμε τί ρόλο βαράνε οι κρατικές υπηρεσίες, ώστε να μπορεί να έχει κάποιος τρεις οικογενειακές μερίδες χωρίς καμία διασταύρωση και κανέναν έλεγχο. Θα σκεφτούμε τα εκατοντάδες Amber Alert του Χαμόγελου, για τα οποία καμία τέτοιων διαστάσεων κινητοποίηση δεν γίνεται και κανένα κανάλι δεν αφιερώνει ώρες ολόκληρες ειδησεογραφικού χρόνου. Θα σκεφτούμε τα 500 εξαφανισμένα παιδάκια των φαναριών, που γι' αυτά οι έρευνες άρχισαν -αν άρχισαν ποτέ- κατόπιν καταγγελιών της Επιτροπής του ΟΗΕ για τα δικαιώματα του παιδιού και του Συνηγόρου του Πολίτη και σταμάτησαν άκαρπες. 502, για την ακρίβεια, παιδάκια έχουν "εξαφανισθεί" από κρατικό ίδρυμα που τα "φιλοξενούσε" και δεν πρόκειται ούτε για Πήτερ Παν ούτε για Αλίκες στη Χώρα των Θαυμάτων. Ούτε, βέβαια, για ξανθόμαλλες Μαρίες. Ολα ήταν Ρομά, γυφτάκια, τσιγγανάκια, αδιαφορώ για τον politically correct ορισμό. Και τα αναζητούν κι αυτά μάνες και πατεράδες. Και είναι προφανές ότι έπεσαν θύματα εμπορίας, οπωσδήποτε με τη συνέργεια κρατικών υπηρεσιών και υπαλλήλων.
Αν δακρύζει λοιπόν το τηλεοπτικόν πανελλήνιον κι αν φρικιά η πανευρωπαϊκή κοινή γνώμη, είναι γιατί η -τυχερή, ελπίζω- μικρή Μαρία είναι "ξανθό αγγελούδι". Δεν είναι μαυροτσούκαλο σαν τα παιδάκια των Σύρων προσφύγων που εγκαταλείφθηκαν προχθές στην Τήλο. Δεν είναι μελαψή σαν τα κορμάκια που ξεβράζονται τουμπανιασμένα στη Λαμπεντούζα. Όχι, δεν είμαστε ρατσιστές, αλίμονο! Απλώς έναν θαυμασμό για την Αρεία φυλή τον έχουμε. Κοιτάξτε και τις διαφημίσεις παιδικών ειδών και θα καταλάβετε. Από τις μωρουδιακές κρέμες ώς τα εφηβικά ρούχα, τίγκα στο ξανθό αγγελούδι η μελαχρινή Ελλάδα...
