Live τώρα    
21°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
21 °C
18.2°C21.8°C
2 BF 49%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
19 °C
17.0°C20.3°C
2 BF 68%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
17 °C
16.0°C16.6°C
4 BF 68%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
19 °C
17.1°C19.1°C
5 BF 37%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
17 °C
17.1°C17.1°C
2 BF 56%
Η επιστροφή των "κόκκινων"...
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Η επιστροφή των "κόκκινων"...

Πολύ συχνά χρησιμοποιείται η λέξη «καταραμένη» για μια ποδοσφαιρική ομάδα, πολύ πιο σπάνια δεν μοιάζει καν με υπερβολή. Μία από αυτές τις περιπτώσεις που η ταύτιση του... ακραίου επιθέτου με το υποκείμενο μοιάζει μοναδική είναι η περίπτωση της Λίβερπουλ. Η ιστορική ομάδα της Αγγλίας πριν από λίγες μέρες κατέκτησε και μαθηματικά τον τίτλο του πρωταθλήματος της Premier League για τη σεζόν 2019-20. Μια μεθυστική στιγμή της πιο εφήμερης... αιώνιας ευτυχίας για τους ανά τον κόσμο φίλους της.

Η «κατάρα» κράτησε τριάντα χρόνια!

Αν κάποιος δεν γνωρίζει πολλά για το βρετανικό ποδόσφαιρο, η είδηση της κατάκτησης του πρωταθλήματος από τους «κόκκινους» θα ακουστεί σαν κάτι... φυσιολογικό. Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί τι ακριβώς συνέβη και μια τόσο μεγάλη ομάδα, ένας ιστορικός σύλλογος με εκατομμύρια οπαδούς σε όλο τον κόσμο, μια τόσο βαριά φανέλα χρειάστηκε να περιμένει τριάντα ολόκληρα χρόνια για να πανηγυρίσει ένα πρωτάθλημα... τριάντα ολόκληρα χρόνια. Αλήθεια, τι ακριβώς συνέβη; Κι εδώ έρχεται η λέξη “κατάρα” να ταυτιστεί με τη μοίρα των υπέροχων «κόκκινων» του λιμανιού.

Η Λίβερπουλ είναι η μοναδική ομάδα που κατάφερε να συγκεντρώσει 97 βαθμούς και να μην κατακτήσει τον τίτλο. Είναι η μοναδική ομάδα που βρέθηκε στην πρώτη θέση της βαθμολογίας τα Χριστούγεννα και δεν τερμάτισε πρώτη στο τέλος της σεζόν και η μοναδική που ξεπέρασε τα 100 γκολ χωρίς και πάλι να πανηγυρίσει το πρωτάθλημα.

Στίβεν Τζέραρντ: «Με σκότωνε!»

Το ποδόσφαιρο δίνει τις ρεαλιστικές απαντήσεις κόντρα στο... μεταφυσικό. Βλέπετε, καμιά... κατάρα δεν ευθύνεται που τη σεζόν 2018-2019 η Λίβερπουλ έπεσε πάνω στη διαστημική Μάντσεστερ Σίτι, που τη χρονιά εκείνη σημείωσε το δεύτερο καλύτερο ρεκόρ βαθμών στην ιστορία της Premier League συγκεντρώνοντας 98 βαθμούς.

Και τίποτα μεταφυσικό δεν συνέβη κάποια χρόνια νωρίτερα, το 2014, όταν στον αγώνα με την Τσέλσι ο Στίβεν Τζέραρντ γλίστρησε και άνοιξε τον δρόμο στον Ντεμπά Μπα για να σκοράρει και ταυτόχρονα να βάλει... ταφόπλακα στα όνειρα του αρχηγού σε μια από τις πιο τραγικές φάσεις στην ιστορία του ποδοσφαίρου...

«Μετά το παιχνίδι, κάθισα στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου και τα δάκρυα κυλούσαν στο πρόσωπό μου. Δεν είχα κλάψει για χρόνια, όμως στον δρόμο για το σπίτι δεν μπορούσα να σταματήσω. Δεν θυμάμαι καν αν οι δρόμοι ήταν γεμάτοι από αμάξια ή άδειοι, όπως ένιωθα μέσα μου... Με σκότωνε! Ένιωθα μουδιασμένος, σαν να είχα χάσει μέλος της οικογένειάς μου. Η φάση έπαιζε συνέχεια μέσα στο κεφάλι μου.  Ήθελα να κερδίσω αυτό το τρόπαιο με τη Λίβερπουλ τόσο καιρό και ήξερα ότι είχε χαθεί ξανά. Είχα δώσει απολύτως τα πάντα για τη Λίβερπουλ. Αντί να κάνω μια βαθιά σέντρα και να δημιουργήσω ένα γκολ, να κάνω ένα καθοριστικό τάκλιν, γλίστρησα...

Το ‘Kop’, όλο το ‘Άνφιλντ’ τραγουδούσε, όπως πάντα, το ‘You’ll Never Walk Alone’, όμως στο αμάξι ένιωθα μόνος.  Έψαχνα έναν λόγο για να μην αυτοκτονήσω...».

Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στον Στίβεν Τζέραρντ και βρίσκονται στην αυτοβιογραφία του με τίτλο «My story», που κυκλοφόρησε το 2015.

Κλοπ: Ένας αριστερός, ωραίος τύπος!

Επιστροφή στο παρόν και στη χρονιά που η Λίβερπουλ είδε την “κατάρα” να σπάει σε κομμάτια απέναντι στο ευφυέστατο ποδοσφαιρικό μυαλό του Γιούργκεν Κλοπ. Ο Γερμανός προπονητής δάκρυσε σε ζωντανή μετάδοση τη βραδιά της κατάκτησης του τίτλου και εκείνη ακριβώς τη στιγμή, που ήταν μόνο δική του, επέλεξε να τη μοιραστεί με τους ζωντανούς “θρύλους” των “κόκκινων”. Και όχι, κάτι τέτοιο δεν θα το κάνουν πολλοί.

Ο Κένι Νταλγκλίς, ο Στίβεν Τζέραρντ δεν ξεχάστηκαν από τον ωραίο τύπο που ήρθε απ’ τα ξένα για να... λατρευτεί και να ταυτιστεί όσο λίγοι με τον κόσμο των «reds». Ο κόσμος των «reds», που τραγουδούσε εν χορώ «We are going to have a party when maggie Thatcher dies» βρήκε στο πρόσωπο του «Kloppo» όχι μόνο τον ιδανικό καθοδηγητή για την ομάδα του, αλλά και έναν προοδευτικό «σύντροφο» που δεν διστάζει να δηλώσει πως δεν θα ψηφίσει ποτέ τη Δεξιά.

«Είμαι αριστερός, φυσικά. Πιστεύω στο κράτος πρόνοιας. Δεν έχω ιδιωτική ασφάλιση και ποτέ δεν θα ψηφίσω κάποιον που υπόσχεται να μειώσει τους φόρους των πλουσίων. Αν υπάρχει κάτι που δε θα κάνω ποτέ, είναι να ψηφίσω τη Δεξιά...» και γι’ αυτό αγαπήθηκε λίγο παραπάνω!

Και ο ύμνος...

Μέσα στην έξαρση της πανδημίας, ένας ραδιοφωνικός παραγωγός από την Ολλανδία ανέλαβε μια πρωτοβουλία να συνεννοηθεί με παραγωγούς από όλο τον κόσμο που ταυτόχρονα θα έπαιζαν μέσω ραδιοφώνων το «You ’ll never walk alone» για να το αφιερώσουν στους γιατρούς και νοσηλευτές που έδιναν τη μάχη με τον κορωνοϊό.

Κι έτσι, μια Παρασκευή από εκείνες που οι μέρες μας δεν είχαν χρώμα, ένα πρωινό από εκείνα που χιλιάδες πολίτες σε όλη την Ευρώπη βρίσκονταν κλεισμένοι μέσα στα σπίτια τους, ο ύμνος της Λίβερπουλ έπαιξε ταυτόχρονα σε δεκάδες ραδιόφωνα, σε δεκάδες πόλεις. Ήταν, ίσως, μία από τις πιο εμβληματικές στιγμές...  Ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας συνδέθηκε με ένα μεγάλο κομμάτι εργαζομένων μέσω ενός τραγουδιού, ενός ύμνου μιας ποδοσφαιρικής ομάδας.

Στηρίξτε την έγκυρη και μαχητική ενημέρωση. Στηρίξτε την Αυγή. Μπείτε στο syndromes.avgi.gr και αποκτήστε ηλεκτρονική συνδρομή στο 50% της τιμής.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL