Το πρώτο που σου κάνει εντύπωση στο Ροβανιέμι είναι το «χοντρό» κρύο. Αν και βρίσκεσαι κοντά στον Αρκτικό Κύκλο, η χαμηλή θερμοκρασία είναι ανεκτή και εφόσον φοράς μάλλινα, δεν σε περονιάζει, τουλάχιστον τις λίγες ώρες που φτάνει μέχρι εκεί το φως του ήλιου. Το δεύτερο που σε εντυπωσιάζει είναι ο επαγγελματισμός με τον οποίο οι Φινλανδοί υπηρετούν και καλλιεργούν τον μύθο για τον δικό τους Αϊ - Βασίλη. Ένας επαγγελματισμός που επιβάλλει να επιλέγονται προσεκτικά οι υπάλληλοι οι οποίοι υποδύονται τον άγιο με βάρδιες, υποδέχονται τα παιδιά και τους μεγάλους, δίνουν συνεντεύξεις σε δημοσιογράφους κατόπιν συνεννόησης.
Ο άγιος που με υποδέχθηκε στην καλύβα του, μέσα στα χιόνια, ήταν παιδοψυχολόγος. Το σκηνικό είχε ετοιμαστεί με προσοχή για τις ανάγκες του τηλεοπτικού ρεπορτάζ, που ξέφυγε γρήγορα από τα τετριμμένα και έφτασε μέχρι τα δώρα για τα παιδιά της Παλαιστίνης, του Ιράκ, του Αφγανιστάν. «Από πού είσαι Αϊ - Βασίλη; Έρχεσαι από την Καισάρεια ή από το Ροβανιέμι; Πού είναι το σπίτι σου;» τον ρώτησα. «Το σπίτι μου είναι μέσα στην καρδιά των παιδιών που πιστεύουν σε μένα και με περιμένουν» απάντησε χαμογελώντας πίσω από τη λευκή γενειάδα του, πριν ανεβούμε στο έλκηθρό του με τους τάρανδους για να κάνουμε γυρίσματα στο διπλανό χιονισμένο δάσος με την ειδική σήμανση της διαδρομής, ξεχωριστά από τους σκιέρ και τα μηχανικά έλκηθρα. Κι αν αυτό το ταξίδι στη Λαπωνία ήταν για εμένα μια ανάσα ανάμεσα σε άλλα, πιο δύσκολα ρεπορτάζ, φαντάζομαι την έξαψη μικρών και μεγάλων σήμερα, αφού το χωριό του Αϊ - Βασίλη αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους πόλους έλξης τουριστών στον κόσμο.
Δεν κάνω διαφήμιση στο Ροβανιέμι, εξάλλου δεν την έχει ανάγκη. Προσπαθώ να αναδείξω τη σημασία που έχει η καλή οργάνωση για την πώληση ενός τουριστικού προϊόντος.
Τη δεκαετία του '30 το Ροβανιέμι ήταν μια κωμόπολη 6.000 κατοίκων. Η Φινλανδία αρχικά απέκρουσε τη σοβιετική επίθεση το 1939 και στη συνέχεια συντάχθηκε με τη ναζιστική Γερμανία. Πριν υποχωρήσουν οι Γερμανοί, το 1944, ισοπέδωσαν την πόλη. Μέσα στην επόμενη δεκαετία οι Φινλανδοί άρχισαν την ανοικοδόμηση στο πλαίσιο ενός ευρύτερου σχεδίου για τη Λαπωνία. Στην υλοποίηση του σχεδίου είχαν την άμεση και έμμεση βοήθεια της Ουάσιγκτον. Το 1950, η Έλινορ Ρούζβελτ, χήρα του Αμερικανού Προέδρου, θέλησε να επισκεφτεί τον Αρκτικό Κύκλο. Για χατίρι της οι Φινλανδοί κατασκεύασαν ένα ξύλινο σπιτάκι έξω από το Ροβανιέμι τη φιλοξένησαν «πάνω στον Αρκτικό Κύκλο», αν και αυτό δεν ήταν απόλυτα ακριβές. Το σπιτάκι έγινε γρήγορα ατραξιόν, όχι μόνο για τους ντόπιους αλλά και τους ξένους, ανάμεσα τους ηγέτες όπως ο Λεονίντ Μπρέζνιεφ και η Γκόλντα Μεΐρ. Στα μέσα της δεκαετίας του '80 ο τουρισμός είχε αναπτυχθεί τόσο, ώστε οι Φινλανδοί αποφάσισαν να φτιάξουν αυτό που έγινε γνωστό ως το χωριό του Αϊ - Βασίλη, παντρεύοντας τους δικούς τους μύθους για τον Γιααλοπούκι (ένα ξωτικό - τιμωρό) με την καλοκάγαθη φιγούρα (ντυμένη στα χρώματα της Coca - Cola).
Εκεί που κάποτε βρισκόταν το αεροδρόμιο της Λουφτβάφε, υπάρχει σήμερα το «αεροδρόμιο του Αϊ - Βασίλη». Γύρω από την καλύβα της Έλινορ Ρούζβελτ κατασκευάστηκαν πολλά ξύλινα σπίτια που αποτελούν το «χωριό του Αϊ - Βασίλη». Το υπόγειο θεματικό πάρκο με το εργαστήρι των ξωτικών που φτιάχνουν τα δώρα δεν είναι παρά ένα μετασκευασμένο πυρηνικό καταφύγιο, κατάλοιπο του Ψυχρού Πολέμου.
Αυτό που κρατώ μυστικό είναι τι δίνει ο άγιος στους ταράνδους του για να πετούν στον ουρανό. Ας μείνει κάτι κρυφό από τη μαγεία των εορτών. Χο, χο, χο! Καλά Χριστούγεννα!
