Ανάμεικτα συναισθήματα τούτες τις μέρες: Χαράς από διεθνείς επιτυχίες και θλίψης από την απώλεια ενός στυλοβάτη της ελληνικής σκακιέρας επί μισό αιώνα, του Γιώργου Τρικαλιώτη.
* Πραγματοποιήθηκε στο Ικόνιο της Τουρκίας η Σκακιστική Ολυμπιάδα Παίδων μέχρι 16 ετών. Πρώτη τερμάτισε η ομάδα του Ουζμπεκιστάν με 16 βαθμούς (8 νίκες και 1 ήττα από τις ΗΠΑ), δεύτερη η Ινδία με 14 και στην τρίτη θέση η Κίνα και η Λευκορωσία με 13. Ακολουθούν με 12 το Ιράν, η Αρμενία, η Ουκρανία, το Αζερμπαϊτζάν, το Καζακστάν και με 11 οι ΗΠΑ, το Ισραήλ και η Τουρκία. Από 10 βαθμούς συγκέντρωσαν η Ρωσία, η Ελλάδα (14η μεταξύ 46 ομάδων), η Γεωργία, η Γαλλία, η ομάδα κοριτσιών της Τουρκίας, η Μολδαβία, η Σερβία, η Σλοβακία και η Δανία.
Οι βαθμοί των μελών της Εθνικής μας κατά σειρά σκακιέρας: Αν. Βλάχος 2,5 βαθμοί σε 8 παρτίδες (απόδοση 2261), Αθ. Χρυσόγελου 0,5 σε 5 (1749), Ν. Σπυρόπουλος 6 σε 8 (2417), Γ. Μήτσης 7 σε 8 (2540!), Δ. Κατωπόδης 3 σε 7 (2093).
Την υψηλότερη ατομική απόδοση (2736) σημείωσε ο Ιρανός Φιρούζια και ακολούθησαν οι Ουζμπέκοι Γιακούμποεβ (2713) και Βοχίντοβ (2709).
* Επιτυχημένη για μια ακόμα φορά η εμφάνιση της πολυπρωταθλήτριας Ελλάδας Μαρίνας Μακροπούλου (2110) στο Παγκόσμιο Βετεράνων Γυναικών. Κατέλαβε την 4η θέση στην κατηγορία άνω των 50 ετών, μεταξύ 24 σκακιστριών από 11 χώρες (19 με διεθνή τίτλο / 7 WGM), συγκεντρώνοντας 7,5 βαθμούς σε 11 παρτίδες. Πρωταθλήτρια αναδέχθηκε η Μπέρεντ (Λουξεμβούργο, 2332) με 8,5.
Στις σκακίστριες άνω των 65 ετών θριάμβευσε και φέτος μια θρυλική μορφή, η 77χρονη παγκόσμια πρωταθλήτρια των ετών 1962-1978 Γκαπριντασβίλι (Γεωργία, 2301) με 8,5. Αγωνίστηκαν 20 σκακίστριες από 10 χώρες (9 με διεθνή τίτλο, 1 GM, 3 WGM).
Παγκόσμιος πρωταθλητής βετεράνων άνω των 50 ετών αναδείχθηκε ο Μοβζισιάν (Αρμενία, 2513) με 8,5 (106 από 41 χώρες. 44 τιτλούχοι / 10 GM) και άνω των 65 ετών ο Γιάνσα (Τσεχία, 2437) με 9 σε 11 (180 από 41 χώρες, 61 τιτλούχοι / 9 GM).
Τα Παγκόσμια Πρωταθλήματα Βετεράνων οργανώθηκαν στο Μπλεντ της Σλοβενίας.
* Ο πολυπρωταθλητής Βασίλης Κοτρωνιάς αγωνίστηκε στο διεθνές τουρνουά First Saturday GM της Βουδαπέστης και κατέκτησε την πρώτη θέση με 7 βαθμούς σε 9 αγώνες. Τώρα παίζει στο Hulak Memorial του Ζάγκρεμπ. Μετά τον 6ο γύρο ισοβαθμούσε στη δεύτερη θέση με 5 βαθμούς (αήττητος με 4 νίκες και 2 ισοπαλίες). Συμμετέχουν 164 από 10 χώρες (85 τιτλούχοι / 10 γκραν μετρ - http://zgss.hr/).
Ξεκίνησε τους αγώνες του με μινιατούρα:
Z. Πρισκάλο (Κροατία, 1963) - Κοτρωνιάς (2482) [B07]
1.ε4 δ6 2.δ4 Iζ6 3.Iγ3 ε5 4.δxε5 δxε5 5.Bxδ8+ Pxδ8 6.Aη5 Aε6 7.0-0-0+ Pγ8 8.ζ3 Iβδ7 9.α3 γ6 10.Aε3 β5 11.Iβ1 α5 12.β3 Pγ7 13.η4 Aγ5 14.Axγ5 Ixγ5 15.Iε2 Iζδ7 16.Iη3 β4 17.αxβ4 αxβ4 18.Iζ5
18...Πα2! 19.Aγ4? [19.Ιδ2 Πα1+ 20.Ιβ1] 19...Axγ4 20.βxγ4 β3 21.Πδ2 Πβ8 22.γ3 Iβ6 23.Iε3 Πβα8 24.Πθδ1 Ixγ4! 25.Ixγ4 Iδ3+! και ματ στην επόμενη κίνηση 0-1.
Ζωγράφιζε στη σκακιέρα!
Έφυγε από τη ζωή στις 4 Δεκεμβρίου σε ηλικία 79 ετών ο σκακιστής και ζωγράφος Γιώργος Τρικαλιώτης. Εθνικός μετρ στο σκάκι, είχε ενισχύσει την Εθνική μας σε Σκακιστικές Ολυμπιάδες, Κύπελλα Εθνών και Βαλκανιάδες από το 1967 μέχρι το 1982.
Άνθρωπος ευφυής και καλλιεργημένος με ορθή κρίση, καυστικό χιούμορ, μα και αυτοσαρκασμό.
Γνώρισε τις μεγαλύτερες σκακιστικές μορφές του αιώνα: Με τον Αμερικανό Φίσερ σημείωσε ισοπαλία σε αγώνα χάντικαπ που έγινε το 1968 στην Αθήνα (σχετική αναφορά σε εκδήλωση στο Chess Square: https://youtu.be/Y9H2rxk2StQ). Τον Κασπάροβ... τον είχε αναλυτή! Να θυμηθούμε πώς περιγράφει τη συνάντηση ο ίδιος:
«Στην Ολυμπιάδα της Βαλέτα, το 1980, παίζαμε στον τελευταίο γύρο με τη Σκωτία. Κάποια στιγμή σηκώνω το κεφάλι και βλέπω να με παρακολουθούν Ρώσοι δημοσιογράφοι, παίκτες, ανάμεσα στους οποίους και ο Κασπάροβ, και ρωτάω τον αρχηγό, τον Εμπέογλου, τι συμβαίνει. Αν νικήσουμε, μου απαντάει, βγαίνουν πρώτοι οι Ρώσοι».
Η παρτίδα του διακόπτεται και ακολουθεί ανάλυση με τον προπονητή της Εθνικής Μίνεβ. «Αργότερα ήλθε ο Κασπάροβ, καθίσαμε απέναντι και αρχίσαμε να αναλύουμε. Έμεινα κατάπληκτος με την ταχύτητα που ανέλυε, που τοποθετούσε τις θέσεις και, όταν δεν έβγαινε κάτι, ξανάφτιαχνε την αρχική θέση» (συνέντευξη Τρικαλιώτη στο περιοδικό «Σκάκι για Όλους», Ιούνιος 2004). Ο Τρικαλιώτης θα νικήσει και η Ρωσία θα κερδίσει το χρυσό!
Ανήκε στην προνομιούχο γενιά που γνώρισε το θέατρο στο υπόγειο του Κουν, τον κινηματογράφο από ταινίες του γαλλικού και ιταλικού ρεαλισμού, το ελληνικό τραγούδι στις πιο δημιουργικές του στιγμές.
Σχεδόν αυτοδίδακτος, ασχολείται από μικρός με τη ζωγραφική. Αναλογίζεται πως η ζωή του θα ήταν διαφορετική αν, αντί για την Ανωτάτη Εμπορική, φοιτούσε στη Σχολή Καλών Τεχνών. Αναγνωρίζοντας τις δυσκολίες, θα πει: «Μόλις είχαμε βγει από τον πόλεμο, οι ανάγκες ήταν μεγάλες -τι θα φάμε και πώς θα ντυθούμε- αλλά και οι αντιλήψεις της εποχής ήταν διαφορετικές, οι καλλιτέχνες ήταν οι περιθωριακοί, τα ψώνια».
Υπέρμαχος της ελευθερίας του καλλιτέχνη, θεωρούσε ότι μόνο το κοινό μπορεί να κρίνει και να απορρίψει κάτι, καταδίκαζε ωστόσο την προσπάθεια του καλλιτέχνη να προκαλέσει μόνο και μόνο για να πουλήσει. «Όταν το αποτέλεσμα μιας καλλιτεχνικής δημιουργίας μετατρέπεται σε εμπόρευμα, από εκείνη τη στιγμή αρχίζει και ο ευτελισμός».
Η πολιτική κηδεία έγινε την Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου από το Α’ Νεκροταφείο Αθηνών. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε η σορός για αποτέφρωση στη Σόφια.
Το νόημα της ζωής του ίσως συμπυκνώνεται στις τελευταίες του λέξεις: «Είμαι ένας άνθρωπος ελεύθερος».
