Απευθύνεται κυρίως στον διεθνή παράγοντα, αλλά αν κατορθώσει να παγιδεύσει και να εκθέσει την Ελλάδα, ακόμα καλύτερα. Απευθύνεται και στο εσωτερικό του ακροατήριο, στρέφοντας την προσοχή από τη Συρία όπου τα πράγματα δεν πάνε και τόσο καλά για την πολιτική του.
Ο Μητσοτάκης επίσης εργαλειοποιεί πρόσφυγες και μετανάστες προκειμένου να μετατρέψει το προσφυγικό από αδυναμία της κυβέρνησής του σε δύναμη. Απευθύνεται ξεκάθαρα στο εσωτερικό ακροατήριο και επιχειρεί να επανασυσπειρώσει το δεξιό κοινό ύστερα από το φιάσκο με τα ΜΑΤ στα νησιά και ταυτόχρονα να αναδειχθεί -και να αγιογραφηθεί από τα ΜΜΕ- ως στρατηλάτης.
Η κυβέρνηση μιλάει ορθώς για επιθετική κίνηση της Τουρκίας, αλλά αντί να αντιμετωπίσει την Τουρκία εκεί που πονάει, παρουσιάζει τους εξαθλιωμένους και εξαπατημένους πρόσφυγες και μετανάστες του Έβρου ως ορδές εισβολέων και τους επιφυλάσσει αντίστοιχη μεταχείριση
Οι Ευρωπαίοι τρίβουν τα χέρια τους καθώς η Αθήνα τούς δίνει τη δυνατότητα να παρουσιάσουν το θέμα ως ελληνοτουρκικό ή εν πάση περιπτώσει ως ζήτημα που θα πρέπει να αντιμετωπίσει η Ελλάδα, έχοντας ως ευρωπαϊκή βοήθεια μερικά φιλικά χτυπήματα στην πλάτη και ελάχιστα χρήματα.
Ήδη άλλωστε από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε η Ν.Δ. έκανε τη δουλειά τους πιο εύκολη, μιλώντας όχι για πρόσφυγες, αλλά για μετανάστες, αίροντας έτσι το βάρος της αλληλεγγύης από τις πλάτες των απρόθυμων εταίρων. Η άρνηση της κυβέρνησης να θέσει την Ε.Ε. ενώπιον των ευθυνών της, μη ζητώντας σύνοδο κορυφής ή κυρώσεις κατά της Τουρκίας είναι ενδεικτική της συνεννόησης μεταξύ Αθήνας, Άγκυρας και Βερολίνου.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη κάνει όμως ακόμη ένα λάθος. Παρασυρμένη από τις ακροδεξιές ιδεοληψίες της και διαπιστώνοντας διεθνές κλίμα ανοχής κινείται εκτός διεθνούς νομιμότητος, αναστέλλοντας τις αιτήσεις ασύλου και κάνοντας "push backs" στη θάλασσα, ετοιμάζοντας ήδη από μόνη της τη "δικογραφία" εις βάρος της Ελλάδας, όταν η τωρινή διεθνής υποστήριξη υποχωρήσει μαζί με την ένταση των πρώτων ημερών και πάψουν οι Ευρωπαίοι να κάνουν τα στραβά μάτια. Ο Ερντογάν έχοντας αντιληφθεί αυτό το νομικό κενό παρουσιάζει την Ελλάδα ως μια "βάρβαρη χώρα", "εκτός διεθνούς νομιμότητας".
Η κυβέρνηση του στρατηλάτη κάνει ό,τι μπορεί για να διευκολύνει τον Ερντογάν σε αυτήν την πολιτική, έχοντας θέσει υπό την σκέπη της διάφορες ομάδες ενόπλων ιδιωτών που επιδίδονται σε κυνήγι κεφαλών στον Έβρο και στα νησιά. Ταυτόχρονα επαναφέρει τη θεωρία του εσωτερικού εχθρού κατηγορώντας για εθνική μειοδοσία όποιον δεν συμφωνεί με την πολιτική της και τις ακροδεξιές αθλιότητες -συχνά εισαγόμενες- που παράγει.
Παρακρατικοί, εθνικοφροσύνη, ξερονήσια, εσωτερικός εχθρός, επιστροφή στο εμφυλιακό κράτος. Μέσα σε επτά μήνες η Δεξιά γυρίζει τη χώρα επτά δεκαετίες πίσω.
