Ο ΣΕΒ έχει αναλάβει το Γραφείο του Πρωθυπουργού. Ο κ. Σκέρτσος είναι ο "προσωπάρχης" της κυβέρνησης. Και αρμόδιος για τον συντονισμό του κυβερνητικού έργου. Τυπικά ή άτυπα ο ΣΕΒ, όχι μόνο δια του κ. Σκέρτσου ως πρώην γενικού διευθυντή του, έχει (και) την εποπτεία του υπουργείου Εργασίας. Ας θυμηθούμε: Δεκαπενταύγουστος, κατακαλόκαιρο και ένα τέταρτο πριν κλείσει η Βουλή ο υπουργός Εργασίας κατέθεσε δύο τροπολογίες στη Βουλή γραμμένες από τον ΣΕΒ.
Η μία αφορούσε την απάλειψη του λεγόμενου "σπουδαίου λόγου" από τις απολύσεις των εργαζομένων. Με την τροπολογία λύθηκαν τα χέρια των εργοδοτών να προχωρούν σε ελεύθερες απολύσεις. Η δεύτερη αφορούσε την απαλλαγή από μισθολογικές ή άλλες υποχρεώσεις του επιχειρηματία - εργολάβου έναντι των εργαζομένων στην περίπτωση που είχε παραχωρήσει το συγκεκριμένο έργο σε υπεργολάβο.
Οι επιχειρηματίες της ιδιωτικής εκπαίδευσης και των κολεγίων λύνουν και δένουν στο υπουργείο Παιδείας. Εμβληματικού χαρακτήρα απόδειξη το άρθρο 50 για την ισοτιμία των τίτλων σπουδών των κολεγίων με αυτούς των δημόσιων πανεπιστημίων. Παρά τις σαφείς προβλέψεις του άρθρου 16, η κυβέρνηση Μητσοτάκη και η εκπρόσωπος των κολεγίων κ. Κεραμέως αναγνωρίζουν ως ισότιμα τα πτυχία ΑΕΙ και ιδιωτικών κολεγίων για τον διορισμό μέσω ΑΣΕΠ εκπαιδευτικών σε Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
Στο υπουργείο Πολιτισμού η κ. Μενδώνη έχει μοναδικό στόχο τη νεκρανάσταση της ΑΕΠΙ. Κι ενώ οι καλλιτέχνες περιμένουν επί ματαίω εδώ και επτά μήνες τη μετάβαση από την ΕΥΕΔ στην ΕΔΕΜ, η υπουργός Πολιτισμού μετά από έναν μήνα αντιδράσεων επιμένει στην αρχική της απόφαση να πάει μέχρι τέλους «αγκαζέ» με τον γνωστό επιχειρηματία και στοιχηματζή στον οποίο παραχωρεί μια «νέα ΑΕΠΙ»!
Στον αθλητισμό ο κ. Αυγενάκης ενέργησε ως "αυτοφωράκιας" του Ολυμπιακού. Το έγραψε πολύ καλά ο γνωστός και από τους πλέον σοβαρούς αθλητικογράφους Αλέξης Σπυρόπουλος. Η "θυσία" του Αυγενάκη για να δοθεί "μαρς" το φετινό πρωτάθλημα στον Ολυμπιακό είναι ίδια με αυτή του διαιτητή Παπουτσέλη το 1996.
Τότε η αποστολή του ήταν ένα πέναλτι. Το έδωσε και ο ίδιος τελείωσε. Διαγράφηκε από τους πίνακες των διαιτητών. Έμεινε όμως στην ιστορία, γιατί από εκείνη την ημέρα ξεκίνησε η εποχή της "παράγκας" που κράτησε μέχρι το 2016 και τις παρεμβάσεις των FIFA και UEFA.
Ο Αυγενάκης είναι ο Παπουτσέλης του 1996. Μόνο που η "θυσία" του δεν εξυπηρετεί όπως τότε έναν πρόεδρο μιας ομάδας. Αλλά αποκαλύπτει τα "γραμμάτια" μιας κυβέρνησης και του πρωθυπουργού. Αποδεικνύοντας μεγαλοπρεπώς την παράγκα που στήνεται εδώ και επτά μήνες.
