Τι κοινό έχουν οι υπήκοοι της Ελβετίας των τραπεζών, των λιλά αγελάδων και του κυριλέ «ξεπλύματος» χρήματος με το εργατικό κίνημα, την Αριστερά, τη σοσιαλδημοκρατία, τα πάσης φύσεως κινήματα για περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη; Όσο κι αν ακούγεται παράξενο, δίνουν κι αυτοί τις μάχες τους για να περάσουν χαλινάρι στον αχαλίνωτο καπιταλισμό.
Κι ακόμη πιο παράξενο είναι ότι κάποιες από αυτές τις μάχες τις κερδίζουν πιο εύκολα από άλλους-και δη με τη βοήθεια του πολιτικού συστήματος της Ελβετίας, που προβλέπει σωρεία δημοψηφισμάτων για σημαντικά και ασήμαντα θέματα.
Την επόμενη μάχη τη δίνουν οι Ελβετοί Νέοι Σοσιαλιστές, οι Σοσιαλδημοκράτες, οι Πράσινοι και τα συνδικάτα το φθινόπωρο, καθώς καλούν σε δημοψήφισμα με αίτημα το κλείσιμο της ψαλίδας των αμοιβών.
Καλούν τους Ελβετούς να στηρίξουν την «Πρωτοβουλία 1:12», η οποία ουσιαστικά θέλει να μπει στο σύνταγμα της χώρας άρθρο που θα καθορίζει ότι σε καμία εταιρεία δεν θα μπορεί ο πιο καλοπληρωμένος μάνατζερ να αμείβεται πάνω από 12 φορές περισσότερο από τον πιο κακοπληρωμένο υπάλληλο.
Η «Πρωτοβουλία 1:12» ξεκίνησε την καμπάνια της στις αρχές Μαΐου και οι πρώτες δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι το 49,5% των Ελβετών είναι πρόθυμο να τη στηρίξει. Εκτιμάται, μάλιστα, ότι όσο περνάει ο καιρός το ποσοστό θα αυξάνεται.
Η Ελβετία δεν είναι μόνο μια χώρα με πολλές μεγάλες τράπεζες -οι οποίες μεταξύ άλλων φυλάνε τα λεφτά των φοροφυγάδων του πλανήτη- αλλά και η έδρα πολλών μεγάλων εταιρειών. Σήμερα σε κάποιες ελβετικές εταιρείες ο διευθύνων σύμβουλος μπορεί να παίρνει, και 720 φορές μεγαλύτερο μισθό από τον υπάλληλο του γραφείου του.
Η «Πρωτοβουλία 1:12» έχει βγάλει στα κεραμίδια τους μάνατζερ της Ελβετίας. Τα αφεντικά της Nestle, της Novartis, της Lindt, της Glencore τραβάνε τα μαλλιά τους, ενώ οι τραπεζίτες αποφεύγουν για την ώρα να μπουν στο κάδρο. Κι αυτό διότι φοβούνται βάσιμα ότι οι Ελβετοί θα υπερψηφίσουν την πρόταση στο δημοψήφισμα, ακριβώς όπως έκαναν πριν από τρεις μήνες, όταν στήριξαν με 68% την πρόταση να μην αποφασίζουν μόνοι τους οι διευθύνοντες σύμβουλοι για τους μισθούς και τα μπόνους τους. Μάλιστα την πρόταση αυτή δεν την είχαν καν στηρίξει κόμματα και συνδικάτα, αλλά την είχε υπερασπιστεί με μαεστρία μόνος του ένας κοινός θνητός, πρώην μεγαλοστέλεχος τράπεζας.
