Μια βαριά σκιά πλανιέται πάνω από την εξέγερση σε δόσεις στην πλατεία Ταχρίρ. Η σκιά της απουσίας των γυναικών. Αν δείτε αυτές τις μέρες τα πλάνα από τις χιλιάδες των ανθρώπων που μαζεύονται στο Κάιρο, που αρχίζει να μοιάζει με θέατρο εμφυλίου πολέμου, προσέξτε ότι αυτή τη φορά απουσιάζουν σχεδόν απόλυτα οι γυναίκες. Όχι επειδή φοβούνται τα δακρυγόνα ή τις πλαστικές σφαίρες - αυτά υπήρχαν και πέρσι, όταν οι Αιγύπτιοι έδιωξαν τον Μουμπάρακ. Αλλά επειδή φοβούνται τους ομαδικούς βιασμούς, το νέο όπλο που χρησιμοποιούν συστηματικά σκοτεινές ομάδες -κάποιοι Αδελφοί Μουσουλμάνοι; κάποιοι ακόμη πιο φανατικοί ισλαμιστές; ή μήπως άνθρωποι του «βαθέος κράτους»;- για να κλείσουν τις γυναίκες στα σπίτια τους.
Από την αρχή του μήνα, τουλάχιστον 100 ομαδικοί βιασμοί καταγγέλθηκαν, συνεπώς είναι πολύ περισσότεροι, αφού ακόμη και στις «προηγμένες» κοινωνίες τα θύματα του βιασμού φοβούνται και ντρέπονται να καταγγείλουν τους βιαστές τους, πόσο μάλλον στη χώρα που η αστυνομία και ο στρατός κάνουν ακόμη τεστ παρθενίας.
Μπουλούκια ανδρών, σαφώς οργανωμένα, περικυκλώνουν γυναίκες στην πλατεία Ταχρίρ, έφηβες, μαμάδες και γιαγιάδες, κουκουλωμένες με μαντίλα ή ντυμένες με τι-σερτ, ντόπιες και ξένες, τις σέρνουν στα στενά και τις βιάζουν. Η αστυνομία κλείνει τα μάτια. Οι «πνευματικοί ηγέτες» υποστηρίζουν ότι τα θύματα τα θέλουν, αφού δεν έχουν κανένα λόγο να έχουν άποψη και να διαδηλώνουν. Το ίδιο υποστήριξαν και πολλοί βουλευτές όταν το θέμα πήρε τέτοιες διαστάσεις ώστε να συζητηθεί δημόσια. Επιπλέον, οι ίδιες οι οικογένειες των θυμάτων, πατέρες, σύζυγοι, αδελφοί, πολύ συχνά τους γυρίζουν την πλάτη.
Το έγκλημα είναι τόσο μαζικό, ώστε αποκλείεται να γίνεται «αυθόρμητα», μάλιστα δυο-τρεις από τους ελάχιστους βιαστές που έχουν συλληφθεί έχουν ομολογήσει ότι πληρώθηκαν για να βασανίσουν και να ταπεινώσουν τις γυναίκες, για να τους δείξουν πού ακριβώς είναι η θέση τους.
Μέχρι τώρα ξέραμε ότι οι γυναίκες είναι μέρος του πλιάτσικου στους πολέμους. Τώρα ο βιασμός χρησιμοποιείται ως όπλο σε μια μαζική εξέγερση. Το μήνυμα προς τις γυναίκες είναι σαφές: Κλειστείτε στα σπίτια σας, καθίστε στην κουζίνα σας κι αν είστε άτυχες, αφήστε τον σύζυγο να σας βιάζει.
Η μόνη αχτίδα ελπίδας, οι νέοι ήρωες αυτής της εξέγερσης, είναι μικρές ομάδες εθελοντών που περιπολούν στην πλατεία Ταχρίρ προσπαθώντας να γλιτώσουν κάποιες γυναίκες από τους θύτες τους.
