Live τώρα    
18°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
18 °C
14.5°C19.6°C
3 BF 59%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Σποραδικές νεφώσεις
16 °C
13.5°C17.7°C
1 BF 73%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
17 °C
14.3°C16.6°C
2 BF 63%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
16 °C
14.8°C18.0°C
1 BF 58%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
16 °C
16.3°C16.3°C
1 BF 65%
ΜΙΚΡΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΑΠΟ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ Κ. ΒΑΡΝΑΛΗ / "Μεγάλος χιουμορίστας και ερωτικός"
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

ΜΙΚΡΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΑΠΟ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ Κ. ΒΑΡΝΑΛΗ / "Μεγάλος χιουμορίστας και ερωτικός"

«Δεν ξέρω αν αυτό το είπε σε μένα ή σε άλλον. Όπως έξυνε τα μολύβια του κι έσβηνε κι έγραφε, μια θαυμάστριά του έσκυψε από πάνω από το χρονογράφημά του. Τότε, εκείνος με τη χούφτα του σκέπασε το κείμενο. ‘Μα, γιατί το σκεπάζετε;’, τον ρώτησε. ‘Κι εσύ, κορίτσι μου, σκεπασμένο το έχεις’, της απάντησε».

«Ήταν μεγάλος χιουμορίστας και ερωτικός. Πώς μπορεί να μην είναι ερωτικός ο Βάρναλης;» δηλώνει στην “Αυγή” ο συγγραφέας, ποιητής και πρώην δημοσιογράφος στην “Αυγή” και τα “Νέα”, Μήτσος Κασόλας, που τον είχε γνωρίσει. Υπήρξε ένας από τους πολλούς μαθητές του. Όχι με τη στενή έννοια του όρου, αλλά μ’ εκείνη της επιρροής που ασκούσε μέσα από το έργο του ο μεγάλος ποιητής. «Αγαπούσα πολύ την ποίησή του. Την ήξερα απ’ έξω. Δεν ήμουν ο μόνος, ήταν πάρα πολλοί άνθρωποι», μας λέει.

Χαρακτηριστικός είναι ακόμη ο διάλογος που είχαν με τον Βάρναλη σ’ ένα λεωφορείο για την Καισαριανή, τον οποίο είχε καταγράψει παλιότερα στην εφημερίδα:

«Ευτύχισα στη ζωή μου να γνωρίσω τον Βάρναλη. Την πρώτη φορά μέσα στο λεωφορείο της Καισαριανής, όπου του πρόσφερα τη θέση μου. ‘Καθήστε, κύριε Βάρναλη’. Οι επιβάτες γύρισαν με περιέργεια και τον κοιτούσαν και κάποιοι ξεστόμισαν: ‘Ο Βάρναλης!’. ‘Αυτός είναι ο Βάρναλης!’.

- Μου λέει, πού σε ξέρω εσένα;

- Δεν με ξέρετε εσείς, δάσκαλε, του λέω. Εγώ σας ξέρω.

- Κι από πού, παιδί μου;

- Από τα έργα σας κι από φωτογραφίες σας. Χαμογέλασε. Όταν κατεβήκαμε, μού 'δωσε το χέρι του κι εγώ τό 'σφιξα δυνατά.

- Πολύ δύναμη έχεις, βρε παιδί μου. Είσαι νέος, βλέπεις, εσύ... Εγώ έχασα τη δύναμή μου πια.

- Δεν την έχασες, δάσκαλε, εσύ την έβαλες μες στο έργο σου.

- Λες, μωρέ παιδί μου, λες; Και με κοιτούσε ολόισα. Πήγα κάτι να πω και τελικά κούνησα το κεφάλι μου καταφατικά. Δεν βρήκα λόγια, ξαφνιάστηκα, από το ‘λες μωρέ παιδί, λες;’ ενός αναμφισβήτητα μεγάλου».

18 Σεπτεμβρίου 1964. Ο Μήτσος Κασόλας ήταν τότε 28 χρονών και είχε επισκεφθεί στο σπίτι του τον Βάρναλη για να του παραδώσει τις «Μικρές μαρτυρίες» του, την πρώτη του ποιητική συλλογή. «Είχα πάει το απόγευμα εκείνης της ημέρας για να του τη χαρίσω. Να είσαι νέος και να δώσεις στον Βάρναλη ποιήματά σου είναι μεγάλη τιμή για εσένα. Με δέχτηκε με ευγένεια και αργότερα με ρώτησε ‘πού ήσουν; γιατί εμένα με κάλεσαν στους γάμους της Βασίλισσας, αλλά δεν πήγα. Προτίμησα να πάω να δω τη Νανά (τη Νανά Καλιανέση που είχε τον Κέδρο). Γελάσαμε. ‘Όμως εγώ πήγα, δάσκαλε’».

Είχε πάει ως οπερατέρ, για να κινηματογραφίσει το γεγονός. Εκεί συνέβη ένα απρόοπτο. «Δάσκαλέ μου, έσκυψα να πάρω ένα πλάνο από κάτω προς τα πάνω. Κι έτσι όπως φύσηξε αέρας, είδα και το βρακί της Άννας Μαρίας. ‘Ε και τι χρώμα είχε’. 'Κόκκινο είχε’. ‘- Ε, τότε, αφού είδες το βρακί της βασίλισσάς μας, είδες και τον κώλο της και τα ποιήματά σου θά 'ναι καλά. Άσ' τα, θα τα διαβάσω’.

«Δεν ήταν τα πράγματα όπως σήμερα, που δίνεις σε κάποιον το βιβλίο σου και δεν απαντάει ποτέ», σημειώνει ο Μήτσος Κασόλας. «Τότε χάριζες τα βιβλία σου σε ανθρώπους του πνεύματος κι αυτοί απαντούσαν. Το άλλο ήθος της Αριστεράς, η οποία το έχει χάσει σήμερα», προσθέτει.

Από εκείνη τη μέρα, στο σπίτι του Βάρναλη, θυμάται ακόμη έναν διάλογο. «Συγχαρητήρια, του λέω, δάσκαλε, και για το βραβείο Λένιν που πήρατε (ήταν βραβείο αντίστοιχο του Νόμπελ για τις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού).’ ‘Α, να ’ταν κι άλλο. Το 'φαγα αυτό’. ‘Πώς, δηλαδή, το φάγατε, δάσκαλε;’ - ‘Είχαμε βάλει τα λεφτά του βραβείου σε μία βαλίτσα κάτω από το κρεβάτι μου. Την τράβαγα εγώ κάθε τόσο, την τράβαγε η γυναίκα, άντε να παίρνω εγώ, άντε να παίρνει εκείνη, τον τελειώσαμε τον Λένιν. Τον φάγαμε’».

Μία ακόμη ιστορία που θυμάται συνέβη έξω από την πολυκατοικία που έμενε ο Βάρναλης. «Κατέβαινε από το σπίτι του κάτω στον δρόμο. Τότε ακόμη ήταν χωματόδρομοι. Κάποιοι πιτσιρικάδες που παίζανε, ήταν χωρισμένοι σε δύο ομάδες και αγωνίζονταν ποιος θα έπαιρνε τη βασίλισσα. Βγαίνοντας ο Βάρναλης κλώτσησε, χωρίς να το θέλει, την πέτρα που υποτίθεται ήταν η βασίλισσα. ‘Μα, τυφλός είσαι, ρε γέρο; Δεν είδες ότι πάτησες τη βασίλισσα;’, του είπαν τα παιδιά. ‘Δεν το ήξερα ότι ήταν βασίλισσα, με συγχωρείτε’, τους απάντησε και άκουσε πίσω του: ‘ο βλάκας πίστεψε ότι η πέτρα ήταν η βασίλισσα’».

Ο Βάρναλης σύχναζε συχνά στον Κέδρο, όπως πολλοί ακόμη σπουδαίοι ποιητές και λογοτέχνες. «Κάποια στιγμή λέει στη Νανά Καλλιανέση: ‘Άμα πεθάνω, δεν θα ’ρχεσαι πίσω από το φέρετρό μου. Μπροστά από το φέρετρό μου θα είσαι.’ - ‘Γιατί, ρε ξεκουτιασμένε;’ - ‘Για να βλέπω τα ωραία σου καπούλια!’. Ήταν πολύ πνευματώδης». Αλλά και γενναιόδωρος με τους συναδέλφους του. Όπως θυμάται ο Μ. Κασόλας, «ο Βάρναλης είχε πει στον Νίκο Καββαδία ‘είσαι σπουδαίος ποιητής κι αφού δεν μιλάνε οι άλλοι για σένα, να μιλήσεις εσύ για τον εαυτό σου’. Καταλαβαίνεις τη μεγαλοσύνη του. Ήταν μεγάλος όμως και ο Καββαδίας, που δεν μίλησε ποτέ για τον εαυτό του."

Καταλήγοντας, ο Μήτσος Κασόλας αναφέρει ότι ο ποιητής ήταν ακόμη γνωστός ως «Ο Βάρναλης με τη σβηστήρα. Είχε δύο-τρία μαύρα μολύβια, όχι στυλό, και μία σβηστήρα. Έγραφε κι έσβηνε. Έσβηνε κι έγραφε...».

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL