Live τώρα    
22°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
22 °C
20.2°C23.5°C
2 BF 43%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
20 °C
16.6°C22.9°C
2 BF 45%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
17 °C
17.1°C21.5°C
2 BF 64%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
21 °C
20.2°C21.1°C
1 BF 62%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
18 °C
17.9°C17.9°C
0 BF 59%
Διεύρυνση αυτοπεποίθησης και συντροφικότητας
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Διεύρυνση αυτοπεποίθησης και συντροφικότητας

 Στις εκλογές του 2012 μεταφράστηκαν σε ψήφο στον ΣΥΡΙΖΑ η μαζική απογοήτευση και ο οικονομικός πανικός. Στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 αυτό το φαινόμενο κορυφώθηκε ως μια μορφή συμπυκνωμένης ελπίδας, αλλά και κοινωνικής (με εργαλειακά χαρακτηριστικά) ανάθεσης. Ο λαός εξουσιοδοτούσε και «να του σβήσεις την κλήση».

Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015, όμως, ήταν διαφορετικά. Εκτός της επώδυνης διάσπασης του κόμματος, υπήρξε και σχάση με τα περιεχόμενα που παραδοσιακά ενσωμάτωνε η αριστερή ρητορική. Παρ' όλα τα σημαντικά ιδεολογικά προβλήματα, η Αριστερά εκλαμβανόταν μέχρι τότε από το κοινό της ως μια επιτρεπτική συνθήκη, κινηματικά ανοιχτή κι αυτό αρκούσε με την αοριστία του να καλύψει τις αντιφάσεις, την πολυμέρεια στις καταγωγές και τις ιδεολογικές αμηχανίες του μικρού και ποικίλου αριστερού κόμματος. Οι εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015, ως στάδιο της μνημονιακής συμφωνίας του καλοκαιριού και του δημοψηφίσματος, ενείχαν τη ρήξη με αυτά τα περιεχόμενα. Η μεταφυσική τέλειωσε, πάμε στην πιάτσα. Περίπου έτσι. Ο κόσμος, είτε από κεκτημένη ταχύτητα είτε από πλεόνασμα επιείκειας, ανέθεσε εκ νέου στον ΣΥΡΙΖΑ τη διαχείριση του τρίτου Μνημονίου.

Οι εθνικές εκλογές του 2019 ήταν οι κρισιμότερες. Είτε θα αποδεικνυόταν ο ΣΥΡΙΖΑ θνησιγενές εγχείρημα και θα είχαμε ανασχηματισμό του ελληνικού κομματικού τοπίου (με κυρίαρχη πάντοτε την αναμορφωμένη και πολυσυλλεκτική Δεξιά) είτε θα άντεχε.

Η αντοχή, λοιπόν, που επέδειξε δείχνει και εισηγείται. Γιατί οι πρόσφατες εκλογές δεν είχαν να κάνουν ούτε με φαντασιώσεις ούτε με πολιτικές παρθενίες. Το 32% είναι επιλογή απόφασης, όχι αισθήματος. Το κληροδότημα λοιπόν είναι σκληρός ρεαλισμός, μέτρηση των δυνατοτήτων, δουλειά πάνω στα διοικητικά μοντέλα, κτήση ιδεολογικής συνοχής. Τα διάσπαρτα περιεχόμενα πρέπει να συντεθούν. Η «συνυπαρκτική» τεχνική (ο καθένας τον χαβά του σε μια ιδιότυπη εσωκομματική παραλληλία) κλείνει τον κύκλο της. Προσοχή. Δεν εννοώ την έκλειψη των διαφορών, αλλά την προετοιμασμένη και δουλεμένη σύνθεσή τους.

Γιατί δεν είναι δυνατόν το κόμμα να μην ωριμάσει όταν έχουν εξελιχθεί και το κοινό του, και η σχέση του ίδιου με το κοινό του. Στην περίπτωση κυβερνητικών κομμάτων οι προσδοκίες αντικαθίστανται από τις αποφάσεις. Η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ πλέον είναι ζυγισμένη, ενσυνείδητη, έχει διαφορετική ποιότητα από τις προηγούμενες φάσεις. Η διεύρυνση δεν αποτελεί κυρίως ανανέωση στιλ ή προσαρμογή της κομματικής γλώσσας στην αισθητική του παγιωμένου, νέου κοινού. Ούτε βρίσκεται σε σχολαστικά ερωτήματα του τύπου «πόση Αριστερά θα έχει το μείγμα». Το επίδικο είναι η αφομοίωση του πραγματικού ως αρχιτεκτονικού στοιχείου της παραγόμενης πολιτικής.

Η κατασκευή πολιτικής επί πεδίου και όχι επί αόριστης επιθυμίας. Αυτό φαίνεται απλό (σπάσαμε πολλές φορές τα μούτρα μας στην πραγματικότητα. Ε, ας την αντικρίσουμε επιτέλους). Δεν είναι απλό. Η κριτική αφομοίωση του πραγματικού, η σύνθεση πολιτικών, όχι εξουσιαστικής αναπαραγωγής, αλλά μεταρρύθμισης, ανακαίνισης, εξυγίανσης, ανανέωσης της παλαιοκομματικής μούχλας που αναβιώνει με την παρούσα κυβέρνηση είναι και σύγκρουση με έναν διαμορφωμένο λαϊκό κυνισμό και μια εργαλειακή κουλτούρα. Αυτή είναι η βαθιά Δεξιά που διακαθορίζει συχνά και τον εαυτό μας και θέτει τους όρους του πολιτικού μας διαβήματος.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL