Έχουμε δει πολλά πολιτικά θρίλερ στο σινεμά, αλλά το αληθινό, που διαδραματίστηκε πρώτα στην Ίμπιζα και μετά στη Βιέννη μέσω Μονάχου και Αμβούργου, ξεπερνάει σε σασπένς τα περισσότερα. Η ιστορία εν συντομία για όσους δεν την παρακολούθησαν το σαββατοκύριακο: Κάποιος έστειλε πριν από λίγες μέρες ένα βίντεο στο γερμανικό περιοδικό "Spiegel" και την εφημερίδα "Sueddeutsche" του Μονάχου, στο οποίο εμφανίζεται ο ηγέτης της αυστριακής Ακροδεξιάς και αντικαγκελάριος Χάιντς Κρίστιαν Στράχε και το δεξί του χέρι Γιόχαν Γκουντένους να τα πίνουν και να παζαρεύουν με μια Ρωσίδα, ανιψιά δυνάμει επενδυτή, το πώς θα αλληλοβοηθηθούν. Η μεν Ρωσίδα θα χρηματοδοτούσε αυστριακά μίντια ώστε αυτά να ενισχύσουν το FPOe -κατά προτίμηση αγοράζοντας την πανίσχυρη λαϊκή εφημερίδα "Kurier"- ο δε Στράχε θα ανταπέδιδε τη χάρη φροντίζοντας να δίνονται δημόσια έργα σε εταιρείες που συνεργάζονται με τον επενδυτή. Η συνάντηση έγινε το φθινόπωρο του 2017, έναν μήνα πριν από τις βουλευτικές εκλογές στην Αυστρία, το όλο έργο ήταν παγίδα, ωστόσο η προθυμία των Στράχε και Σία να προχωρήσουν σε μια τέτοια συμφωνία ήταν αποκαλυπτική. Και σε κατάφωρη αντίθεση με τα “καθαρά χέρια” που δήλωναν ότι έχουν οι ακροδεξιοί. Οι δημοσιογράφοι του "Spiegel" και της "Sueddeutsche" ερεύνησαν εξονυχιστικά το βίντεο, πείστηκαν ότι είναι γνήσιο και δημοσίευσαν τα επίμαχα σημεία του. Ο Στράχε υποχρεώθηκε σε παραίτηση, ο κυβερνητικός συνασπισμός στην Αυστρία περίπου διαλύθηκε και ο -δεξιός- καγκελάριος Σεμπάστιαν Κουρτς ζήτησε να γίνουν πρόωρες εκλογές. Πιθανότατα στις αρχές Σεπτεμβρίου.
Το ερώτημα είναι με τι είδους κυβέρνηση θα πορευτεί η Αυστρία μέχρι τότε. Ο Κουρτς στη δημόσια δήλωση που έκανε χθες το μεσημέρι απέφυγε να δεσμευτεί. Τόνισε, ωστόσο, ότι στόχος του κόμματός του είναι η συνέχιση της έως τώρα πορείας, καθώς “υπάρχει στήριξη 100%” από τα όργανα του Λαϊκού Κόμματος στο πρόσωπό του. Προφανώς, ελπίζοντας να κερδίσει ψηφοφόρους από την Ακροδεξιά -που για την ώρα φαίνεται “λαβωμένη” από το σκάνδαλο στην Ίμπιζα-, ο Κουρτς, αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος της δήλωσής του στο να εκθειάζει το κυβερνητικό του έργο, κυρίως “τον αγώνα κατά της παράνομης μετανάστευσης”. Άλλωστε το θέμα, κατά τον Κουρτς, είναι να μην επικρατήσουν στην Αυστρία και την Ε.Ε. οι προοδευτικές δυνάμεις που επιβουλεύονται τη... χριστιανική Ευρώπη.
Τα ερωτήματα και οι επιπτώσεις
Εδώ τελειώνουν τα γεγονότα και αρχίζουν τα ερωτήματα, οι αναλύσεις - κι ένα τεράστιο κύμα συνωμοσιολογίας. Το ενδιαφέρον είναι ότι σχεδόν κανείς δεν αμφισβητεί τη... ροπή της Ακροδεξιάς προς τον ασφυκτικό έλεγχο των μέσων ενημέρωσης - και στο μέτρο του δυνατού το “φίμωμα” κάθε κριτικής φωνής. Ο Στράχε λέει στο επίμαχο βίντεο ότι ο Όρμπαν δείχνει τον δρόμο...
Ωστόσο, επιτακτικό είναι το ερώτημα γιατί εμφανίστηκε τώρα το βίντεο, σχεδόν δύο χρόνια μετά - κι αν αυτό έγινε επίτηδες στην τελική ευθεία των ευρωεκλογών. Οι συντάκτες της "Sueddeutsche" υποστηρίζουν ότι ναι μεν υποθέτουν ότι η πηγή τους έχει τους δικούς της στόχους -δεν ξέρουν ποιους-, εκτίμησαν δε ότι το δημόσιο συμφέρον επέβαλε τη δημοσιοποίηση, αμέσως μετά τη βεβαίωση της γνησιότητας, η οποία κατέστη δυνατή πριν από τις ευρωεκλογές: “Αισθανόμαστε δεσμευμένοι στη δημοκρατία και την ελευθερία του Τύπου και δεν θέλουμε χώρες στις οποίες πολιτικοί όπως ο Στράχε ή ο Όρμπαν τη στραγγαλίζουν” σημειώνει ο σχολιαστής της εφημερίδας Κουρτ Κίστερ.
Εννοείται ότι η χρονική στιγμή της δημοσιοποίησης, τα -“συστημικά” και γερμανικά- μέσα που την έκαναν και η παρουσία της Ρωσίδας ανιψιάς χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον τόσο από τον Στράχε όσο και από τη “μαύρη” διεθνή στην Ευρώπη για να μιλήσουν για διαρκή εκστρατείας λάσπης από τον “ψεύτη Τύπο”, για συνωμοσίες εναντίον των πατριωτικών κομμάτων, για ανάμειξη μυστικών υπηρεσιών και βεβαίως για παραβίαση νόμων κατά την λήψη του βίντεο.
Η αλήθεια είναι, πάντως, ότι τα ακροδεξιά κόμματα στην Ευρώπη, αν και στην πλειονότητά τους μη κυβερνητικά -άρα χωρίς τη δυνατότητα να μοιράζουν κατά βούληση δημόσια έργα- εμπλέκονται συνεχώς σε σκάνδαλα παράνομης κομματικής χρηματοδότησης, διασπάθισης πόρων του Ευρωκοινοβουλίου κ.ά. Ωστόσο, η μόνιμη γραμμή άμυνάς τους είναι ότι τους επιβουλεύονται και προβάλλουν fake news τα μέσα ενημέρωσης - και ώς έναν βαθμό πείθουν την εκλογική πελατεία τους. Κι αν το “σκάνδαλο Ίμπιζα” σήμανε το τέλος της καριέρας του Στράχε, δεν θα δρομολογήσει απαραίτητα και τη συρρίκνωση του FPOe. Ούτε πρόκειται να ανακόψει τη φόρα της Ακροδεξιάς εκτός Αυστρίας.
