Κεραυνός όχι τόσο εν αιθρία ήταν η είδηση της απόρριψης της υποψήφιας του Εμανουέλ Μακρόν για τη θέση της επιτρόπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης Σιλβί Γκουλάρ την Πέμπτη το απόγευμα. Ο νέος αυτός πονοκέφαλος ήρθε να προστεθεί στην πολύ χλιαρή (και καθυστερημένη) αντίδραση του Γάλλου Προέδρου στην υπό εξέλιξη τουρκική εισβολή στη βόρεια Συρία κατά των Κούρδων.
Μιλώντας σε μια συνέντευξη Τύπου στη Λυών, ο Μακρόν κάλεσε την Τουρκία “να βάλει το συντομότερο δυνατό τέλος” στη στρατιωτική της επέμβαση, που “κινδυνεύει να βοηθήσει το Ισλαμικό Κράτος να επανοικοδομήσει το χαλιφάτο του”. “Αυτός ο κίνδυνος να ενισχυθεί το Ισλαμικό Κράτος να ξαναχτίσει το χαλιφάτο του είναι η ευθύνη που αναλαμβάνει η Τουρκία” τόνισε ο Γάλλος Πρόεδρος, εκφράζοντας μια διαπίστωση της κοινής λογικής. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος της Γαλλίας καλεί τον Πρόεδρο να επιδείξει μεγαλύτερη πυγμή και αποφασιστικότητα απέναντι στις εξελίξεις στην ευμετάβλητη σκακιέρα της Μέσης Ανατολής, με όλους τους “παίκτες”, δηλαδή τις μεγάλες αλλά και τις περιφερειακές δυνάμεις, να επιχειρούν να αναδιαταχθούν απέναντι στις εξελίξεις που δρομολόγησε η απόφαση του Ερντογάν. Πριν από αυτή τη λιτή δήλωση, “κύκλοι” του προεδρικού μεγάρου είχαν δηλώσει ότι ο Πρόεδρος είναι πολύ “ανήσυχος” από τις εξελίξεις, ενώ το βάρος της καταδίκης της τουρκικής εισβολής είχε επωμιστεί ο υπουργός Εξωτερικών Ζαν Ιβ Λε Ντριάν, τονίζοντας ότι αυτή “μπορεί να απειλήσει την ασφάλεια των Ευρωπαίων”.
Την ίδια στιγμή ωστόσο, ο προκάτοχος του Μακρόν Φρανσουά Ολάντ (που το 2015 είχε αποφασίσει την αεροπορική παρέμβαση κατά του Ισλαμικού Κράτους) ζητά τώρα, στο πλαίσιο της “επαναφοράς” του στην πολιτική σκηνή, μεγαλύτερη δραστηριοποίηση της Γαλλίας: “Η Γαλλία δεν πρέπει να αφήσει τους Κούρδους να σφαγιαστούν από τις τουρκικές δυνάμεις. Πέρα από την αλληλεγγύη που οφείλουμε να επιδείξουμε απέναντι σ’ αυτούς που είναι σύμμαχοί μας στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας, αυτό που απειλείται είναι η δική μας ασφάλεια” έγραψε στον λογαριασμό του στο Twitter την Τρίτη. Αργότερα, η πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας τού πάλαι ποτέ ισχυρού Σοσιαλιστικού Κόμματος καλούσε τον Μακρόν να δράσει “γρήγορα”.
“Γρήγορα” πάντως δύσκολα θα κάνει ο Μακρόν, καθώς η Γαλλία δεν μοιάζει να είναι σήμερα πρόθυμη να αναλάβει κάποια πρωτοβουλία. Ειδικά μάλιστα τούτες τις μέρες που το κύρος της γαλλικής προεδρίας δέχθηκε σοβαρό πλήγμα εξαιτίας της απόρριψης της επιλογής Μακρόν για θέση επιτρόπου. Η Σιλβί Γκουλάρ αποδείχθηκε τελικά πολύ κακή επιλογή, όπως σημείωσε στο “Nouvel Observateur”, ο έμπειρος δημοσιογράφος και συγγραφέας Σερζ Ραφί, θέτοντας το ερώτημα: “Γιατί ο Πρόεδρος στήριξε με νύχια και με δόντια αυτή την υποψηφιότητα που έμοιαζε με mission impossible;”. “Οι ευρωβουλευτές, με τεράστια πλειοψηφία είπαν λοιπόν μια απλή αλήθεια: πώς η υποψήφια του Εμανουέλ Μακρόν μπόρεσε έστω και για ένα λεπτό να πιστέψει ότι οι ευρωβουλευτές θα της έδιναν αυτό το σημαντικό πολιτικό πόστο που συμπυκνώνει την εσωτερική αγορά, τη βιομηχανία, την άμυνα, το Διάστημα, τις ψηφιακές πολιτικές και τον πολιτισμό, ενώ είναι σε εξέλιξη στη Γαλλία έρευνα που την έδιωξε από τον θώκο της υπουργού των Ενόπλων Δυνάμεων;” - αναρωτήθηκε ρητορικά ο Ραφί. Η “απάντηση” πάντως του Μακρόν, που έκανε λόγο για “κακία” και για “μικρότητα”, στοχεύοντας εμμέσως στην πρόεδρο της Επιτροπής, που τον είχε διαβεβαιώσει για τη συμφωνία των τριών μεγάλων πολιτικών ομάδων στην υποψηφιότητα Γκουλάρ, δείχνει ότι μάλλον δεν το πήρε το μήνυμα...
