ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΛΙΟΝΑΚΗ
Τις προάλλες ένας αρθρογράφος της «Athens Voice» προκάλεσε την κατακραυγή του νοήμονος τμήματος των αναγνωστών που δεν δέχτηκε να υποτιμηθεί η νοημοσύνη του αποδεχόμενο ότι το άρθρο στη free press εφημερίδα με τίτλο «Μην ξεχνάς, Γιάννη» που απευθυνόταν στον Έλληνα superstar του NBΑ δεν είχε ρατσιστικό χαρακτήρα επειδή ήταν καλογραμμένο... Δεν δέχτηκε να υποτιμηθεί η νοημοσύνη του ούτε από την απάντηση που εξέδωσε η εφημερίδα για να υπερασπιστεί τον αρθρογράφο και τον εαυτό της.
Απαρίθμησε μια σειρά κοινές παραδοχές και γενικές αρχές περί δημοκρατικότητας και σεβασμού της ελευθερίας του λόγου. Μαζί μ’ αυτές πήρε τη θέση ότι το άρθρο δεν είναι ρατσιστικό, ενώ χρησιμοποίησε και το παιδαριώδες επιχείρημα πως όσοι χαρακτηρίζουν τους άλλους ρατσιστές είναι οι ίδιοι ρατσιστές.
Με αφορμή αυτά ξεσπάθωσε η δημοσιογράφος Αγγελική Σπανού, που δύο χρόνια πριν υπέστη ανελέητο bullying για το άρθρο «Οι αντιΣΥΡΙΖΑ φίλοι μου» στην ιστοσελίδα της εφημερίδας. «Με αφήσατε στα σκυλιά να με κατασπαράξουν χωρίς καν να ενδιαφερθείτε αν αντέχω. Κανείς σας ποτέ δεν εξέφρασε την αλληλεγγύη του ή έστω την απαρέσκειά του για τον μισαλλόδοξο λόγο δικών σας ανθρώπων που με κανιβάλιζαν. Γιατί, άραγε, δύο μέτρα και δύο σταθμά;» ανέφερε στη δική της απάντηση προς την «Athens Voice».
Όσο για τις σχετικές μεγαλόστομες αναφορές της εφημερίδας, η Α. Σπανού σχολίασε: «Εντάξει, ας είμαστε ειλικρινείς, δεν ισχύουν αυτά, τουλάχιστον όχι πάντα. Υπερασπίζεστε ‘την ελευθερία του λόγου, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη ζωή χωρίς μίσος και διακρίσεις’ αρκεί να πληρούνται ορισμένες άρρητες προϋποθέσεις». «Μήπως αυτό συνδέεται με τη μικροκουλτούρα του ακραίου κέντρου κατά την οποία είναι αδιαπραγμάτευτος ο σεβασμός στην άποψη αρκεί να είναι δεξιά, κρυφοδεξιά ή καλυμένη ακροδεξιά, εν πάση περιπτώσει να μην αντιμάχεται τα προτάγματα της σημερινής εξουσίας;» είπε. Τους θύμισε ότι προ μηνών δεν δέχθηκαν να δημοσιεύσουν κείμενό της με αφορμή «νέο γύρο επιθέσεων» που δέχτηκε από τους αρθρογράφους της «A.V.» για την κριτική της στην απαγόρευση του κολυμπιού κατά την καραντίνα, «που κρίθηκε ως ασεβής απέναντι στη θεόσταλτη κυβέρνηση». Επισήμανε ότι, ενώ έχει δουλέψει σε μέσα ιδεολογικά μακριά από τον δικό της αξιακό κόσμο, η πρώτη φορά που κόπηκε κείμενό της ήταν στην «Athens Voice»: «Χωρίς δράματα. Μειλίχια και με στιλ. Γιατί το τέρας δεν είναι πάντα άσχημο. Μπορεί να έχει γοητεία και να χαμογελά. Στο τέλος θα σε φάει, αλλά μέχρι να το καταλάβεις, θα περάσει καιρός και, όταν συμβεί, θα είναι πολύ βίαιο»...
