Το «έργο» άρχισε. «Ανακριτές» και «ανακρινόμενοι» ήταν χθες στις θέσεις τους, ακριβώς την προβλεπόμενη ώρα. Έκτοτε η τηλεοπτική κάλυψη είναι συνεχής. Η ροή των μεταδόσεων ακατάπαυστη. Οι δημόσιες ακροάσεις στο Κογκρέσο -η συγκεκριμένη στη Βουλή των Αντιπροσώπων- είναι το πολιτικό σίριαλ που η Αμερική αγαπά να μισεί. Αν ο νέος κύκλος είναι θρίλερ ή φαρσοκωμωδία -κι αν τελικά θα «βγάλει λαγό» για τους οργανωτές του- απομένει να φανεί στη συνέχεια. Θα μπορούσε βέβαια να είναι κι ένα είδος πολιτικής βεντέτας αν η χρονική απόσταση δεν ήταν τόσο μεγάλη κι οι συνθήκες τόσο διαφορετικές.
Τότε, τον Οκτώβριο του 1998, ήταν οι Ρεπουμπλικανοί που είχαν δρομολογήσει τη διαδικασία καθαίρεσης ενός Δημοκρατικού Προέδρου, του Μπιλ Κλίντον, με τις κατηγορίες της «ψευδορκίας» και της «παρεμπόδισης Δικαιοσύνης». Η αφορμή ήταν η μήνυση που είχε καταθέσει εναντίον του η Πόλα Τζόουνς, μια πρώην εργαζόμενη στην πολιτεία του Αρκάνσας (κυβερνήτης της οποίας είχε χρηματίσει ο Κλίντον), κατηγορώντας τον για «σεξουαλική παρενόχληση». Το «ψάξιμο» της υπόθεσης έφερε στο φως την άλλη μεγάλη «αμαρτία» του Κλίντον, την ιστορία με τη Λεβίνσκι, και ο τότε Πρόεδρος άρχισε να λέει το ένα ψέμα πίσω από το άλλο. Ο ισχυρισμός του ενώπιον του Κογκρέσου ότι «ποτέ δεν είχα σχέση με αυτή την γυναίκα» έμεινε να ηχεί στη σύγχρονη αμερικανική ιστορία ως ένα μνημειώδες πολιτικό ψέμα - σχεδόν ισοδύναμο μ’ εκείνο που είχε εκστομίσει, μερικά χρόνια νωρίτερα, ο Ρεπουμπλικανός προκάτοχός του Τζορτζ Μπους προτρέποντας προεκλογικά τους Αμερικανούς ψηφοφόρους να "διαβάσουν τα χείλη του". «Ακούστε με προσεκτικά, όχι νέοι φόροι!» είχε πει, προχωρώντας σε γενναίες αυξήσεις μόλις εγκαταστάθηκε στον Λευκό Οίκο...
Σήμερα είναι οι Δημοκρατικοί που δρομολογούν την καθαίρεση ενός Ρεπουμπλικανού Προέδρου, του Ντόναλντ Τραμπ, αλλά σε καμία περίπτωση η «αντεκδίκησή» τους δεν έχει να κάνει μ' εκείνη τη μακρινή εποχή Κλίντον. Είναι το αποκορύφωμα της οργής τους για την εκλογική «απογοήτευση» που δεν μπόρεσαν μέχρι σήμερα -και είναι αμφίβολο αν το κατορθώσουν ποτέ- να ξεπεράσουν: Το «βρόμικο 2016»...
Παρακινδυνευμένο στοίχημα
Έχοντας δημιουργήσει ένα υπολογίσιμο πολιτικό κεφάλαιο επενδύοντας στην αφήγηση περί ξένης ανάμιξης στις εκλογές του 2016 -χάρη στην οποία ο μεγιστάνας πολυεκατομμυριούχος κάθισε στο οβάλ γραφείο- και παραβλέποντας, σκοπίμως ή όχι, τις πραγματικές αιτίες του φαινομένου Τραμπ οι Δημοκρατικοί αναλαμβάνουν το επόμενο μεγάλο ρίσκο για να «απομυθοποιήσουν» και να διαβρώσουν τον πολιτικό αντίπαλό τους, κόβοντάς του «φόρα» καθώς προσπαθεί να επανεκλεγεί. Θέλουν να αποδείξουν ότι ως εν ενεργεία Πρόεδρος πρόσφερε αμερικανική στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία με αντάλλαγμα τη δικαστική στοχοποίηση, από την κυβέρνηση της χώρας αυτής, πολιτικών αντιπάλων του- συγκεκριμένα του υιού Μπάιντεν, Χάντερ, ο οποίος δραστηριοποιείται επιχειρηματικά στην Ουκρανία- έτσι ώστε να πληγεί ο πατέρας του, Τζο, ο οποίος είναι επί του παρόντος το φαβορί για το χρίσμα των Δημοκρατικών.
Το στοίχημα είναι παρακινδυνευμένο και καθόλου εύκολο να κερδηθεί, λένε οι αναλυτές, ωστόσο η πείρα από ανάλογες περιπτώσεις του παρελθόντος, όπως του Μπιλ Κλίντον ή του Ρίτσαρντ Νίξον, έχει δείξει ότι ένας εν ενεργεία Πρόεδρος είναι αδύνατον να βγει εντελώς αλώβητος από μια τέτοια φθοροποιό δοκιμασία.
Ο Τραμπ διαρρηγνύει τα ιμάτιά του ισχυριζόμενος ότι δεν έχει διαπράξει τίποτε το επιλήψιμο και χαρακτηρίζοντας την έρευνα εναντίον του ως "το μεγαλύτερο κυνήγι μαγισσών" στην αμερικανική πολιτική Ιστορία. Χθες, πρώτη ημέρα των δημόσιων ακροάσεων στη Βουλή, υποδεχόταν τον Ερντογάν στον Λευκό Οίκο κάνοντάς του πρόταση για οικονομικό ντιλ 100 δισ. δολαρίων και ως εκ τούτου δήλωνε «πολύ απασχολημένος» για να βλέπει τηλεόραση. Αλλά και οι άνθρωποί του εκφράζονταν υποτιμητικά για τη διαδικασία των ακροάσεων χαρακτηρίζοντάς τες «βαρετές».
Μπορεί να είχαν δίκιο. Η πρώτη ημέρα κύλησε με παραθέσεις γεγονότων λίγο-πολύ γνωστών από τους δύο «μάρτυρες», τον ανώτατο διπλωμάτη καριέρας Ουίλιαμ Τέιλορ, επιτετραμμένο των ΗΠΑ στο Κίεβο, και τον Τζορτζ Κεντ, υψηλόβαθμο αξιωματούχο του υπουργείου Εξωτερικών με ειδίκευση στην Ουκρανία. Ίσως όσα αποκαλυφθούν προσεχώς να μην είναι τόσο «βαρετά»...
Δυο φίλοι από τα παλιά...
"Είμαστε φίλοι εδώ και πολύ καιρό, κατανοούμε ο ένας τη χώρα του άλλου" δήλωσε ο Ντόναλντ Τραμπ υποδεχόμενος στον Λευκό Οίκο τον Ταγίπ Ερντογάν. Ο πόλεμος στη Συρία και η τουρική εισβολή εναντίον των Κούρδων καθώς και η αγορά ρωσικών οπλικών συστημάτων από την Άγκυρα επρόκειτο να μπουν στο τραπέζι των πολύωρων συνομιλιών που περιελάμβαναν μια ασυνήθιστη συνάντηση του Τούρκου Προέδρου με Ρεπουμπλικανούς ηγέτες του Κογκρέσου, μέσα στον Λευκό Οίκο, παρουσία του Τραμπ. Δημοσίευμα των “New York Times” ανέδειξε χθες τις "τριγωνικές σχέσεις" μεταξύ των γαμπρών του Τραμπ και του Ερντογάν και του γαμπρού Τούρκου μεγαλοεπιχειρηματία, υπενθυμίζοντας παράλληλα τα επιχειρηματικά συμφέροντα του Τραμπ στην Τουρκία.
