Live τώρα    
20°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
20 °C
19.2°C21.2°C
3 BF 71%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Ασθενής ομίχλη
17 °C
13.6°C19.4°C
2 BF 78%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
18 °C
17.7°C19.4°C
3 BF 67%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Σποραδικές νεφώσεις
25 °C
22.7°C24.8°C
6 BF 33%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
17 °C
16.8°C18.5°C
0 BF 82%
Στο και πέντε / Si vis pacem, para bellum*
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Στο και πέντε / Si vis pacem, para bellum*

Το 1974, στις 20 Ιουλίου, ημέρα Σάββατο, η χουντική κυβέρνηση κήρυξε γενική επιστράτευση, ύστερα από την τουρκική επέμβαση στην Κύπρο. Το ιδιαίτερα ενδιαφέρον στοιχείο ήταν ότι η κύρια αντίδραση της κοινωνίας των πολιτών εκδηλώθηκε με μια έφοδο στα σούπερ μάρκετ - και ιδίως με το άδειασμα των ραφιών από προϊόντα διατροφής.

Στα προσεχή χρόνια, η Ιστορία επρόκειτο να καταγράψει μια ακόμη περίπτωση παραγκωνισμού των διεθνών θεσμών μπροστά στη βία: Ο τουρκικός στρατός έμεινε στην Κύπρο μόνιμα και μάλιστα εγκαθίδρυσε εκεί ένα «κρατίδιο». Όλες οι μετέπειτα εξελίξεις, είτε προέρχονταν από τον ΟΗΕ και το Συμβούλιο Ασφαλείας είτε από μεμονωμένα κράτη πιστά στη διεθνή νομιμότητα, αποδείχθηκαν άκαρπες.

Στις μέρες μας, η Τουρκία φαίνεται πως έχει βάλει πλώρη για την ανασύσταση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Το πρόβλημα είναι ότι αυτή η ανασύσταση -είτε ονοματίζεται «γαλάζια πατρίδα» είτε θεωρείται ότι κατοικεί στα ενδότερα της ψυχής του Προέδρου Ερντογάν- έχει ανάγκη από τα εδάφη άλλων κρατών. Και τούτο γιατί η τουρκική αναπτυξιακή πολιτική δεν βασίζεται σε εντατική χρήση των εγχώριων πόρων και της τεχνολογίας -όπως η Ολλανδία, η Πολωνία και άλλες χώρες της Ευρώπης- αλλά σε εκτατική: Είναι κατά κάποιο τρόπο επανάληψη της Ιστορίας, για την ακρίβεια μια περίπου διδαχή της «μακρο-Ιστορίας», που πρέπει να την ξεχωρίζουμε από την «μικρο-Ιστορία», που είναι απολύτως οικεία σε διπλωμάτες και πολιτικούς.

Πριν από χρόνια παρακολουθούσα στην τηλεόραση ένα ντοκιμαντέρ σχετικά με τη μάχη της Καλλίπολης, που ήταν ένα ατυχές επεισόδιο του 1915 για την Αντάντ. Σημείωσα τότε την υπερηφάνεια και την έπαρση των Τούρκων ιστορικών, μετά από 100 χρόνια, που είχαν κληθεί να καταθέσουν την άποψή τους. Από τότε μέχρι σήμερα αυτή η υπερηφάνεια και η έπαρση έχουν εκθετικά αναπτυχθεί: Μόνο που τότε δεν υπήρχε η Ε.Ε. και μια σειρά λαοί που θα έχουν αντιρρήσεις για την ανασύσταση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας .

Η «ανασύσταση» ως τακτική προϋποθέτει τον διχασμό των γύρω λαών - Ελλήνων, Βουλγάρων, Σέρβων, Σύριων, Αιγυπτίων κ.λπ. Επιπλέον όμως προϋποθέτει και την ουσιαστική είσοδο της πολυπολιτισμικότητας στην νέα κοινωνία των «περιχώρων» και της Δύσης. Και το ερώτημα είναι: Πώς οι πολιτικές που αφορούν το φύλο, τη σχέση των γενεών, το σύστημα παιδείας, τη σχέση με την ομοφυλόφιλη επιθυμία, τη σχέση με το σώμα, θα βρουν έκφραση στο νεοοθωμανικό κράτος, εάν αυτό γίνει -και όπου γίνει- διάδοχη κατάσταση;

* “Αν θες ειρήνη, προετοιμάσου για πόλεμο”

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL