Ήταν παραμονές της επετείου του Πολυτεχνείου όταν η αστυνομία του Μιχαλή Χρυσοχοΐδη αποφάσισε να μπουκάρει στην ΑΣΟΕΕ για να προστατεύσει το πανεπιστήμιο από τους φοιτητές που είχαν συγκεντρωθεί εκεί για να κρατήσουν τη σχολή ανοιχτή σε πείσμα του προληπτικού λοκ - άουτ που είχαν κηρύξει οι πρυτανικές αρχές. Η επέμβαση της αστυνομίας είχε συνοδευτεί από συλλήψεις και εντυπωσιακές εικόνες καταστολής που έρχονταν να επιβεβαιώσουν το δόγμα «νόμος και τάξη» του σχεδόν μόνιμου υπουργού Προστασίας του Πολίτη των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., χάρη στο οποίο, όπως ο ίδιος δηλώνει, οι αστυνομικοί χειροκροτούνται μαζικά και αυθόρμητα απ’ όπου περνάνε.
Τέσσερις μήνες μετά, η υπόθεση εκείνη έληξε με την πανηγυρική αθώωση των συλληφθέντων φοιτητών, τόσο του Δημήτρη Καστρινάκη (φοιτητή Ιατρικής) που είχε συλληφθεί έξω από την ΑΣΟΕΕ κατά τα γεγονότα όσο και του Γιάννη Παχάκη (φοιτητή του Τμήματος Χημικών Μηχανικών στο Πολυτεχνείο) που σε μια επιχείρηση που θύμιζε πραγματικά άλλες εποχές, είχε συλληφθεί στις 9 το βράδυ εκείνης της ημέρας κάτω από το σπίτι του. Η αθωωτική απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου ήρθε να ακολουθήσει την πρόταση του εισαγγελέα, η οποία ήταν επίσης αθωωτική και για τους δύο φοιτητές.
Ωστόσο, πριν ακόμα από την απόφαση του δικαστηρίου, από την οποία προκύπτει και με τη βούλα η άδικη και αυθαίρετη καταστολή των φοιτητών εκείνη τη μέρα, συνολικά η διαδικασία της δίκης αποτέλεσε ένα Βατερλό για την αστυνομία, οι μάρτυρες κατηγορίας της οποίας, είτε σε μια απόπειρα επίδειξης δύναμης είτε από αφέλεια και άγνοια των νόμων, παρουσιάστηκαν στο δικαστήριο ουσιαστικά για να ομολογήσουν ότι άσκησαν απρόκλητη βία. Πιο συγκεκριμένα, αναφερόμενος στη σύλληψη του Δ. Καστρινάκη, ο αστυνομικός μάρτυρας κατηγορίας ανέφερε ότι συνελήφθη μετά από επιχείρηση της αστυνομίας με χημικά εναντίον... σαράντα ατόμων, τα οποία «δεν είχαν διαλυθεί» μετά το πρώτο κύμα καταστολής. Όπως ανέφερε ο αστυνομικός, ο Καστρινάκης του απευθύνθηκε μετά τη ρίψη των χημικών λέγοντάς του «ελάτε», το οποίο, όπως δήλωσε, ήταν... απειλή. Σε ερώτηση αν συλλαμβάνει όποιον πολίτη του λέει «ελάτε» κι αν αντιστάθηκε κατά τη σύλληψή του, ο αστυνομικός απάντησε ότι ο κατηγορούμενος «δεν συνεργαζόταν» και έκλεισε με την εκπληκτική φράση «πρώτα τον χτύπησα και μετά αντιστάθηκε» - φράση η οποία δεν αποκλείεται να μείνει παροιμιώδης στις αναφορές για την αυθαίρετη κρατική καταστολή. Όσο για τον Γ. Παχάκη, οι μάρτυρες κατηγορίας αστυνομικοί είπαν ότι «δεν έκανε τίποτα, αλλά ήταν εκεί».
Η αθωωτική απόφαση του δικαστηρίου έγινε δεκτή με θερμά και παρατεταμένα χειροκροτήματα και συνθήματα από τους συγκεντρωμένους αλληλέγγυους, που πάντως δεν έχουν λόγο να πιστεύουν ότι η απόφαση αυτή θα περιορίσει την κρατική καταστολή στις σχολές. Ήταν περίπου την ίδια ώρα άλλωστε που στην αυλή της ΑΣΟΕΕ αστυνομικός έβγαζε το υπηρεσιακό του περίστροφο και το έστρεφε προς το μέρος των φοιτητών...
