Κάθε πρωτομαγιά αυτό:
Την Πρωτομαγιά του 1976 η είδηση του θανάτου του Αλέκου Παναγούλη πάγωσε την Ελλάδα. Στην Αυγή (όπου τότε εργαζόμουν με την ιδιότητα του εικονογράφου διηγημάτων - γραφίστα) άρχισαν να εγείρονται υποψίες για στημένο – δολοφονικό τροχαίο και οι ρεπόρτερ έπιασαν τα τηλέφωνα για να συγκεντρώσουν τις πρώτες πληροφορίες για το «ατύχημα».
Επηρεασμένος από την βαριά ατμόσφαιρα, που έφερνε μνήμες από τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη, πήρα τα σύνεργά μου και έφτιαξα το σκίτσο του Αλέκου Παναγούλη που βλέπετε εδώ. Με το Ζ γεμάτο πρωτομαγιάτικα τριαντάφυλλα να δηλώνει εμφατικά ότι ο Παναγούλης ΖΕΙ…
Το σκίτσο αυτό δημοσιεύτηκε την επόμενη ημέρα στην ΑΥΓΗ και συνόδευσε (ως πλακάτ στα χέρια πολλών Αθηναίων) τον αξέχαστο ήρωα της αντίστασης κατά της δικτατορίας των συνταγματαρχών στην τελευταία του κατοικία…
Υ. Γ: Το σκίτσο διασώθηκε σε μια ταλαιπωρημένη, χαμηλής πιστότητας, φωτοτυπία
