Συνέντευξη στον Κώστα Παπαγιάννη
* Πώς είδατε τις πρώτες κινήσεις της κυβέρνησης σε σχέση με τη διαχείριση του προσφυγικού - μεταναστευτικού; Ποιο είναι το κλίμα στα όργανα της Ε.Ε. και το Ευρωκοινοβούλιο γι' αυτές τις πρωτοβουλίες;
Είναι παταγώδης η αποτυχία της Δεξιάς και στο προσφυγικό. Εκκωφαντική. Είναι φανερό πλέον στον καθέναν ότι ο κ. Μητσοτάκης και το κόμμα του δεν είχαν καμία επεξεργασμένη θέση για λύση στο ζήτημα. Μόνο δυνατούς «παπαγάλους» στα μέσα ενημέρωσης που ελέγχει - ή τον ελέγχουν. Είναι όμως απόρροια ή μάλλον καλύτερα συνέχεια της ακροδεξιάς ατζέντας που υλοποιεί το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα τόσο εντός Βρυξελλών όσο και στις χώρες που έχει την κυβερνητική ευθύνη.
Η άποψη και η ρητορική για εισβολείς, απειλή του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής και ανάγκη προστασίας του (αλλά και, στη νεότερη έκδοση, «προώθηση», δηλαδή εξαγωγή του σε τρίτους) φωτογραφίζει τις πιο ακραίες και εφιαλτικές στιγμές στην Ιστορία της Ευρώπης.
Είναι, κατά τη γνώμη μου, πολιτικό λάθος να απομονώνουμε την πολιτική Μητσοτάκη από την πολιτική Φον Ντεν Λάιεν.
Είναι λάθος να απομονώνουμε το αφήγημα της ελληνικής δεξιάς από την πρόσφατη ανιστόρητη εξίσωση σοσιαλισμού - ναζισμού.
Είναι ιστορικό λάθος να μην βλέπουμε ότι υπάρχει μια οργανωμένη ακραία Δεξιά με κυβερνητική εξουσία - και με το ίδιο ιδεολόγημα, που ξεκινά από τις ΗΠΑ και φτάνει στις χώρες του Βίσενγκραντ, με σταθμό ανεφοδιασμού τις Βρυξέλλες και την οργανωμένη «Μαύρη Συμμαχία».
Ό,τι πιο αντιδραστικό σκέφτεται η επίσημη Ακροδεξιά, το φέρνει ως πρόταση και θέση η πιο «σοβαρή» Δεξιά. Και κερδίζει πλειοψηφίες και αποφάσεις, πολλές φορές και από συντηρητικά τμήματα των Σοσιαλιστών, των Πρασίνων και των «5 Αστέρων».
* Ποια είναι η εκτίμησή σας για το αίτημα για μετεγκατάσταση προσφύγων στις άλλες χώρες της Ε.Ε.; Τι θα πρέπει να κάνει, κατά τη γνώμη σας, η κυβέρνηση για να αυξήσει την πίεση προς τις άλλες χώρες - μέλη;
Στο προσφυγικό ζήτημα, Μητσοτάκης και Χρυσοχοΐδης έχουν να επιδείξουν απάνθρωπο συνωστισμό ανθρώπων στα νησιά, σε μόλις τρεις μήνες. Οι 5.000 άνθρωποι στη Μόρια έχουν γίνει ήδη 17.000. Έχουμε τρεις νεκρούς και έναν νέο νόμο, τον οποίο όλες οι διεθνείς οργανώσεις καταγγέλλουν. Οι σύμμαχοι της ελληνικής Δεξιάς σηκώνουν ακόμα πιο ψηλά τείχη στις εκκλήσεις για φιλοξενία ακόμα και ασυνόδευτων παιδιών.
Πάντως αξίζει να σημειωθεί ότι στην πρόσφατή του επίσκεψη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την αρμόδια επιτροπή LIBE, ο πρώην υπουργός του κ. Σημίτη και νυν υπουργός του κύριου Μητσοτάκη Μιχάλης Χρυσοχοΐδης δέχτηκε κριτική για τη φιλοσοφία του νέου νόμου, τόσο από τους Φιλελεύθερους όσο και από τους Σοσιαλιστές και τους Πράσινους. Οι μόνοι που κινήθηκαν παράλληλα με τις απόψεις της ελληνικής κυβέρνησης ήταν οι ακροδεξιοί της «Ταυτότητας και Δημοκρατίας» και οι σύμμαχοί τους.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι η αρμόδια για το θέμα, γενική διευθύντρια του Τμήματος Μετανάστευσης και Εσωτερικών Υποθέσεων της Κομισιόν, Παρασκευή Μίχου, σε ερώτησή μας αν θεωρεί ότι ο νέος νόμος θα φέρει καλύτερες μέρες, εξέφρασε επισήμως «επιφυλάξεις».
* Ποια είναι η άποψή σας για τα πρώτα, αντιδραστικά μέτρα της κυβέρνησης, ιδιαίτερα όσα αφορούν τα δικαιώματα και την εργασία; Αισθάνεστε ότι η Ν.Δ. αποκλίνει από τα ευρωπαϊκά δεδομένα στα ζητήματα αυτά;
Οι πρώτες κινήσεις της κυβέρνησης αποκαλύπτουν τον ταξικό προσανατολισμό της. Αν προσπεράσουμε το σύντομο ανέκδοτο περί «προστασίας της -λεγόμενης- μεσαίας τάξης», που φάνηκε στον πρόσφατο αναπτυξιακό νόμο (ακόμα και το μέτρο για τις περισσότερες δόσεις αποπληρωμής χρεών συνοδεύτηκε από αύξηση του επιτοκίου), η πολιτική απέναντι στους εργαζομένους είναι άκρως επιθετική.
Χτυπά αυτό που φοβάται: την οργανωμένη παρέμβαση των εργαζομένων στα σωματεία και τα συνδικάτα τους. Χτυπά τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, δημιουργώντας νέο κλίμα Μεσαίωνα στις εργασιακές σχέσεις. Πριμοδοτεί την ανεξέλεγκτη δράση εργοδοτών και εργολάβων.
Η Ν.Δ. δεν αποκλίνει από τα ευρωπαϊκά δεδομένα στα ζητήματα της εργασίας. Είναι γρανάζι μιας πολιτικής που θέλει να δημιουργήσει μια φτηνή, πολιτικά ανερμάτιστη και χωρίς δικαιώματα εργατική «μάζα».
Η Ελλάδα, με την κυβέρνηση της Δεξιάς, κάνει και σ’ αυτό το θέμα επανεκκίνηση της πολιτικής της. Μιας πολιτικής που σταμάτησε με τη λαϊκή εντολή του 2015. Η χώρα ξαναγίνεται το εργαστήριο των πιο ακραίων, νεοφιλελεύθερων πολιτικών.
* Πώς βλέπετε την πορεία ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ; Ποια μηνύματα λαμβάνετε από τους πολίτες; Τι πρέπει να προσεχθεί στη διαδικασία αυτή ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να μπορέσει να διευρύνει την κοινωνική του επιρροή;
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η μεγάλη πολιτική δύναμη της Αριστεράς στην Ευρώπη. Έχει την αγωνιστικότητα, τον κόσμο αλλά και εκτεταμένη πείρα διακυβέρνησης σε περίοδο κρίσης. Στην προκειμένη περίπτωση, η γκρίνια είναι πολύ κακός σύμβουλος. Αλλά και ο εγωισμός. Ότι κάποιοι από εμάς κατέχουν την απόλυτη αλήθεια του ορθού δρόμου προς τις κοινωνικές αλλαγές και το όνειρό μας, που είναι ο σοσιαλισμός.
Η Αριστερά, όπως έλεγε ο Μπρεχτ, πρέπει να ακούει. Πόσο μάλλον ο αριστερός. Να αντιλαμβάνεται, να συνθέτει και να δημιουργεί συνθήκες συμπόρευσης και συμμαχιών σε κάθε μέτωπο. Για τις μεγάλες αλλαγές και τους μεγάλους μας στόχους, το κόμμα δεν μπορεί να είναι κλειστό, φοβικό και να φαντάζει «σέχτα διανοουμένων» ή «διακεκριμένων».
Κόμμα είναι το κάθε μέλος, συντρόφισσα ή σύντροφος, πρωτοπόρος στον χώρο του. Στη γειτονιά, στον σύλλογο, στο εργοστάσιο, στο γραφείο, στο πανεπιστήμιο.
Είναι φανερό ότι, για τους μεγάλους μας στόχους και τα όνειρά μας, που σ’ αυτά έχει επενδύσει ένα μεγάλο ποσοστό του ελληνικού λαού, χρειαζόμαστε στις τάξεις μας τους ανθρώπους. Να φέρουν νέο ενθουσιασμό, νέα σκέψη, νέες πρωτοβουλίες.
Δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα από το άνοιγμα του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία. Γιατί εμείς έχουμε μια στέρεη βάση δεδομένων: τους αγώνες της Αριστεράς και τις βιβλιοθήκες μας.
