Live τώρα    
13°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
13 °C
8.6°C14.6°C
1 BF 87%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αυξημένες νεφώσεις
12 °C
8.1°C13.5°C
1 BF 66%
ΠΑΤΡΑ
Αυξημένες νεφώσεις
15 °C
11.0°C14.9°C
2 BF 73%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
11 °C
10.8°C15.8°C
2 BF 71%
ΛΑΡΙΣΑ
Σποραδικές νεφώσεις
7 °C
6.9°C10.2°C
0 BF 100%
Ανάποδος Κόσμος / Μια Γκρέτα από τα παλιά
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Ανάποδος Κόσμος / Μια Γκρέτα από τα παλιά

Σέβερν Σουζούκι, Ρίο 1992 (η φωτο είναι από το βίντεο της οκτάλεπτης ομιλίας της)

«Γεια σας, είμαι η Σέβερν Σουζούκι και σας μιλώ εκ μέρους της Οργάνωσης των Παιδιών για το Περιβάλλον.

Είμαστε μια ομάδα δωδεκάχρονων και δεκατριάχρονων που προσπαθούν να κάνουν τη διαφορά: η Βανέσα Σούτι, η Μόργκαν Γκέισλερ, η Μισέλ Κουίγκ και εγώ. Μαζέψαμε λεφτά από τον κόσμο για να έρθουμε εδώ, ταξιδέψαμε 5.000 μίλια για να πούμε σε εσάς τους ενήλικες ότι πρέπει να αλλάξετε αυτά που κάνετε.

Ήλθα εδώ σήμερα χωρίς να έχω κρυφή ατζέντα. Αγωνίζομαι για το μέλλον μου. Όταν χάνεις το μέλλον σου, δεν είναι σαν να χάνεις τις εκλογές ή μερικές μονάδες στο χρηματιστήριο.

Είμαι εδώ για να μιλήσω για όλες τις επόμενες γενιές. Ήλθα εδώ για να μιλήσω εκ μέρους των παιδιών που λιμοκτονούν σε όλο τον κόσμο και που οι φωνές τους χάνονται χωρίς να ακουστούν. Ήλθα εδώ να σας πω για τα αμέτρητα ζώα που πεθαίνουν σε όλο τον πλανήτη, επειδή δεν έχουν πια πού να πάνε. Φοβάμαι να βγω στον ήλιο τώρα, επειδή υπάρχουν οι τρύπες στο όζον. Φοβάμαι να αναπνεύσω, γιατί δεν ξέρω τι χημικά υπάρχουν στον αέρα.

Κάποτε πήγαινα για ψάρεμα στο Βανκούβερ, στην πόλη μου, μαζί με τον πατέρα μου, μέχρι που, πριν από μερικά χρόνια, ανακαλύψαμε πως τα ψάρια ήταν γεμάτα καρκίνους. Και τώρα μαθαίνουμε ότι τα ζώα και τα φυτά εξαφανίζονται μέρα τη μέρα, χάνονται για πάντα. Είχα ονειρευτεί πως στη ζωή μου θα έβλεπα τα μεγάλα κοπάδια των άγριων ζώων, τις ζούγκλες και τα παρθένα δάση γεμάτα πουλιά και πεταλούδες, αλλά τώρα αναρωτιέμαι αν θα υπάρχουν για να τα δουν τα παιδιά μου.

Φοβόσασταν εσείς για αυτά τα πράγματα όταν ήσασταν στην ηλικία μου; Όλα αυτά συμβαίνουν μπροστά στα μάτια μας και όμως κάνουμε σαν να έχουμε όλο τον χρόνο στη διάθεσή μας και όλες τις λύσεις. Είμαι μοναχά ένα παιδί και δεν έχω όλες τις λύσεις. Θέλω να καταλάβετε όμως πως ούτε εσείς τις έχετε. Δεν ξέρετε πώς να κλείσετε τις τρύπες στο στρώμα του όζοντος. Δεν ξέρετε πώς να φέρετε πίσω τους σολωμούς σε ένα νεκρό ποτάμι. Δεν ξέρετε πώς να φέρετε πίσω ένα είδος ζώου που έχει πλέον εξαφανιστεί. Και δεν μπορείτε να φέρετε πίσω τα δάση που κάποτε μεγάλωναν και τώρα είναι έρημοι. Αν δεν ξέρετε πώς να τα διορθώσετε, σας παρακαλώ σταματήστε να τα καταστρέφετε.

Εσείς εδώ, ίσως να είστε αντιπρόσωποι κυβερνήσεων, επιχειρηματίες, διοργανωτές, δημοσιογράφοι ή πολιτικοί. Αλλά στην πραγματικότητα είστε μητέρες και πατέρες, αδελφές και αδελφοί, θείες και θείοι - και όλοι σας είστε κάποιου το παιδί.

Εγώ είμαι μοναχά ένα παιδί, αλλά γνωρίζω ότι είμαστε όλοι μέλη της ίδιας οικογένειας, που έχει πέντε δισεκατομμύρια μέλη, στην πραγματικότητα 30 εκατομμύρια είδη - αυτό δεν θα το αλλάξουν ποτέ ούτε τα σύνορα ούτε οι κυβερνήσεις. Είμαι μοναχά ένα παιδί, αλλά ξέρω πως όλοι αντιμετωπίζουμε το ίδιο και θα πρέπει να δράσουμε σαν ένας κόσμος για ένα στόχο.

Παρά την οργή μου, δεν είμαι τυφλή. Παρά τον φόβο μου, δεν φοβάμαι να πω στον κόσμο πώς αισθάνομαι. Στη χώρα μου παράγουμε τόσα σκουπίδια, αγοράζουμε και πετάμε, αγοράζουμε και πετάμε, αγοράζουμε και πετάμε, αλλά οι χώρες του Βορρά δεν μοιράζονται με εκείνους που έχουν ανάγκη. Ακόμα και όταν έχουμε περισσότερα από αρκετά, φοβόμαστε να τα μοιραστούμε (με άλλους), φοβόμαστε να αφήσουμε ένα μέρος από τον πλούτο μας.

Στον Καναδά, ζούμε μια ζωή με προνόμια. Έχουμε πολύ φαγητό, νερό και στέγη. Έχουμε ρολόγια, ποδήλατα, κομπιούτερ και τηλεοράσεις. Θα μπορούσα να διαβάζω τον κατάλογο αυτών που έχουμε, επί δυο ημέρες. Πριν από δυο ημέρες, εδώ στη Βραζιλία, σοκαριστήκαμε όταν περάσαμε λίγο χρόνο με παιδιά που ζουν στους δρόμους. Να τι μας είπε ένα παιδί: «Εύχομαι να ήμουν πλούσιος και αν ήμουν, θα έδινα σε όλα τα παιδιά του δρόμου φαγητό, ρούχα, φάρμακα, στέγη και αγάπη και στοργή».

Εάν ένα παιδί που ζει στους δρόμους και δεν έχει τίποτα θέλει να μοιραστεί, τότε γιατί εμείς που έχουμε τα πάντα είμαστε τόσο άπληστοι; Δε μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι ότι αυτά τα παιδιά έχουν την ίδια ηλικία με εμένα, ότι παίζει τεράστιο ρόλο το πού γεννιέσαι, ότι θα μπορούσα να είμαι ένα από εκείνα τα παιδιά που ζουν στις φαβέλες του Ρίο. Θα μπορούσα να είμαι ένα παιδί που πεθαίνει από την πείνα στη Σομαλία ή ένα θύμα του πολέμου στη Μέση Ανατολή ή μια ζητιάνα στην Ινδία. Είμαι μοναχά ένα παιδί, αλλά ξέρω πως αν όλα τα λεφτά που ξοδεύονται στους πολέμους ξοδεύονταν για να βρεθούν λύσεις για το περιβάλλον, λύσεις για τον τερματισμό της φτώχειας και για να υπάρξουν συνθήκες (ειρήνης), τότε η Γη θα ήταν ένας υπέροχος κόσμος.

Στο σχολείο, ακόμα και στο νηπιαγωγείο, μας διδάσκετε πώς να συμπεριφερόμαστε σε αυτόν τον κόσμο. Μας διδάσκετε να μην παλεύουμε με άλλους, να τα βρίσκουμε, να σεβόμαστε τους άλλους, να καθαρίζουμε αυτά που αφήνουμε, να μην πληγώνουμε άλλα πλάσματα, να μοιραζόμαστε, να μην είμαστε άπληστοι. Γιατί μετά πάτε και κάνετε αυτά που μας λέτε να μην κάνουμε εμείς; Μην ξεχνάτε για ποιο λόγο έρχεστε σε αυτές τις συνόδους - για ποιον το κάνετε αυτό. Είμαστε τα παιδιά σας. Εσείς αποφασίζετε σε τι είδους κόσμο μεγαλώνουμε.

Οι γονείς θα έπρεπε να λένε στα παιδιά τους ότι «όλα θα πάνε καλά, δεν είναι το τέλος του κόσμου, κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε». Αλλά δεν πιστεύω πως μπορείτε να μας το λέτε αυτό άλλο πια. Υπάρχουμε, άραγε, έστω στον κατάλογο των προτεραιοτήτων σας;

Ο πατέρας μου λέει πάντα πως «είσαι αυτό που κάνεις, όχι αυτό που λες». Λοιπόν, αυτά που κάνετε με κάνουν να κλαίω τη νύχτα. Εσείς οι ενήλικες λέτε ότι μας αγαπάτε. Αλλά εγώ σας προκαλώ, σας παρακαλώ, να κάνετε πράξη αυτά που λέτε. Σας ευχαριστώ".

Η 13χρονη ακτιβίστρια Σέβερν Σουζούκι, από τον Καναδά, μίλησε στη Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη (Earth Summit) στο Ρίο ντε Τζανέιρο τον Ιούνιο του 1992.

Δεν υπήρχαν τότε κοινωνικά δίκτυα (Facebook, Twitter, My Space κ.λπ). Προκάλεσε όμως παγκόσμια αίσθηση και έμεινε στην Ιστορία ως "το κορίτσι που έκανε τον κόσμο να σωπάσει για πέντε λεπτά". Η μαγνητοσκοπημένη ομιλία της (που διήρκεσε οκτώ λεπτά) βρίσκεται εύκολα στο Διαδίκτυο. Ενδεικτικά https://www.youtube.com/watch?v=lhesdVrawgc

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL