Όπως διανοούνται και τις πλάτες στους μαυραγορίτες. Προσφορά και ζήτηση λέει και δεν ντρέπεται ο προφήτης της μπουλντόζας.
Όπως διανοούνται και την προμήθεια σε τιμές μαύρης αγοράς, και με απευθείας ανάθεση παρακαλώ -α, ρε απευθείας ανάθεση, πόσοι κατεργάρηδες έχουν χωθεί στα ταμεία από τα παράθυρά σου- ειδών προστασίας του προσωπικού του υπουργείου (μάσκες κ.λπ.) από τον Βορίδη.
Όπως διανοήθηκαν και συνεννοήθηκαν για μέρες και μέρες να αφήνουν ενημερωμένο από τον Αμβρόσιο κόσμο και κοσμάκη να στριμώχνεται στις εκκλησίες και να γλείφει το ίδιο κουταλάκι.
Διανοούνται εν γένει συνεχώς. Δουλειές και δούλεμα. Όπως κάποτε οι πολιτικοί τους πρόγονοι. Την έχει η Δεξιά την τεχνογνωσία.
Όχι, δεν χάνουν όλοι με την επιδημία κορωνοϊού και φόβου. Εκτός από τους ευπαθείς, υπάρχουν και οι απαθείς, που κερδίζουν τα μαλλιοκέφαλά τους από εξοπλισμό, είδη προσωπικής υγιεινής, φάρμακα, παροχή υπηρεσιών, απευθείας αναθέσεις. Έτσι δεν είναι;
Και τα σκυλιά δεμένα - ο Άδωνις αλλού γαβγίζει.
Υπάρχουν και οι κυνηγοί κεφαλών φοβισμένων ψηφοφόρων. Γέμισε ο τόπος από τέτοιους ψηφογδάρτες. Άλλος πάει να κοινωνήσει με συνοδεία τις κάμερες.
Άλλος κοκορεύεται πάνω στον εξώστη της κοινωνικής ευαισθησίας, λαχανιασμένος γιατί μόλις έφτασε εκεί από τον εξώστη της εθνικής ευαισθησίας. Άλλος παριστάνει τον σοβαρό επί της οικονομίας και περηφανεύεται ότι κέρδισε το QE που δεν κέρδισε ο Τσακαλώτος.
Και ο πανταχού παρών -δουλειές και δούλεμα- και τα πάντα πληρών -δούλεμα και δουλειές- παριστάνει τον Τσώρτσιλ και υμνείται ως πατέρας της νίκης.
Καιρός να διανοηθούμε κι εμείς αυτό που αρχίζει να φαίνεται όλο και πιο καθαρά.
Την κρίση τη βλέπει η Δεξιά της σχολής «δουλειές και δούλεμα», και οι κάθε λογής κουμπάροι, βαρόνοι και σπόνσορές της, ως ευκαιρία. Όπως με τα Μνημόνια.
Ευκαιρία να τσεπώσουν χρήμα και να γραπώσουν φοβισμένες συνειδήσεις.
Αλλά και ευκαιρία να μας πάνε πίσω στα δικαιώματα, στα εργασιακά, στις αμοιβές, στη δημοκρατία. Πίσω στο καθεστώς που ονειρεύτηκαν με τις τρόικες και δεν τους έκατσε.
Αν όμως αυτοί ντύθηκαν γιαγιά με την προβιά της κοινωνικής ευαισθησίας, κάποιοι πρέπει να προστατέψουν την Κοκκινοσκουφίτσα. Απ’ τον ιό, απ’ τον φόβο κι απ’ αυτούς...
Θανάσης Καρτερός
